Τίνος ἕνεκεν εἰς τὸ ὄρος; Διὰ νὰ δηλώσῃ τὴν ὑψηλότητα τοῦ νοὸς τῶν Ἀποστόλων· ὅτι δηλαδή, ἐὰν δὲν ἀνέβουν καὶ αὐτοὶ εἰς τὸ ὕψος τῶν ἀρετῶν, δὲν δύνανται νὰ ὑπάγουν εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Εἰς τῶν Ἐλαιῶν δὲ τὸ ὄρος λέγει, διότι αὐτὸς ὁ Χριστὸς εἶναι ἐλεήμων καὶ εὔσπλαγχνος. Ἐλαιῶν δὲ ὠνομάζετο τὸ ὄρος, διότι ἦσαν ἐκεῖ πολλαὶ ἐλαῖαι. Εἰς αὐτὸ τὸ ὄρος τοὺς ἀνέβασεν ὁ Χριστός. Ἔπειτα ἐσήκωσε τὰς χεῖράς του καὶ τοὺς ηὐλόγησεν· ἐνῷ δὲ τοὺς ηὐλόγει, ἐχωρίσθη ἀπ’ αὐτῶν καὶ ἀνέβαινεν εἰς τὸν οὐρανόν. Διασαφίζει δὲ καλύτερα τὰ κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην συμβάντα ὁ αὐτὸς Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς εἰς τὰς πράξεις τῶν Ἀποστόλων, κεφάλαιον πρῶτον, ἔνθα λέγει τὰ ἑξῆς:
«Καὶ ταῦτα εἰπὼν βλεπόντων αὐτῶν ἐπήρθη, καὶ νεφέλη ὑπέλαβεν Αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν. Καὶ ὡς ἀτενίζοντες ἦσαν εἰς τὸν οὐραρανὸν πορευομένου Αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο παρειστήκεισαν αὐτοῖς ἐν ἐσθῆτι λευκῇ, οἳ καὶ εἶπον: «Ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τὶ ἑστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν; Οὗτος ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ’ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται, ὃν τρόπον ἐθεάσασθε Αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν» (Πράξ. α’ 9-11).
Ἀφοῦ δηλαδὴ ἔδωκεν ὁ Κύριος τὰς τελευταίας παραγγελίας εἰς τοὺς Ἀποστόλους καὶ τοὺς ηὐλόγησεν, ἀνελήφθη ἀπ’ αὐτῶν και νεφέλη ἐσκέπασεν Αὐτὸν ἀπὸ τοὺς ὀφθαλμούς των. Οἱ δὲ Μαθηταὶ ἐστέκοντο καὶ ἐκύτταζον εἰς τὸν οὐρανόν. Τότε δύο ἄνδρες ἐφάνησαν ἔμπροσθεν τῶν Ἀποστόλων καὶ τοὺς εἶπον· «Ὦ ἄνδρες Γαλιλαῖοι» ἤτοι Ἱεροσολυμῖται, «τί στέκεσθε καὶ κοιτάζετε εἰς τὸν οὐρανόν; Βλέπετε Αὐτὸν ὅπου ἀνελήφθη εἰς τοὺς οὐρανούς; Αὐτὸς πάλιν μέλλει νὰ ἔλθῃ Κριτὴς τῶν ἀνθρώπων, ὄχι ταπεινὸς καὶ καταφρονημένος ὅπως ἦτο εἰς τὴν γῆν, ἀλλὰ μὲ δόξαν καὶ τιμὴν πολλήν, καθὼς τὸν βλέπετε ὅπου ἀναβαίνει. Δὲν θέλει ἔλθει καὶ πάλιν καταφρονεμένος, ἀλλὰ τιμημένος· ὄχι ὑβρισμένος, ἀλλὰ δοξασμένος, ὄχι ὠνειδισμένος, ἀλλὰ ὑμνημένος». Διατὶ δὲ δύο ἄνδρες ἐφάνησαν; Διότι ὁ Μωϋσῆς λέγει· «Ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων καὶ ἐπὶ στόματος τριῶν μαρτύρων, στήσεται πᾶν ρῆμα» (Δευτ. ιθ’ 15, Ματθ. ιη’ 16). Τίνος δὲ ἕνεκεν ἐφάνησαν; Διὰ νὰ παρηγορήσουν τοὺς Ἀποστόλους, νὰ μὴ λυποῦνται διὰ τὸν χωρισμὸν τοῦ Χριστοῦ.
«Καὶ αὐτοὶ προσκυνήσαντες αὐτόν, ὑπέστρεψαν είς Ἱερουσαλὴμ μετὰ χαρᾶς μεγάλης. Καὶ ἦσαν διὰ παντὸς ἐν τῷ ἱερῷ αἰνοῦντες καὶ εὐλογοῦντες τὸν Θεόν» (Λουκ. κδ’ 52-53).