Λόγος εἰς τὴν Σωτήριον ΑΝΑΛΗΨΙΝ τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐκ τοῦ Θησαυροῦ Δαμασκηνοῦ τοῦ Ὑποδιακόνου καὶ Στουδίτου, τοῦ μετέπειτα Ἐπισκόπου Λιτῆς καὶ Ρενδίνης καὶ εἶτα Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἄρτης χρηματίσαντος, διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

Εἴθε ὁ Πανάγαθος Θεός, ὅστις μᾶς κατηξίωσε καὶ ἐφθάσαμεν εἰς τὴν σημερινὴν ἁγίαν ἡμέραν, Αὐτὸς νὰ μᾶς ἀξιώσῃ νὰ φθάσωμεν καὶ εἰς τὴν Ἁγίαν Πεντηκοστὴν μὲ ὑγείαν, μὲ σωτηρίαν, μὲ ψυχικὴν καὶ σωματικὴν εἰρήνην, ἀπὸ μὲν ἐχθροὺς ψυχικοὺς νὰ μᾶς εἰρηνεύσῃ, μᾶλλον δὲ νὰ μᾶς ἐλευθερώσῃ, ἀπὸ δὲ τοὺς σωματικοὺς νὰ μᾶς λυτρώσῃ· καὶ ἐδῶ μὲν νὰ περάσωμεν εἰρηνευμένοι, τιμημένοι ἐκ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, εὐημερημένοι ψυχικὰ καὶ σωματικά· ἐκεῖ δὲ νὰ ἀξιωθῶμεν τῆς στάσεως τῶν Ἁγίων, τῆς λαμπρότητος τῶν Ἀγγέλων, τῆς μερίδος τῶν δικαίων, τῆς τρυφῆς τῶν ἐκλεκτῶν, τῆς τιμῆς τῶν ἀπ’ αἰῶνος εὐαρεστησάντων Χριστῷ Ἁγίων, καὶ αὐτῆς τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, Χάριτι καὶ οἰκτιρμοῖς καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ σήμερον ἀναληφθέντος καὶ ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καθίσαντος· ᾯ πρέπει δόξα, καὶ τιμή, προσκύνησις, αἴνεσις καὶ κράτος. Δόξα εἰλικρινής, τιμὴ ἀληθής, προσκύνησις ἀψευδής, αἴνεσις ἐπαινετή, κράτος ἀνίκητον, σὺν τῷ Ἀνάρχῳ καὶ παναιτίῳ Αὐτοῦ Πατρί καὶ τῷ ὁμοτίμῳ καὶ Παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ συναιτιατῷ Αὐτοῦ Πνεύματι, τῷ φωτιστικῷ τῷ ἀειζώῳ καὶ αὐτοκινήτῳ, τῷ ἀεικινήτῳ καὶ πάντα κινοῦντι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας τῶν ἀτελευτήτων αἰώνων. Ἀμήν.

                 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ


Ὑποσημειώσεις

[1] Τοῦτο ὁ θεῖος Εὐαγγελιστὴς Μάρκος οὕτω λέγει· «Ὁ μὲν οὖν Κύριος μετὰ τὸ λαλῆσαι αὐτοῖς ἀνελήφθη εἰς τὸν Οὐρανὸν καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ» (Μάρκου ιϛʹ 19). Προσθέτει δὲ καὶ ὁ ἱερὸς Λουκᾶς ἐν ταῖς Πράξεσιν, εἰς τὴν περί τοῦ λιθοβολισμοῦ τοῦ Πρωτομάρτυρος Στεφάνου ἱστορίαν τὰ ἑξῆς· «Ὑπάρχων δὲ (ὁ θεῖος Στέφανος) πλήρης Πνεύματος Ἁγίου, ἀτενίσας εἰς τὸν οὐρανὸν εἶδε δόξαν Θεοῦ καὶ Ἰησοῦν ἑστῶτα ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ θεωρῶ τοὺς οὐρανοὺς ἀνεωγμένους καὶ τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ ἑστῶτα» (Πράξ. ζʹ 55-56).

[2] Ἐν δὲ τῷ πρώτῳ κεφαλαίῳ τῆς πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς ὁ αὐτὸς θεῖος Παῦλος λέγει καὶ τὰ ἑξῆς· «Ὃς (ὁ Υἱὸς) ὢν ἀπαύγασμα τῆς δόξης καὶ χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως Αὐτοῦ (τοῦ Πατρὸς)... ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τῆς μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοῖς» (Ἑβρ. αʹ 3).

[3] Ἕκαστον στάδιον ἀντιστοιχεῖ πρὸς 185 περίπου μέτρα, ἑπομένως τὰ 15 στάδια ἀντιστοιχοῦν πρὸς 2775 μέτρα.