Λόγος εἰς τὴν Σωτήριον ΑΝΑΛΗΨΙΝ τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐκ τοῦ Θησαυροῦ Δαμασκηνοῦ τοῦ Ὑποδιακόνου καὶ Στουδίτου, τοῦ μετέπειτα Ἐπισκόπου Λιτῆς καὶ Ρενδίνης καὶ εἶτα Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἄρτης χρηματίσαντος, διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

Ἡ μετάνοια δὲ καὶ ἡ ἄφεσις τῶν ἁμαρτιῶν μέλλει νὰ κηρυχθῇ ὄχι εἰς ἕνα τόπον ἢ εἰς ἕνα γένος, ἀλλὰ εἰς πάντα τὰ ἔθνη, οὕτως ὥστε νὰ μὴ εἶναι κανένα γένος τὸ ὁποῖον νὰ λέγῃ, ὅτι δὲν ἠκούσαμεν κήρυγμα καὶ διὰ τοῦτο δὲν ἐπιστεύσαμεν. Εἰς ὅλα τὰ ἔθνη μέλλει νὰ κηρυχθῇ τὸ ὄνομά μου, καθότι διὰ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων ἦλθον. Δι’ ὅλων τὴν σωτηρίαν κατῆλθον ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς εἰς τὴν γῆν, καὶ διὰ τοῦτο εἰς ὅλα τὰ ἔθνη νὰ κηρυχθῇ ἡ μετάνοια καὶ ἡ ἄφεσις τῶν ἁμαρτιῶν, καὶ νὰ ἀρχίσῃ τὸ κήρυγμα ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ. Διότι οὕτω λέγει καὶ ὁ Προφήτης Ζαχαρίας. Λέγει δὲ καὶ ὁ Προφήτης Μιχαίας, ὅτι «Ἐκ Σιὼν ἐξελεύσεται νόμος καὶ λόγος Κυρίου ἐξ Ἱερουσαλήμ» (Μιχ. δ’ 2). Ἐὰν δὲ φλυαροῦν οἱ θεομάχοι Ἑβραῖοι καὶ λέγουν, ὅτι διὰ τὸν Μωσαϊκὸν Νόμον γράφουν οἱ Προφῆται αὐτοί, ἂς ἀκούσωσι τὴν ἀλήθειαν, ὅτι ὁ Μωσαϊκὸς Νόμος δὲν ἐξῆλθεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀλλ’ ἀπὸ τὴν ἔρημον, ὄχι εἰς τὴν Σιών, ἀλλ’ εἰς τὸ ὄρος τῆς Χωρήβ. Ὥστε λοιπὸν οἱ Προφῆται αὐτοὶ διὰ τοῦ Χριστοῦ τὸν λόγον λέγουσιν ἀρξάμενον ἀπὸ Ἱερουσαλήμ. «Ὑμεῖς δέ ἐστε μάρτυρες τούτων» (Λουκ. κδ’ 48). Ἤτοι σεῖς εἶσθε μάρτυρες δι’ ὅλα ὅσα εἴδετε, καὶ δι᾽ὅλα ὅσα ἔπαθα καὶ ἔκαμα· ἐγὼ δὲ θέλω σᾶς ἀποστείλει τὴν ὑπόσχεσιν τοῦ Πατρός μου, δηλονότι τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, σεῖς δὲ καθίσατε εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἕως οὗ νὰ ἐνδυθῆτε· δύναμιν καὶ ἰσχὺν ἀπὸ τοὺς οὐρανούς. Τίνος δὲ ἕνεκεν νὰ μείνωσιν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ; Διὰ νὰ πληρωθῇ ὁ λόγος τῶν Προφητῶν ὅπου εἴπαμεν· «Ἐκ Σιὼν ἐξελεύσεται νόμος» (Μιχαίας δ’ 2). Λέγει δὲ ὁ Χριστὸς εἰς τοὺς Ἀποστόλους νὰ ἐνδυθοῦν δύναμιν, καθότι ἔμελλε νὰ τοὺς ἀποστείλῃ εἰς βασιλεῖς καὶ δυνάστας καὶ ἐξουσιαστάς, διὰ τοῦτο τοὺς προλέγει, ὅτι θέλουσιν ἐνδυναμωθῆ. Ἤτοι θέλει νὰ εἴπῃ ὁ Χριστὸς πρὸς τοὺς Μαθητάς Του· «Μαθηταί μου, ἂν καὶ εἰς βασιλεῖς καὶ τυράννους σᾶς ἀποστέλλω, ὅμως μὴ δειλιάζετε οὐδόλως, διότι ἐγὼ θέλω σᾶς δώσει δύναμιν ἰσχυράν, νὰ μὴ φοβῆσθε».

«Ἐξήγαγε δὲ αὐτοὺς ἔξω ἕως εἰς Βηθανίαν καὶ ἐπάρας τὰς χεῖρας αὐτοῦ, ηὐλόγησεν αὐτούς. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εὐλογεῖν αὐτὸν αὐτούς, διέστη ἀπ’ αὐτῶν, καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανόν» (Λουκ. κδ’ 50-51).

Ἡ Βηθανία εἶναι μακρὰν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ ἕως δεκαπέντε στάδια· τὸ δὲ στάδιον εἶναι ἑκατὸν ὀργυιαί, ὥστε τὰ δεκαπέντε στάδια κάμνουσι χιλίας πεντακοσίας ὀργυιάς [3]. Τὸ δὲ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν ἦτο πλησίον εἰς τὴν Βηθανίαν. Εἰς αὐτὸ λοιπὸν τὸ ὄρος ἀνέβασεν ὁ Χριστὸς τοὺς Ἀποστόλους.


Ὑποσημειώσεις

[1] Τοῦτο ὁ θεῖος Εὐαγγελιστὴς Μάρκος οὕτω λέγει· «Ὁ μὲν οὖν Κύριος μετὰ τὸ λαλῆσαι αὐτοῖς ἀνελήφθη εἰς τὸν Οὐρανὸν καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ» (Μάρκου ιϛʹ 19). Προσθέτει δὲ καὶ ὁ ἱερὸς Λουκᾶς ἐν ταῖς Πράξεσιν, εἰς τὴν περί τοῦ λιθοβολισμοῦ τοῦ Πρωτομάρτυρος Στεφάνου ἱστορίαν τὰ ἑξῆς· «Ὑπάρχων δὲ (ὁ θεῖος Στέφανος) πλήρης Πνεύματος Ἁγίου, ἀτενίσας εἰς τὸν οὐρανὸν εἶδε δόξαν Θεοῦ καὶ Ἰησοῦν ἑστῶτα ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ θεωρῶ τοὺς οὐρανοὺς ἀνεωγμένους καὶ τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ ἑστῶτα» (Πράξ. ζʹ 55-56).

[2] Ἐν δὲ τῷ πρώτῳ κεφαλαίῳ τῆς πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς ὁ αὐτὸς θεῖος Παῦλος λέγει καὶ τὰ ἑξῆς· «Ὃς (ὁ Υἱὸς) ὢν ἀπαύγασμα τῆς δόξης καὶ χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως Αὐτοῦ (τοῦ Πατρὸς)... ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τῆς μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοῖς» (Ἑβρ. αʹ 3).

[3] Ἕκαστον στάδιον ἀντιστοιχεῖ πρὸς 185 περίπου μέτρα, ἑπομένως τὰ 15 στάδια ἀντιστοιχοῦν πρὸς 2775 μέτρα.