Λόγος εἰς τὴν Σωτήριον ΑΝΑΛΗΨΙΝ τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐκ τοῦ Θησαυροῦ Δαμασκηνοῦ τοῦ Ὑποδιακόνου καὶ Στουδίτου, τοῦ μετέπειτα Ἐπισκόπου Λιτῆς καὶ Ρενδίνης καὶ εἶτα Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἄρτης χρηματίσαντος, διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

Η σημερινή μας Ἑορτὴ θεϊκῆς φύσεως εἶναι γνώρισμα, εὐλογημένοι Χριστιανοί. Διότι ὡς ἄνθρωπος μὲν ἔπαθε καὶ ἐσταυρώθη, ὡς Θεὸς δὲ σήμερον ἀνελήφθη, καὶ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν, τὴν ὁποίαν προσέλαβεν, ἐτίμησε καὶ ἐδόξασε, καθήσας ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός. Καὶ πρῶτον μὲν ἡ ἀνθρωπίνη φύσις ἦτο καταφρονημένη καὶ ἄτιμος, διότι ἔγινε καὶ παρήκοος τοῦ Θεοῦ· σήμερον δὲ ἐτιμήθη καὶ ἐδοξάσθη, διότι ὁ προσλαβὼν αὐτὴν Θεὸς τὴν ἐτίμησεν. Ἀλλὰ ἡ μὲν φύσις τῶν ἀνθρώπων ἐτιμᾶτο, οἱ δὲ Ἀπόστολοι ἐλυποῦντο, διότι τοὺς ἄφησεν ὁ Χριστὸς σωματικῶς· ἡ Μήτηρ του ἐλυπεῖτο ὅτι πλέον σωματικῶς δὲν τὸν ἔβλεπεν. Ὁ πρωτόπλαστος ὅμως Ἀδὰμ ἐχαίρετο καὶ ηὐφραίνετο, διότι ἔβλεπε τὸν ἑαυτόν του τιμώμενον· οἱ Ἄγγελοι ἀποροῦσαν, βλέποντες τὸν Χριστὸν ἀνερχόμενον μετὰ δόξης πολλῆς καὶ αἱ Δυνάμεις ἠρώτων· «Τίς εἶναι αὐτὸς ὅπου ἀναβαίνει;». Διὰ τὴν σημερινὴν ἡμέραν προεφήτευσε καὶ ὁ Προφήτης Δαβίδ, λέγων: «Ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος» (Ψαλμ. μϛ’ 6). Πόθεν; Καὶ ποῦ; Ἀπὸ τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν εἰς τοὺς οὐρανούς. Τίνος δὲ ἕνεκεν; Διὰ νὰ τιμήσῃ ἡμᾶς, διὰ νὰ δοξάσῃ τὴν φύσιν μας, διὰ νὰ ἐμφανισθῇ αὐτοπροσώπως εἰς τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα, ὡς τὰ λέγει ὁ θεῖος Παῦλος ὁ Ἀπόστολος· διὰ νὰ δείξῃ ὅτι ἀναβαίνει ὅθεν ἐκατέβη· διὰ νὰ πληρώσῃ τὸν λόγον ὅπου ἔλεγε πρὸς τοὺς Μαθητάς, ὅτι· «Συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω» (Ἰωάν. ιϛ’ 7). Καὶ διατί; Διὰ νὰ στείλω τὸν Παράκλητον, διὰ νὰ σᾶς ἑτοιμάσω τόπον.

Ἀνελήφθη διὰ νὰ φανῇ ἀληθινὸς ὁ λόγος Του, τὸν ὁποῖον εἶπεν, ὅτι, «Οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανόν, εἰμὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς» (Ἰωάν. γ’ 13). Διότι ἄν δὲν ἤθελεν ἀναβῇ ὁ Κύριος σωματικῶς εἰς τοὺς οὐρανούς, δὲν θὰ ὑπῆρχε τώρα ὁδὸς διὰ νὰ ὑπάγωσιν ἐκεῖ οἱ εὐσεβεῖς Χριστιανοί, ἐπειδὴ ἀπ’ ἀρχῆς ἦτο κεκλεισμένη διὰ τὴν παράβασιν τοῦ Ἀδάμ. Ἀνελήφθη διὰ νὰ δοξασθῇ ὑπὸ τῶν Ἀγγέλων ὡς καὶ πρότερον μάλιστα δὲ διὰ νὰ τοὺς δώσῃ Αὐτὸς περισσοτέραν χάριν. Ποίαν; Οἱ Ἄγγελοι πρότερον δὲν ἠδύναντο νὰ ἴδωσι φῶς καὶ λαμπρότητα Θεοῦ, ἀφ’ ὅτου ὅμως ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ Θεὸς ἐσαρκώθη καὶ ἀνελήφθη, ἔλαβον καὶ οἱ Ἄγγελοι ὀλίγην χάριν ἐκ Θεοῦ, καὶ βλέπουσιν ὀλίγον κατ’ ὀλίγον τὸ μέγα ἐκεῖνο καὶ ἀόρατον φῶς τῆς λαμπρότητος τοῦ Θεοῦ. Ἀνελήφθη, ἵνα ἡμᾶς ἐγείρῃ· ἀνελήφθη ἵνα τὴν καταπεσοῦσαν φύσιν ὑψώσῃ. «Ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλαλαγμῷ» (Ψαλμ. μϛ’ 6) δηλονότι, ἀνέβη ὁ Θεὸς μὲ φωνὰς πολλὰς καὶ ἰσχυράς.


Ὑποσημειώσεις

[1] Τοῦτο ὁ θεῖος Εὐαγγελιστὴς Μάρκος οὕτω λέγει· «Ὁ μὲν οὖν Κύριος μετὰ τὸ λαλῆσαι αὐτοῖς ἀνελήφθη εἰς τὸν Οὐρανὸν καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ» (Μάρκου ιϛʹ 19). Προσθέτει δὲ καὶ ὁ ἱερὸς Λουκᾶς ἐν ταῖς Πράξεσιν, εἰς τὴν περί τοῦ λιθοβολισμοῦ τοῦ Πρωτομάρτυρος Στεφάνου ἱστορίαν τὰ ἑξῆς· «Ὑπάρχων δὲ (ὁ θεῖος Στέφανος) πλήρης Πνεύματος Ἁγίου, ἀτενίσας εἰς τὸν οὐρανὸν εἶδε δόξαν Θεοῦ καὶ Ἰησοῦν ἑστῶτα ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ θεωρῶ τοὺς οὐρανοὺς ἀνεωγμένους καὶ τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ ἑστῶτα» (Πράξ. ζʹ 55-56).

[2] Ἐν δὲ τῷ πρώτῳ κεφαλαίῳ τῆς πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς ὁ αὐτὸς θεῖος Παῦλος λέγει καὶ τὰ ἑξῆς· «Ὃς (ὁ Υἱὸς) ὢν ἀπαύγασμα τῆς δόξης καὶ χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως Αὐτοῦ (τοῦ Πατρὸς)... ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τῆς μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοῖς» (Ἑβρ. αʹ 3).

[3] Ἕκαστον στάδιον ἀντιστοιχεῖ πρὸς 185 περίπου μέτρα, ἑπομένως τὰ 15 στάδια ἀντιστοιχοῦν πρὸς 2775 μέτρα.