Λόγος εἰς τὴν Σωτήριον ΑΝΑΛΗΨΙΝ τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐκ τοῦ Θησαυροῦ Δαμασκηνοῦ τοῦ Ὑποδιακόνου καὶ Στουδίτου, τοῦ μετέπειτα Ἐπισκόπου Λιτῆς καὶ Ρενδίνης καὶ εἶτα Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἄρτης χρηματίσαντος, διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

Ἕνδεκα φορὰς ἐφάνη ὁ Χριστὸς μετὰ τὴν Ἀνάστασιν· πρώτην εἰς τὰς Μυροφόρους, δηλαδὴ τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον καὶ τὴν Μαγδαληνὴν Μαρίαν, ὅταν εἶπεν εἰς αὐτάς· «Χαίρετε» (Ματθ. κη’ 9). Δευτέραν, ὅταν ἐφάνη εἰς τὴν αὐτὴν Μαγδαληνὴν Μαρίαν, ὅταν ἠθέλησεν αὕτη νὰ τὸν πιάσῃ καὶ ὁ Χριστὸς τῆς εἶπε· «Μή μου ἅπτου· οὔπω γὰρ ἀναβέβηκα πρὸς τὸν πατέρα μου...» (Ἰωάν. κ’ 17). Τρίτην εἰς τὸ ὄρος τῆς Γαλιλαίας ἔμπροσθεν τῶν ἔνδεκα Μαθητῶν, ὅταν εἶπεν: «Ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς» (Ματθ. κη’ 18). Τετάρτην φορὰν ἐφάνη, ὡς λέγει ὁ Εὐαγγελιστὴς Μάρκος, πρὸς δύο ἀνθρώπους, οἵτινες ἐπήγαιναν εἰς ἀγρόν (Μάρκ. ιϛ’ 12). Πέμπτην φορὰν ἐφάνη πρὸς τοὺς ἕνδεκα Μαθητάς, ὅταν τοὺς ὠνείδισε, διότι δὲν ἐπίστευσαν, ὅτι ἀνεστήθη ὁ Χριστός (Μάρκ. ιϛ’ 14). Ἕκτην φορὰν ἐφάνη πρὸς τὸν Λουκᾶν καὶ Κλεώπαν, ὅταν ἐπήγαιναν εἰς τὴν Ἐμμαούς (Λουκ. κδ’ 13-18). Ἑβδόμην φορὰν ἐφάνη πρὸς τοὺς δέκα μόνον Μαθητάς, ὅταν ἔλειπεν ὁ Θωμᾶς καὶ οἱ δέκα Μαθηταὶ ἦσαν κρυμμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων (Ἰωάν. κ’ 19-24). Ὀγδόην φορὰν ἐφάνη πρὸς τοὺς ἕνδεκα Μαθητάς, ὅταν ἔδειξεν εἰς τὸν Θωμᾶν τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὴν πλευράν (αὐτόθι 26-28). Ἐνάτην φορὰν ἐφάνη πρὸς ἑπτὰ Μαθητάς, τὸν Πέτρον, τὸν Θωμᾶν, τὸν Ναθαναήλ, τὸν Ἰάκωβον, τὸν Ἰωάννην, τὸν ἀδελφόν του καὶ εἰς ἄλλους δύο, ὅταν ἐπῆγαν νὰ ψαρέψουν εἰς τὴν θάλασσαν τῆς Τιβεριάδος (αὐτόθι κα’ 1-2). Δεκάτην φορὰν ἐφάνη πρὸς τοὺς Μαθητάς, ὅταν εἶπε τοῦ Πέτρου: «Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με;» (αὐτόθι 15). Ἑνδεκάτην φορὰν ἐφάνη πρὸς ὅλους τοὺς Μαθητὰς καὶ εἰς τὴν Μητέρα Του (ἔνθ’ ἀνωτέρω).

Ποίαν λοιπὸν φορὰν ἐξ ὅλων αὐτῶν ὁρίζει ἐνταῦθα ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ὅτι ἐνεφανίσθη ὁ Χριστὸς εἰς τοὺς Μαθητάς του; Βεβαίως τὴν ἑνδεκάτην καὶ τελευταίαν, τότε ὅτε εἶχε πλέον νικήσει τὸν θάνατον· ὅτε εἶχε καταπατήσει τὸν ᾍδην· ὅτε εἶχεν ἀναστήσει τὴν ἰδικήν του Σάρκα καὶ τοὺς προπάτορας· ὅταν εἶχον περάσει τεσσαράκοντα ἡμέραι ἁπὸ τῆς Ἀναστάσεώς Του καὶ ἔμελλε νὰ ἀναβῇ πρὸς τὸν Πατέρα Του καὶ Πατέρα ἡμῶν, πρὸς τὸν Θεόν Του καὶ Θεὸν ἡμῶν. Τότε ἐφάνη πρὸς τοὺς Μαθητάς Του, ἐπειδὴ ἔμελλε σωματικῶς νὰ ἀποχωρισθῇ ἀπ’ αὐτῶν. Διὰ τοῦτο ἦλθε νὰ τοὺς δείξῃ ποῦ ὑπάγει· ἐπειδὴ ἐπρόκειτο νὰ τοὺς ἀποστείλῃ τὸ Πανάγιον Πνεῦμα, διὰ τοῦτο ἐφάνη καὶ τοὺς διδάσκει ποῦ νὰ τὸν ἀναμένωσιν.


Ὑποσημειώσεις

[1] Τοῦτο ὁ θεῖος Εὐαγγελιστὴς Μάρκος οὕτω λέγει· «Ὁ μὲν οὖν Κύριος μετὰ τὸ λαλῆσαι αὐτοῖς ἀνελήφθη εἰς τὸν Οὐρανὸν καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ» (Μάρκου ιϛʹ 19). Προσθέτει δὲ καὶ ὁ ἱερὸς Λουκᾶς ἐν ταῖς Πράξεσιν, εἰς τὴν περί τοῦ λιθοβολισμοῦ τοῦ Πρωτομάρτυρος Στεφάνου ἱστορίαν τὰ ἑξῆς· «Ὑπάρχων δὲ (ὁ θεῖος Στέφανος) πλήρης Πνεύματος Ἁγίου, ἀτενίσας εἰς τὸν οὐρανὸν εἶδε δόξαν Θεοῦ καὶ Ἰησοῦν ἑστῶτα ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ θεωρῶ τοὺς οὐρανοὺς ἀνεωγμένους καὶ τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ ἑστῶτα» (Πράξ. ζʹ 55-56).

[2] Ἐν δὲ τῷ πρώτῳ κεφαλαίῳ τῆς πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς ὁ αὐτὸς θεῖος Παῦλος λέγει καὶ τὰ ἑξῆς· «Ὃς (ὁ Υἱὸς) ὢν ἀπαύγασμα τῆς δόξης καὶ χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως Αὐτοῦ (τοῦ Πατρὸς)... ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τῆς μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοῖς» (Ἑβρ. αʹ 3).

[3] Ἕκαστον στάδιον ἀντιστοιχεῖ πρὸς 185 περίπου μέτρα, ἑπομένως τὰ 15 στάδια ἀντιστοιχοῦν πρὸς 2775 μέτρα.