Λόγος εἰς τὴν ΚΥΡΙΑΚΗΝ τοῦ ΤΥΦΛΟΥ. Ὁποίαν χαρὰν καὶ δόξαν θέλει ἀπολαύσει ὁ Χριστιανὸς ὅστις χαλινωνεῖ τοὺς ὀφθαμοὺς εἰς τόπον τυφλότητος. Ἐκ τῆς Εὐαγγελικῆς Σάλπιγγος Μακαρίου τοῦ ἐν Πάτμῳ, διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

Ἐκεῖνοι οἱ Ἕλληνες, ἂν καὶ δὲν εἶχον νόμον νὰ τοὺς ἐμποδίζῃ ἀπὸ τοιαύτην ἄτακτον θεωρίαν, παρακινηθέντες ὅμως ἀπὸ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ζημίας, ἥτις γεννᾶται ἀπὸ τοιαύτην ἄτακτον ὅρασιν, καὶ τὴν ἀπεστρέφοντο καὶ μὲ τὸ παράδειγμα τὸ ἰδικόν των ἐδίδασκον οἱ γέροντες τοὺς νέους καὶ πρὸς τούτοις καὶ μὲ ἀνδριάντας καὶ μὲ ἐπιγράμματα ἐδίδασκον τὸ ἴδιον, καθὼς εἶναι καὶ ἐκείνη ἡ εἰκὼν τῆς Ἀφροδίτης, τὴν ὁποίαν ἐσχημάτιζον οἱ παλαιοί, κοιμωμένην μὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς κεκλεισμένους, ἔχοντες γεγραμμένον ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῆς· «Ὅρα, ὁδῖτα, μὴ ἀφυπνίσῃς τὴν θεάν, τοὺς γὰρ ὀφθαλμοὺς αὐτῆς ἐὰν ἀνοίξῃς, τοὺς σοὺς κλείσεις». Τόση ἦτο ἡ φιλοτιμία, τόση ἦτο ἡ σπουδὴ εἰς ἐκείνους τοὺς παλαιούς, διὰ νὰ χαλινώσωσι τοὺς ὀφθαλμούς. Καὶ ἡμεῖς, ὡς νὰ μὴ εἴχομεν ἐντολήν, ὡς νὰ μὴ ἠκούσαμεν τοὺς κινδύνους καὶ τὰς συμφορὰς τὰς ὁποίας προεξένησεν εἰς πολλοὺς ἡ ἄτακτος ὅρασις, τοιουτοτρόπως τοὺς ἀνοίγομεν ἀδιακρίτως, ἢ νὰ εἴπω καλλίτερα ἀφρόνως, εἰς πᾶν ὁρατόν. Ἐκεῖνοι οὐδὲ τὰ ἴδια αὐτοὺς μέλη ἐπέτρεπον διὰ νὰ βλέπωσιν, οὐδὲ τὰς δούλας, οὐδὲ ἐκείνας τὰς ὁποίας ἐπέτρεπεν εἰς αὐτοὺς καὶ ὁ νόμος ὁ πολεμικὸς καὶ ἡ αὐτοδέσποτος ἐξουσία τῆς μοναρχίας. Καὶ ἡμεῖς οὕτω ἀναισθήτως καὶ προφητικὰς ρήσεις καὶ ἀποστολικὰς παραγγελίας καὶ εὐαγγελικοὺς θεσμοὺς καὶ Πατέρων νουθεσίας καὶ Ἁγίων ἀνδρῶν συμβουλὰς καταπατοῦντες, στρέφομεν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐδῶ καὶ ἐκεῖ καὶ οὔτε αἱ ἐπαγγελίαι, οὔτε τὰ ἀποκείμενα ἀγαθά, ἅτινα ὑπόσχεται ὁ Θεὸς εἰς ἐκείνους, οἵτινες διὰ τὴν ἀγάπην του ἠθέλησαν τὴν εὐαγγελικὴν τυφλότητα, δύνανται νὰ μᾶς σωφρονίσωσιν, οὔτε οἱ κίνδυνοι, οὔτε αἱ ζημίαι τὰς ὁποίας ἀκούομεν ὅτι ἐδοκίμασαν οἱ ἀδιακρίτως ὁρῶντες δύνανται νὰ μᾶς χαλινώσωσιν.

Καὶ κἄν δὲν ἀκούεις τὸ μέγα κλέος τοῦ Πηλουσίου ὄρους, μὲ τὶ παράδειγμα προσεπάθει νὰ σωφρονίσῃ τὸν ὀφθαλμὸν του ἁμαρτωλοῦ, παρομοιάζων τὸν ὀφθαλμὸν μὲ τὸν ἥλιον; Διότι καθ’ ὑπόθεσιν, ἂν αὐτὸς ὁ ἥλιος σβύσῃ, ἐκυρίευσεν ὅλον τὸ πᾶν σκότος, ἔσβυσε καὶ ἡ τροφὴ καὶ ἡ ζωὴ αἰσθητῶν καὶ ἀναισθήτων, τοιουτοτρόπως καὶ ὁ ὀφθαλμός, ὅταν σβύσῃ, θαμβώσῃ ἀπὸ πονηρὰ σύννεφα τῆς κακῆς θεωρίας, καὶ τἄλλα ἁπλῶς μέλη τοῦ ἀνθρώπου ἐχάθησαν, ἔσβυσαν. Ἄκουσον τὰ ἴδια λόγια τοῦ Ἁγίου· «Ὃν τρόπον ὁ ἥλιος ἐν τῇ οἰκουμὲνῃ, οὕτω καὶ ὁ ὀφθαλμὸς ἐν τῷ σώματι· καὶ ὥσπερ ἐκεῖνος εἰ τῷ λόγῳ σβεσθείη πάντα συνετάραξε, καὶ ὁ ὀφθαλμὸς εἰ ἀποσβεσθείη καὶ πόδες ἀχρεῖοι καὶ σχεδὸν ἅπαν τὸ σῶμα».