Μακάριοι εἶναι ὅσοι ἔκαμαν καλὸν διὰ τὴν ψυχήν των. Τοὺς πτωχοὺς ἄς θρέψωμεν, τοὺς γυμνοὺς ἂς ἐνδύσωμεν, τοὺς διψασμένους ἂς ποτίσωμεν, τοὺς ἀσθενεῖς ἂς κυττάξωμεν, τοὺς φυλακισμένους ἂς κυβερνήσωμεν, τοὺς ξένους ἂς ἐπιτηρήσωμεν, τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἂς κλαύσωμεν, τοὺς Ἁγίους ἂς ἐπαινέσωμεν, τοὺς παλαιοὺς ἀνθρώπους ἂς ἐνθυμηθῶμεν. Τότε νὰ εἴπωμεν ὅτι ἐπανηγυρίσαμεν τότε νὰ καυχηθῶμεν ὅτι ἑωρτάσωμεν· τότε νὰ δεχθῇ ὁ Θεὸς καὶ τὴν ἑορτήν μας· τότε νὰ χαρῶσιν οἱ Ἄγγελοι, τότε νὰ λυπηθῶσιν οἱ δαίμονες. Ἂν ἑορτάσωμεν τοιουτοτόπως, τότε θέλομεν φθάσει καὶ εἰς τὸ αἰώνιον Πάσχα· τότε θὰ εὐφρανθῶμεν, τότε θὰ χαρῶμεν. Καὶ ἐδῶ μὲν θέλομεν διέλθει ζωὴν ἄλυπον, ἄβλαβον, ἀκατάγνωστον, ἐπηνεμένην, τιμημένην ἀπὸ Θεὸν καὶ ἀνθρώπους· ἐκεῖ δὲ θέλομεν ἀξιωθῆ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, τῆς χαρᾶς τῶν Ἀγγέλων, τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, Χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ σήμερον ἀναστάντος, ᾮ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος πρέπει, σὺν τῷ ἀνάρχῳ Αὐτοῦ Πατρὶ καὶ τῷ Παναγίῳ καὶ ζωοποιῷ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.