Λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Προφήτης· «Ρίψατέ με εἰς τὴν θάλασσαν, νὰ καταπαύσῃ ἡ ταραχή». Οἱ δὲ ναῦται ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἔβλεπαν τὴν τρικυμίαν, ἀφ’ ἑτέρου δὲ ἐφοβοῦντο νὰ ρίψουν τὸν Ἰωνᾶν εἰς τὴν θάλασσαν· ὅμως ἀπὸ τὴν πολλήν των ἀνάγκην τὸν ἔρριψαν καὶ παρὰ τὴν θέλησίν των. Τότε ὁ Θεὸς προσέταξεν ἕνα κῆτος μεγάλο τῆς θαλάσσης, καὶ τὸν κατέπιεν ὁλόκληρον, ἔκαμε δὲ εἰς τὴν κοιλίαν τοῦ κήτους αὐτοῦ τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας, μετὰ δὲ τὰς ἡμέρας αὐτὰς τὸν ἔβγαλε πάλιν τὸ κῆτος εἰς τὴν στερεὰν ζῶντα καὶ ὁλόκληρον. Καὶ αὐτὴ ἡ ἱστορία, ἥτις γράφεται εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Ἰωνᾶ (κεφ. α’ καὶ β’), τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ προεικόνιζε. Διότι ὅπως ὁ Προφήτης Ἰωνᾶς ἔκαμεν εἰς τὴν κοιλίαν τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας καὶ πάλιν ἐξῆλθε, ζῶν, ὁμοίως καὶ ὁ Χριστὸς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας ἔκαμεν εἰς τὸν ᾍδην, καὶ κατόπιν ἀνεστήθη. Τὴν ἱστορίαν αὐτὴν καὶ ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς τὴν ὡμοίασε πρὸς ἑαυτὸν εἰπών· «Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ, εἰμὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ Προφήτου. Ὥσπερ γὰρ ἐγένετο Ἰωνᾶς ὁ Προφήτης ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας, οὕτως ἔσται καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἁνθρώπου ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας» (Ματθ. ιβ’ 39-40).

Ἀλλὰ καὶ ἡ ὅρασις τὴν ὁποίαν εἶδεν ὁ Προφήτης Ἰεζεκιήλ, αὐτὸ προεικόνιζε. Διότι εἶδε, λέγει ὁ Προφήτης, ὡσὰν χεῖρα Θεοῦ, ἡ ὁποία τὸν ἔβγαλεν εἰς μίαν πεδιάδα, ἡ ὁποία ἦτο γεμάτη ὀστᾶ ξηρὰ πολλά, καὶ τοῦ εἶπεν ὁ Θεός· «Υἱὲ ἀνθρώπου, εἶναι δυνατὸν αὐτὰ τὰ ξηρὰ ὀστᾶ νὰ ἀναζήσουν;». Ἀπεκρίθη ὁ Προφήτης· «Σύ, Κύριέ μου, γνωρίζεις». Τότε τοῦ εἶπεν ὁ Θεός. «Εἰπὲ εἰς τὰ ὀστᾶ αὐτὰ οὕτω· «Εἰς σᾶς λέγω τὰ ὀστᾶ τὰ ξηρά, ὁ Θεὸς εἶπε, καὶ σᾶς ὁρίζει, ὅτι μέλλετε νὰ ἀναζήσετε». Καὶ μετ’ αὐτὸν τὸν λόγον σεισμὸς μέγας ἔγινε, καὶ συνεκεντρώνοντο τὰ ὀστᾶ ἕκαστον εἰς τὸν τόπον του, καὶ ἐφύοντο εἰς αὐτὰ σάρκες καὶ νεῦρα καὶ ἐφαίνοντο τὰ ὀστᾶ ἐκεῖνα ὡς ἄνθρωπος ἀποθαμμένος. Καὶ πάλιν εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός· «Προφήτευσον ἐπὶ τὰ ὀστᾶ ταῦτα καὶ εἰπέ· «Οὕτω σᾶς προστάζει ὁ Θεός· Σεῖς τὰ ἀποθαμμένα σώματα ἀναστηθῆτε, καὶ σταθῆτε εἰς τοὺς πόδας σας». Καὶ ἐγένετο οὕτω, κατὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ· καὶ ὁ Προφήτης προεφήτευσε καὶ εἶπε· «Τάδε λέγει Κύριος. Ἰδοὺ ἐγὼ ἀνοίγω τὰ μνήματα ὑμῶν καὶ ἀνάξω ὑμᾶς ἐκ τῶν μνημάτων ὑμῶν, λαός μου, καὶ εἰσάξω ὑμᾶς εἰς τὴν γῆν τοῦ Ἰσραὴλ» (Ἰεζ. λζ’ 1-12). Αὐταὶ αἱ προφητεῖαι, εὐλογημένοι Χριστιανοί, καὶ αὐτὰ τὰ θαύματα καὶ αἱ ἱστορίαι ὅλαι τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν προπατόρων τῶν ἀναστηθέντων ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ προεικόνιζον.