Ὀγδόην φορὰν ἐφάνη ὀκτὼ ἡμέρας μετὰ τὴν Ἀνάστασίν Του, ὅταν ἔδειξεν εἰς τὸν Θωμᾶν τὰς χεῖρας, τοὺς πόδας καὶ τὴν ἁγίαν Του πλευράν, καὶ ὁ Θωμᾶς ἐβόησεν· «Σὺ εἶσαι ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου» καθὼς μαρτυρεῖ ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος (ἔνθ. ἀνωτ. 24-28). Ἐνάτην φορὰν ἐφάνη εἰς τὴν θάλασσαν τῆς Τιβεριάδος, οὕτως· ὁ Πέτρος, ὁ Θωμᾶς, ὁ Ναθαναήλ, ὁ Θεολόγος Ἰωάννης, ὁ ἀδελφός του Ἰάκωβος καὶ ἄλλοι δύο Ἀπόστολοι ἐπῆγαν εἰς τὴν θάλασσαν τῆς Τιβεριάδος νὰ ἁλιεύσουν, κατὰ δὲ τὴν νύκτα ἐκείνην τίποτε δὲν ἔπιασαν. Τὸ δὲ πρωῒ ἐφάνη ὁ Χριστὸς εἰς τὸν αἰγιαλὸν καὶ τοὺς λέγει· «Ἔχετε τίποτε προσφάγιον;». Οἱ δὲ Ἀπόστολοι εἶπον: «Δὲν ἔχομεν». Τότε τοὺς ἐπρόσταξεν ὁ Χριστὸς καὶ ἔρριψαν τὸ δίκτυον εἰς τὸ δεξιὸν μέρος τοῦ πλοίου· καὶ πόσα ὀψάρια ἔπιασαν, ὥστε δὲν ἠμπόρεσαν νὰ σύρουν τὸ δίκτυον· διότι ἦσαν ὀψάρια ἑκατὸν πεντήκοντα τρία καὶ ταῦτα μεγάλα καὶ πολλά. Τότε, ὅταν ἐξῆλθον εἰς τὴν ξηράν, εἶδον καὶ ἦτο ἕτοιμον τραπέζιον καὶ κάρβουνα ἀναμμένα, ὁ δὲ Χριστὸς ἔπιασεν ἀπὸ τὰ ὀψάρια ἐκεῖνα καὶ ἔδωκεν εἰς τοὺς Ἀποστόλους (Ἰωάν. κα’ 1-13).

Δεκάτην φορὰν ἐφάνη ὁ Κύριος εἰς τὸν Πέτρον, ὅταν εἶπε πρὸς αὐτόν· «Σίμων υἱὲ τοῦ Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με;» καὶ αὐτὸς εἶπε· «Ναί, Κύριε». Τὸν ἠρώτησε καὶ τρίτον· «Σίμων υἱὲ τοῦ Ἰωνᾶ, φιλεῖς με;» καὶ τότε ἐλυπήθη ὁ Πέτρος (Ἰωάν. κα’ 15-17). Διατί δὲ ἐλυπήθη; Διότι τὸ φιλῶ ἔχει ὀλιγωτέραν ἔννοιαν ἀπὸ τὸ ἀγαπῶ. Ἑνδεκάτην φορὰν ἐφάνη εἰς τοὺς ἕνδεκα Μαθητάς, ὡς γράφει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ὅταν τοὺς εἶπε· «Διατί εἶσθε, τεταραγμένοι; καὶ τίνες οἱ διαλογισμοὶ ὅπου ἀναβαίνουσιν εἰς τὴν καρδίαν σας; Ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε ὅτι αὐτὸς ἐκεῖνος ὁ Χριστὸς εἶμαι ἐγώ· διότι ἄν ἤμουν φάντασμα, ὅπως βάλλετε είς τὸν νοῦν σας, δὲν θὰ εἶχον σῶμα καὶ ὀστᾶ ἀλλὰ διότι εἶμαι ἀληθινὰ ἐκεῖνος, διὰ τοῦτο ἔχω καὶ σῶμα καὶ ὀστᾶ ὅπως μὲ βλέπετε». Οἱ δὲ Ἀπόστολοι ἀπὸ τὴν χαράν των καὶ ἀπὸ τὸν φόβον των δὲν ἐπίστευσαν. Τότε τοὺς εἶπεν ὁ Χριστός· «Ἔχετέ τι βρώσιμον ἐνθάδε;» ἤτοι ἔχετε τίποτε φαγητὸν ἐδῶ; Τότε οἱ Ἀποστόλοι τοῦ ἔδωκαν ψάρι ἐψημένον καὶ κηρήθρας μὲ μέλι. Ὁ δὲ Χριστὸς ἔμπροσθεν ὅλων ἔφαγε, διὰ νὰ δείξῃ ὅτι δὲν εἶναι φάντασμα. Τότε διδάξας καὶ νουθετήσας αὐτοὺς τοὺς ἔφερεν ἔξω εἰς τὴν Βηθανίαν· καὶ ἐκεῖ τοὺς ηὐλόγησε καὶ ἀνελήφθη ἀπὸ τοῦ μέσου αὐτῶν (Λουκ. κδ’ 36-51). Ἀλλὰ τίνος ἕνεκεν ἀνέφερα τὸ ζήτημα αὐτό, καὶ διατὶ τὸ ἐδιάλυσα; Διὰ νὰ βεβαιώσω καὶ νὰ ἀποδείξω, ὅτι εἶναι μεμαρτυρημένη ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ.