Λόγος ἐπεξηγηματικὸς εἰς τὰ περὶ τῆς ΑΓΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ, ἐκ τοῦ «Θησαυροῦ» Δαμασκηνοῦ Ὑποδιακόνου τοῦ Στουδίτου, μετέπειτα Ἐπισκόπου Λιτῆς καὶ Ρενδίνης καὶ εἶτα Μητροπολίτου Ἄρτης χρηματίσαντος. Ἐνταῦθα παρατίθεται ἀπόσπασμα, διεσκευασμένον κατὰ τὴν φράσιν.

Ἀπὸ αὐτὸ ἐφοβοῦντο μήπως ἀναστηθῇ ὁ Χριστός. Τότε εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Πιλᾶτος· «Ἔχετε στρατιώτας, λάβετε αὐτοὺς καὶ ὑπάγετε νὰ σφραγίσετε τὸν Τάφον» (Ματθ. κζ’ 65). Ἐπῆγαν λοιπὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ ἐσφράγισαν τὸν Τάφον, πεντήκοντα δὲ στρατιῶται ἐφύλαττον ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος καὶ πεντήκοντα ἀπὸ τὸ ἄλλο διότι ἡ κουστωδία, περὶ τῆς ὁποίας λέγει τὸ Ἱερὸν Εὐαγγέλιον, ἀπετελεῖτο ἀπὸ ἑκατὸν στρατιώτας. Ἦτο δὲ ἑκατατόνταρχος εἰς αὐτοὺς ὁ Ἅγιος Λογγῖνος.

Κατὰ δὲ τὸ μεσονύκτιον σεισμὸς μέγας ἐγένετο, διότι Ἄγγελος Κυρίου κατέβη ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἐκύλισε τον λίθον ἁπὸ τὴν θύραν τοῦ Τάφου, οἱ δὲ φύλακες ἐκεῖνοι ἀπὸ τὸν φόβον των ἔφυγον· καὶ τότε εὗρον εὐκαιρίαν αἱ Μυροφόροι γυναῖκες, καὶ ἐπῆγαν μὲ τὰ μύρα εἰς τὸν Τάφον. Καὶ κατὰ πρῶτον μὲν ἡ Κυρία Θεοτόκος καὶ ἡ Μαγδαληνὴ Μαρία ἐγνώρισαν τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ· ἀλλὰ διὰ νὰ μὴ ἀμφιβάλλεται ἡ Ἀνάστασις λόγῳ τῆς παρουσίας τῆς Παναγίας Μητρός Του, διὰ τοῦτο λέγουσιν οἱ Εὐαγγελισταί, ὅτι εἰς τὴν Μαγδαληνὴν μόνον ἐφάνη. Αὐτὴ ἡ Μαγδαληνὴ Μαρία εἶδε καὶ ἕνα Ἄγγελον, ὅστις ἐκάθητο ἐπάνω εἰς τὸν Τάφον. Εἶτα πάλιν εἶδε δύο, οἱ ὁποῖοι εἶπον πρὸς αὐτήν· «Ὦ γύναι, τί κλαίεις; τίνα ζητεῖς; Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον; ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε, ἴδε ὁ τόπος ὅπου τὸν ἔθαψαν ὅτι εἶναι κενός» (Ματθ. κη’ 5-6, Μάρκ. ιϛ’ 6, Λουκ. κδ’ 6, Ἰωάν. κ’ 12). Τότε ἔδραμε καὶ ἐπῆγεν εἱς τὸν Πέτρον καὶ τὸν Ἰωάννην τοὺς Ἀποστόλους καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὅσα εἶδεν. Ἐπιστρέφουσα δὲ ἡ Μαγδαληνὴ μὲ τὴν ἄλλην Μαρίαν, ἀπήντησεν αὐτὰς ὁ Χριστός, καὶ εἶπε πρὸς αὐτάς· «Χαίρετε» διότι ἔπρεπε τὸ γένος, τὸ ὁποῖον ἤκουσε τὴν κατάραν· «Ἐν λύπαις τέξῃ τέκνα» (Γεν. γ’ 16), πάλιν αὐτὸ νὰ ἀκούσῃ καὶ τὴν χαράν.

Ἡ δὲ Μαρία ἀπὸ τὴν πολλήν της ἀγάπην, νομίζουσα ὅτι τὸ Σῶμα τοῦ Κυρίου ἦτο ὑλικόν, ἐπῆγε νὰ τὸν πιάσῃ. Τότε εἶπε πρὸς αὐτὴν ὁ Χριστός· «Μαρία... μή μου ἅπτου» (Ἰωάν. κ’ 16-17). Ἔδραμον δὲ καὶ οἱ Ἀπόστολοι εἰς τὸν Τάφον· καὶ ὁ μὲν Ἰωάννης πρῶτον μὲν ἔκυψε μόνον καὶ εἶδεν ἐντὸς αὐτοῦ· ὁ δὲ Πέτρος, ὡς θερμότερος ὅπου ἦτο, εἰσῆλθεν ἐντὸς αὐτοῦ καὶ ἔπιασε καὶ τὸ σουδάριον καὶ τὴν σινδόνα, ἔπειτα δὲ εἰσῆλθε καὶ ὁ Ἰωάννης. Πάλιν δὲ ἡ Μαγδαληνὴ Μαρία πρὸς ὄρθρον ἐπῆγε μὲ ἄλλας γυναῖκας νὰ ἴδωσι τὴν ἀλήθειαν καταλεπτῶς. Ἐνῷ δὲ ἵσταντο ἔξω, ἡ Μαγδαληνὴ Μαρία ἔκλαιε, καὶ μετ’ ὀλίγην ὥραν ἔκυψε μέσα εἰς τὸν Τάφον καὶ εἶδε δύο Ἀγγέλους τῶν ὁποίων τὰ ἐνδύματα ἤστραπτον.