Εἶπον δὲ οἱ Ἄγγελοι πρὸς αὐτήν· «Τί κλαίεις, ὦ γύναι; τίνα ζητεῖς; Μήπως ζητεῖς τὸν Ναζαρηνὸν Ἰησοῦν; Δὲν εἶναι ἐδῶ, ἀνεστήθη καθὼς τὸ προέλεγε· ὑπάγετε εἰς τὴν Γαλιλαίαν νὰ τὸν ἴδητε ἐκεῖ, καὶ εἴπατε εἰς τοὺς μαθητάς του καὶ εἰς τὸν Πέτρον ὅτι αὐτὸς ὁ Χριστὸς ὑπάγει πρωτύτερα εἰς τὴν Γαλιλαίαν, καὶ ἂς ὑπάγωσι καὶ αὐτοὶ ἐκεῖ νὰ τὸν ἴδωσι» (Ματθ. κη’ 7, Μάρκ. ιϛ’ 7).
Τίνος ἕνεκεν ἀνέφεραν οἱ θεῖοι Ἄγγελοι ἐξ ὀνόματος τὸν Πέτρον; Διὰ νὰ πληροφορηθῇ ὁ Πέτρος, ὅτι συνεχώρησεν ὁ Θεὸς τὴν ἁμαρτίαν του, διότι ἠρνήθη τὸ Ὄνομά του. Διὰ τοῦτο αἱ γυναῖκες ἐκεῖναι ἔφυγαν ἀπὸ τὸν Τάφον καὶ ἀπὸ τὸν φόβον των δὲν ἐτόλμησαν νὰ εἴπουν εἰς οὐδένα τίποτε. Ἀλλὰ πάλιν ἡ Σαλώμη καὶ ἡ Ἰωάννα, ὅταν ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος, ἐπῆγαν καὶ αὐταὶ καὶ εὗρον ὁμοίως, ὡς καὶ τὰς ἄλλας Μυροφόρους καὶ καθολικὰ νὰ εἴπωμεν, κατὰ διαφόρους ὥρας καὶ τρόπους ἐπῆγαν αἱ Μυροφόροι γυναῖκες εἰς τὸν Τάφον. Ἰδοὺ πῶς μὲν ἔγινεν ἡ Ἀνάστασις, ἂν καὶ μὴ ἀρεστῶς εἴπομεν, ἀλλὰ κἂν ὅσον ἦτο ἀρκετόν· πλὴν διατί συνέτεμα τὸν λόγον μου; Διότι ἔχομεν ζητήματα διάφορα καὶ μεγάλα εἰς τὴν σημερινὴν ἑορτήν· καὶ διὰ νὰ προφθάσω κατὰ τὴν ὥραν νὰ τὰ διαλύσω, διὰ τοῦτο ὠλιγόστευσα τὴν ὑπόθεσιν τῆς ἑορτῆς· πλὴν ἐλπίζω πάλιν εἰς τὸν σήμερον ἀναστάντα Χριστόν, ὅτι μὲ τὴν ἑρμηνείαν τῶν ζητημάτων νὰ ἐννοήσετε καὶ τὰ ἐλλείποντα τοῦ λόγου.
Πρῶτον λοιπὸν ζήτημα ἔχομεν πόσαι Μυροφόροι γυναῖκες εἶναι, αἵτινες ἐπῆγαν εἰς τὸν Τάφον τοῦ Χριστοῦ μὲ τὰ μύρα; Καὶ λέγομεν εἰς αὐτό· πολλαὶ καὶ διάφοροι εἶναι αἱ Μυροφόροι, πλὴν ἑπτὰ εἶναι αἱ κυριώτεραι. Πρώτη εἶναι ἡ Μαγδαληνὴ Μαρία, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ὁ Χριστὸς ἔβγαλεν ἑπτὰ δαιμόνια καὶ διὰ τὴν τοιαύτην εὐεργεσίαν ἠκολούθει καὶ ἠγάπα τὸν Χριστόν. Μετὰ δὲ τὴν Ἀνάληψιν τοῦ Χριστοῦ ἐπῆγεν αὕτη εἰς τὴν Ρώμην, πρὸς τὸν βασιλέα Τιβέριον, ὅστις ἔπασχεν ἀπὸ τὸν ἕνα ὀφθαλμὸν καὶ τὸν ἐθεράπευσε. Διὰ τὴν εὐεργεσίαν ταύτην τῆς Μαγδαληνῆς Μαρίας ἐφόνευσεν ὁ Τιβέριος τοὺς ἀρχιερεῖς τῶν Ἰουδαίων καὶ αὐτὸν τὸν Πιλᾶτον. Τελευταῖον ἀπέθανεν ἡ Μαρία εἰς τὴν Ἔφεσον καὶ τὴν ἔθαψεν ὁ Θεολόγος Ἰωάννης, βραδύτερον δὲ ὁ βασιλεὺς Λέων ὁ Σοφὸς ἔφερε τὸ λείψανόν της εἰς τῆν Κωνσταντινούπολιν. Μαγδαληνὴ δὲ ὠνομάζετο ἡ Μαρία, διότι ἦτο ἀπὸ τὰ Μάγδαλα, ἥτις εἶναι χώρα τῆς Ἀνατολῆς.