Ὁ μέγας ὅμως Μελέτιος προεγνώρισε τὸν κίνδυνον ἐκεῖ εἰς τὸ ὄρος εὐχόμενος, (ὢ θαυμασίου χαρίσματος καὶ ἐξαισίου διηγήματος!) καὶ ἐφώνησε λέγων· «Φυλάττου νὰ μὴ ἐξέλθῃς ἀπὸ τὴν πόλιν τῆς Ἀγχιάλου, θαυμαστὲ Ἀλέξιε». Ταῦτα εἰπών, ἤγειρεν εἰς τὸν ἀέρα τὴν δεξιὰν αὐτοῦ καὶ ἐσφράγισε τὸν μακρὰν ἀπέχοντα βασιλέα ὡς παρόντα καὶ ἀκούοντα.
Εἷς δὲ εὐλαβὴς Μοναχὸς ἀπὸ τὴν συνοδείαν του, Ἱλαρίων καλούμενος, ἔτυχε τότε πλησίον τοῦ Ὁσίου, ὅστις ἀκούσας ταῦτα ἐθαύμασε· καὶ πίπτων εἰς τοὺς πόδας του, ἐζήτησε νὰ τοῦ φανερώσῃ τὴν ὅρασιν. Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· «Τὴν ὥραν ταύτην βούλεται νὰ ἐξέλθῃ ὁ βασιλεὺς εἰς πόλεμον κατὰ τῶν Κομάνων καὶ ἐὰν πολεμήσῃ, τὸν φονεύουσι». Ταῦτα εἰπὼν ἔκαμεν εὐχὴν ἐκ καρδίας διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ βασιλέως. Ὁ δὲ ἐλεήμων Θεὸς ἐπήκουσε τοῦ Ὁσίου τὴν δέησιν, καὶ μετέβαλε τὴν γνώμην τοῦ Ἀλεξίου καὶ δὲν ἔκαμε πόλεμον. Ὄχι μόνον δὲ ταῦτα, ἀλλὰ καὶ οἱ Κομάνοι ἀπὸ θείαν πρόνοιαν θαυμάσιον ἔκαμον μάχην μεταξύ των καὶ κακῶς διεσκορπίσθησαν. Ὅθεν ἔμεινεν ἡ Ἀγχίαλος ἀβλαβής, ἐπέστρεψε δὲ ὑγιὴς εἰς τὰ βασίλεια ὁ Ἀλέξιος [5], ὁ δὲ ρηθεὶς Ἱλαρίων ἔγραψε τὴν ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν εἶδε τὴν ὀπτασίαν ὁ Ὅσιος. Ὅταν δὲ μετὰ καιρὸν ἦλθον ἐκεῖ εἰς τὸ ὄρος τινὲς ὑπασπισταὶ καὶ ὑπηρέται τοῦ βασιλέως, τοὺς ἠρώτησε, καὶ εὗρεν ἀληθέστατα ὅσα τοῦ εἶπεν ὁ Ὅσιος.
Ἄλλοτε πάλιν ἔστειλε στόλον ὁ βασιλεὺς Ἀλέξιος νὰ πολεμήσῃ τὴν Κρήτην, τὴν ὁποίαν ἐξουσίαζε τυραννικῶς εἷς ἄνθρωπος, Καρίκης ὀνομαζόμενος. Ἦτο δὲ τοῦ στόλου Δοὺξ καὶ Ἀρχηγὸς εἷς εὐλαβὴς ἄρχων, Ἰωάννης καλούμενος, ὅστις ὡδήγησε τὰ πλοῖα εἰς τὸν Εὔριπον, καὶ ἀπ’ ἐκεῖ ἀπῆλθε διὰ ξηρᾶς εἰς τὸν μέγαν Μελέτιον, διὰ νὰ λάβῃ τὴν εὐλογίαν του καὶ νὰ προκόψῃ τὸ ταξίδιόν του. Ὁ δὲ Ὅσιος τὸν συνεβούλευσεν οὕτω λέγων· «Μὴ ὑπάγῃς εἰς τὴν Κρήτην μὲ τὸν στόλον, ὅτι θὰ ζημιωθῇς, ἀλλὰ στεῖλε γράμματα εἰρηνικὰ εἰς τὸν Καρίκην, νὰ κάμετε ἀγάπην· καὶ ἂν στέρξῃ, ἔχει καλῶς, εἰ δὲ μή, ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης θέλει τὸν ἀφανίσει καὶ τότε ἡ Κρήτη σᾶς ὑποτάσσεται· σὺ δὲ παράμεινε μὲ τὸν στόλον σου εἰς τὸν Εὔριπον, ἕως νὰ ἔλθῃ ἀπόκρισις». Ἐδέχθη ὁ Ἰωάννης τὴν συμβουλὴν τοῦ Ὁσίου, ὡς εὐλαβὴς καὶ φρόνιμος, καὶ εἰς ὀλίγον καιρὸν ἦλθε μήνυμα, ὅτι ἀπέθανεν ὁ Καρίκης. Μεταβὰς τότε ὁ Ἰωάννης μὲ τὸν στόλον του εἰς τὴν Κρήτην ἐκυρίευσεν αὐτὴν χωρὶς πόλεμον.