Ὁ δὲ Ὅσιος τὸν ἐκάλεσε κρυφὰ ἀπὸ τοὺς ἄλλους, διὰ νὰ μὴ τὸν καταισχύνῃ ἐνώπιον αὐτῶν, καὶ τοῦ λέγει· «Σὺ μὲν ὕπαγε ὅπου βούλεσαι, διότι ἡ μὲν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ οἱ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν, ἡμεῖς δὲ οὐδένα βιάζομεν· πλὴν ὕπαγε νὰ φέρῃς τὸ σκαπτήριον, τὸ ὁποῖον ἔκρυψες εἰς τὴν πέτραν, διὰ νὰ μὴ γίνῃ εἰς τοὺς ἀδελφοὺς σκάνδαλον». Τότε ὁ κλέπτης ἐτρόμαξε καὶ πεσὼν εἰς τὴν γῆν ὡμολόγησε τὴν ἁμαρτίαν, καὶ ἀποδώσας τὴν σκαπάνην, λαμβάνει συγχώρησιν καὶ ἀναχωρεῖ.

Ἄλλοι πάλιν ἀπὸ τὰ ὅρια τῶν Θηβῶν ἦλθον ἐκεῖ εἰς τὸ ὄρος νὰ μονάσουν καὶ ἔφεραν τὰ ἱμάτιά των. Ἔπειτα, ἀφοῦ ἔκαμαν ὀλίγον καιρόν, ὠλιγώρησαν καὶ μὴ δυνάμενοι νὰ ὑποφέρουν τὴν σκληρότητα, μετενόησαν, καὶ θέλοντες νὰ στρέψουν εἰς τὰ ὀπίσω, ἔλαβον τὰ ἱμάτιά των πρότερον, καὶ τὰ ἔκρυψαν εἰς τοὺς θάμνους πλησίον εἰς τὸν δρόμον. Ἔπειτα ἦλθον εἰς τὸν Ὅσιον ζητοῦντες διὰ τὴν ἀναχώρησιν συγχώρησιν. Ὁ δὲ Ὅσιος, ὡς πρᾶος καὶ ἀγαθός, δὲν τοὺς ὠνείδισεν, ἀλλὰ τοὺς συνεβούλευσε λέγων· «Δράμετε ταχέως νὰ μὴ σᾶς πάρουν οἱ ὁδοιπόροι τὰ ἐνδύματά σας, ὅτι ἐκεῖ εἰς τὸν θάμνον, εἰς τὸν ὁποῖον τὰ ἐκρύψατε, εἶναι δρόμος καὶ διαβαίνουσι πολλάκις οἱ ἄνθρωποι». Οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν, καὶ πηγαίνοντες ἐκεῖ εὗρον ὁδοιπόρους καὶ διεμοίραζον τὰ ἱμάτιά των, καὶ μετὰ βίας ἠδυνήθησαν νὰ τὰ σώσουν ἀπὸ τὰς χεῖράς των.

Ἄλλην πάλιν φορὰν ἔστειλεν ὁ Ὅσιος Μοναχούς τινας νὰ ἀγοράσουν οἶνον ἀπὸ ἓν χωρίον. Ὁ ἄνθρωπος, ὅστις ἔδωκεν εἰς αὐτοὺς τὸν οἶνον, ἦτο εὐλαβὴς καὶ καλόγνωμος, ἡ δὲ γυνή του ἦτο ἄσεμνος καὶ κακότροπος. Καὶ βλέπουσα τὸν ἕνα Μοναχόν, ὅτι ἦτο νέος καὶ εὔμορφος, τὸν ἐπεθύμησε, καὶ τὸν ἐβασάνισε πολλὰ ἡ ἀναίσχυντος νὰ τὴν μοιχεύσῃ, ἀλλὰ δὲν ἠθέλησεν ὁ σωφρονέστατος ἐκεῖνος νὰ μολύνῃ τὸ Ἅγιον Σχῆμα· ὅθεν τὴν ἀπώθησεν ὡς ἄλλος Ἰωσὴφ τὴν Φαραωνίτισσαν. Ἡ δὲ πάλιν, ὡς μεθυσμένη ὑπὸ τοῦ ἔρωτος, ἐπρόλαβεν ἓν στενὸν πέρασμα ἔνθα ἦσαν ἀμπελῶνες, ὁπόθεν ἔμελλε νὰ περάσῃ ὁ Μοναχὸς μὲ τὰς φορτωμένας ἡμιόνους, καὶ κρύπτεται παράμερα ἀναμένουσα ἡ ἀνοσία τὸν Ὁσιώτατον· καὶ καθὼς διήρχετο, ἔδραμεν ἐπάνω του, καὶ τὸν ἔσυρεν ὡς μανιώδης ἡ ἄσεμνος. Ὁ δὲ πάνσεμνος, ἐπικαλούμενος τὰς εὐχὰς τοῦ Γέροντος εἰς βοήθειαν, ἀπώθησεν αὐτὴν καὶ κατὰ πολλὰ τὴν ἐξύβρισεν. Ὅθεν ἐντραπεῖσα ἡ ἀθλία ἔμεινεν ἄπρακτος, ὁ δὲ μακάριος ἀθλητὴς ἔφυγε νικητής, δοξάζων τὸν Κύριον.