τῇ δὲ ἐπαύριον, μετὰ τὴν λιτανείαν καὶ λειτουργίαν, ἀσπασάμενοι εὐλαβῶς τὸ ἱερὸν λείψανον ἔφερον αὐτὸ εἰς τὸ Καθολικὸν τῆς Μονῆς, τὸν Ἱερὸν Ναὸν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καὶ κατέθηκαν εἰς τὸ ἱερὸν Βῆμα, δόξαν καὶ πάλιν ἀναπέμψαντες εἰς τὸν Θεὸν ἐφ’ οἷς ηὐδόκησε νὰ φανερώσῃ εἰς αὐτούς. Ταῦτα περὶ τοῦ Ἁγίου Εὐδοκίμου, ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες ὁσιώτατοι, τοῦ ὁποίου καὶ τὸ ἱερὸν λείψανον ἠσπάσθητε, καὶ τῆς θείας εὐωδίας ὠσφράνθητε, καὶ τὸ θαῦμα τοῦ Θεοῦ εἴδετε.
Ἀλλ’ ἄρά γε ὁ Θεός, θαυματουργῶν μάτην θαυματουργεῖ; οὐδαμῶς ἀλλὰ πρὸς δόξαν τῆς Χριστιανικῆς πίστεως, διεγείρων πάντας τοὺς Χριστιανοὺς πρὸς ἀρετὴν καὶ ἡμᾶς τοὺς Μοναχοὺς πρὸς ζῆλον καὶ μίμησιν τῆς αὐτοῦ ἐναρέτου καὶ κατὰ Θεὸν πολιτείας, ἅπερ καὶ ὑμεῖς ταῦτα ἐγνωρίσατε καὶ ἡ διάθεσις ὑμῶν ἐφανεροῦτο, ἐκ τοῦ χρώματος τοῦ προσώπου ὑμῶν χαρὰν ἅμα καὶ λύπην τινὰ ἐμφαίνοντος ἀνὰ πᾶσαν τὴν τελετὴν ταύτην καὶ ἔχαιρε μὲν ὑμῶν ἡ καρδία, διότι συνάδελφος ὑμῶν διὰ θείου θαύματος Ἅγιος ἐφανερώθη, ἐλυπεῖτο δὲ σκεπτομένων, ὅτι τῆς ἀρετῆς ἐκείνου ἀπέχετε καὶ ὅμως οὐδὲν ὑμᾶς κωλύει μιμητὰς ἐκείνου γενέσθαι· οὐχὶ ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ὡς καὶ ἡμεῖς τὸν βίον διῆλθεν; οὐχὶ ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἡγίασεν; οὐχὶ ἄνθρωπος ἦτο, ὥσπερ καὶ ἡμεῖς; ἄρα θελήσεως ἔχομεν μᾶλλον μεγαλυτέραν ἀνάγκην ἢ δυνάμεως, διότι ἄνθρωποι ὄντες, τὴν μὲν δύναμιν ἔχομεν, τὴν δὲ θέλησιν οὐχί, καὶ τοῦτο εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον μᾶς κάμνει νὰ σκυθρωπάζωμεν· ἀλλὰ ἂς θελήσωμεν μόνον ἡμεῖς, καὶ ὁ Θεὸς βοηθὸς τῆς θελήσεως ἡμῶν ἐπιφαίνεται ἂς θελήσωμεν νὰ κατανικήσωμεν τὴν τῶν παθῶν ἀγριότητα, καὶ εὐθὺς μιμηταὶ τοῦ Ἁγίου Εὐδοκίμου γινόμεθα· διὰ δὲ τῆς μιμήσεως θέλομεν ἀπολαύσει καὶ τῆς ἐκείνου ἁγιότητος, ἥτις ἡμᾶς καὶ χαρᾶς πληροῖ καὶ κληρονόμους τῆς τῶν οὐρανῶν Βασιλείας καθιστάνει. Ἔνθα καὶ σὺν τῷ Ἁγίῳ Εὐδοκίμῳ παριστάμενοι ἐνώπιον τοῦ Παντοκράτορος Θεοῦ συνδοξολογήσωμεν καὶ συνυμνήσωμεν αὐτόν, εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας. Ἀμήν.
Ἐπειδὴ δὲ καὶ περὶ τῶν θαυμάτων τοῦ Ἁγίου πρέπει νὰ γράψωμεν, διὰ τοῦτο ἐκ τῶν πολλῶν, τὰ ὁποῖα ἐποίησε, δύο μόνον, χάριν συντομίας, ἐνταῦθα λέγομεν, τῶν ὁποίων καὶ αὐτόπται ὑπήρξαμεν, τῶν δὲ μακρὰν τυγχανόντων, ὅσοι ἐκ παθῶν ἀνιάτων πάσχοντες ἐπίστευσαν εἰς τὸν Ἅγιον, καὶ ἐπικαλεσάμενοι αὐτὸν ἐθεραπεύθησαν καὶ ὅσα ἄλλα θαύματα διακηρύττονται, εἶναι ἀδύνατον νὰ γράψωμεν, διότι τοσοῦτον ἡ τοῦ ἀνδρὸς ἁγιότης ἐν τάχει ἐθαυμαστώθη.