Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς εὑρέσεως καὶ ἀνακομιδῆς τοῦ λειψάνου τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου Πατρὸς ἡμῶν ΕΥΔΟΚΙΜΟΥ τοῦ νεοφανοῦς, τοῦ ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Βατοπαιδίου.

«Τί θαυμάζετε σιωπῶντες, Πατέρες σεβάσμιοι; οὐχὶ διὰ θαύματος ἐδήλωσεν εἰς ἡμᾶς ὁ Θεὸς τὴν ἁγιότητα τούτου τοῦ Πατρός, τοῦ ὁποίου βλέπομεν τὸ λείψανον καὶ ὀσφραινόμεθα τῆς οὐρανίου εὐωδίας; Τίς ἄλλος πλὴν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν κατεμύρισε τοῦτο τοιουτοτρόπως; ὑπὸ τίνος ἄλλου ἐδόθη αὕτη ἡ θεία ὀσμὴ εἰς αὐτό, καὶ δι’ αὐτοῦ ἐκχέεται εἰς πάντα τὸν πέριξ ἡμῶν ἀέρα; Καὶ πῶς τὰ ξηρὰ ὀστέα καὶ αἱ σεσηπυῖαι σάρκες τοιαύτην εὐοσμίαν ἀποπνέουσιν, ἐφ’ ὅσον καὶ αὐτὸν τὸν Λάζαρον, τετραήμερον μόνον ἐν τῷ τάφῳ κλεισθέντα, ὄζοντα ἐκ τοῦ Εὐαγγελίου μανθάνομεν; «ὄζει· τεταρταῖος γάρ ἐστι» (Ἰωάν. ια’ 39)· καὶ οὕτως εἶχε διότι καὶ τὰ ὀστᾶ ταῦτα, ὅταν διαλυθῇ τὸ σῶμα, ἀποφέρουσι γήϊνόν τινα καὶ κάκοσμον ἀποφοράν. Τοῦτο δὲ τὸ λείψανον ἀποπνέει θείου μύρου· δῆλον δὲ καὶ ἐκ τῶν περικειμένων καὶ ἐπικειμένων ἐπ’ αὐτῷ ἄλλων ὀστέων, καὶ μάλιστα ὅσα εὑρίσκονται μακρότερον τοῦ ἁγίου λειψάνου οὐδεμίαν τοιαύτην εὐωδίαν φέρουσι, τὰ δὲ πλησίον αὐτοῦ κείμενα ὀλίγον τι ἐκ τῆς εὐωδίας ἀπολαμβάνουσι· μὴ ὅθεν ἀπιστῶμεν εἰς τὸ θεῖον θαῦμα, διότι πράγματι περὶ θαύματος πρόκειται, διὰ τοὺς λόγους τοὺς ὁποίους προεῖπον· ἂς δοξάσωμεν λοιπὸν τὸν Θεόν, τὸν ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ ἀεὶ θαυμαζόμενον καὶ τὸν Ἅγιον αὐτοῦ ἂς τιμήσωμεν δεόντως».

Ταῦτα τούτου λέγοντος συνευφήμησαν τὸν Ἅγιον καὶ ὁ Ἀδριανουπόλεως καὶ πάντες οἱ περιεστῶτες, εἰπόντες τὸ «Μέγας ὁ Θεὸς τῶν Χριστιανῶν»· δοξάσαντες δὲ τὸν Θεὸν μετεκόμισαν εὐλαβῶς τὸ ἱερὸν λείψανον εἰς τὸν ἐπὶ τοῦ παλαιοῦ κοιμητηρίου ὑπάρχοντα Ναὸν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸ Μοναστήριον, εἰς τὸν Θεὸν καὶ πάλιν δόξαν προσφέροντες ἐπὶ τῷ θαύματι, ἔχοντες κατὰ νοῦν τὰ τοῦ νεοφανοῦς Ἁγίου. Τὴν ἑπομένην ἡμέραν συνῆλθον καὶ συνεσκέπτοντο περὶ τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἁγίου, τὸν ὁποῖον δὲν ἐγνώριζον, διὰ νὰ μὴ τιμῶσιν ἀνωνύμως τὸν ἐκ τοῦ Μοναστηρίου αὐτῶν ἀναφανέντα Ἅγιον καὶ περὶ τοῦ πῶς τὸ ἱερὸν τοῦτο λείψανον εὑρέθη τοιουτοτρόπως κείμενον ἐν τῷ κοιμητηρίῳ καὶ περικεκυκλωμένον ὑπὸ πλήθους ὀστέων ἀτάκτως ἐρριμμένων.

Καὶ περὶ μὲν τοῦ ὀνόματος γενομένης συζητήσεως ἐφάνη εἰς πάντας καλὸν νὰ δώσουν εἰς τὸν Ἅγιον πρόσκαιρόν τι ὄνομα καὶ νὰ ἐπιτελέσουν ἀγρυπνίαν ἐπὶ τῇ εὑρέσει τοῦ ἁγίου λειψάνου, καὶ πρὸς δοξολογίαν Θεοῦ, τοῦ διὰ θαύματος ἀποκαλύψαντος τὸν Ἅγιον αὐτοῦ εἰς ἡμᾶς.