Νομίζουσα λοιπὸν ὅτι δὲν εὑρίσκει πλέον συγχώρησιν, ἔφυγεν ἀπὸ τὸ κελλίον καὶ ἀπελθοῦσα μετὰ δύο ἡμέρας εἰς πόλιν τινά, Αἰσὸν καλουμένην, εἰσῆλθεν εἰς πανδοχεῖον ἐνδυθεῖσα στολὴν κοσμικὴν καὶ γενομένη δημοσία καὶ φανερὰ πόρνη ἐδέχετο πάντα, ὅστις ἤθελε νὰ εἰσέλθῃ πρὸς αὐτήν.
Ὁ δὲ θεῖος αὐτῆς εἶδεν ὅραμα κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποίαν ἥμαρτεν αὐτὴ εἰς το κελλίον, ἤτοι ἕνα δράκοντα μέγαν, ὅστις ἐξελθὼν ἀπὸ τὴν φωλεὰν αὐτοῦ, εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Ἀβραμίου καὶ κατέπιε περιστεράν, ἔπειτα δὲ ἀνεχώρησεν. Ὁ δὲ Ὅσιος ἐγερθεὶς ἐκ τοῦ ὕπνου ἐθλίβετο, νομίζων ὅτι διωγμὸς μέλλει νὰ καταλάβῃ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἐδέετο πρὸς Κύριον νὰ τοῦ φανερώσῃ τὶ ἐσήμαινε τὸ ὅραμα· ὅθεν τὴν τρίτην ἡμέραν εἶδε τὸν αὐτὸν δράκοντα, ὅστις ἐπῆγεν εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ἁγίου καὶ πεσὼν εἰς τὴν γῆν διερράγη· ἡ δὲ περιστερὰ ἐξῆλθεν ἀβλαβὴς ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ καὶ ἵπτατο καθαρά τε καὶ ἄρρυπος. Ταῦτα ἰδών, ἀντελήφθη τὴν ἔννοιαν καὶ προσελθὼν εἰς τὴν θυρίδα ἐφώνησε λέγων· «Μαρία μου, τί ἔπαθες καὶ ἔχεις τώρα δύο ἡμέρας, ποὺ οὐδόλως ὡμίλησας, οὔτε τὴν Ἀκολουθίαν ἀνέγνωσας;». Ταῦτα εἰπὼν καὶ οὐδεμίαν ἀκούσας ἀπόκρισιν, ἠννόησεν, ὅτι διὰ τὴν Μαρίαν εἶδε τὴν ὅρασιν· ὅθεν ἔμεινε κλαίων καὶ ἱκετεύων τὸν Κύριον νὰ τὴν φωτίσῃ, νὰ ἐπιστρέψῃ ταχέως εἰς τὴν μετάνοιαν. Οὕτω λοιπὸν ἐδέετο δύο ἔτη διὰ τὴν σωτηρίαν αὐτῆς, τὰ ὁποῖα ἐδήλουν αἱ δύο ὁράσεις, τὰς ὁποίας εἶδεν. Καὶ τότε ἐλθὼν φίλος τις τοῦ ἀνήγγειλε καταλεπτῶς διὰ τὴν Μαρίαν, ποῦ καὶ πῶς καὶ εἰς ποῖον σχῆμα καὶ εἰς ποῖον ἐργαστήριον τῆς ἀπωλείας εὑρίσκεται.
Ὁ δὲ Γέρων μὴ ἀμελήσας, ἀλλὰ καταφρονήσας γῆρας, ἡσυχίαν, ἄσκησιν καὶ αὐτὸ τὸ ἀγγελικὸν καὶ ἅγιον σχῆμα, διὰ νὰ λυτρώσῃ ψυχὴν ἀπὸ τὰς παγίδας τοῦ δαίμονος, ἐνεδύθη στολὴν στρατιωτικὴν καὶ ἀνεχώρησε, λαβὼν μεθ’ ἑαυτοῦ ἓν νόμισμα, διότι δὲν εἶχε περισσότερα, ἀπ’ ἐκεῖνο δὲ ἔδωσεν ἀγώγιον καὶ ἐμίσθωσεν ἵππον, τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἐκράτησεν. Ἀπελθὼν λοιπὸν εἰς τὸ ρηθὲν πανδοχεῖον, ὑποκρίνεται ἔρωτα ὁ τῶν Ἀγγέλων ἐφάμιλλος καὶ προσποιεῖται εἰς τὸν πανδοχέα ὅτι ἦλθε νὰ πράξῃ τὴν ἁμαρτίαν, καὶ λέγει ταῦτα εἰς αὐτόν· «Ἤκουσα ὅτι ἔχεις νεάνιδά τινα ὡραιοτάτην καὶ εὔμορφον καὶ διὰ τὴν ἀγάπην της ἦλθον ἐπὶ τούτῳ νὰ ἀπολαύσω τὰ κάλλη της».