Τοιουτοτρόπως λοιπόν, ὑπὸ τὴν στιβαρὰν διεύθυσιν τοῦ Καθηγουμένου καὶ Κοινοβιάρχου ἱεροῦ Νικολάου, ὑποβληθεὶς ὁ νέος Εὐθύμιος εἰς τὸ ἱερὸν τοῦτο Κοινόβιον εἰς αὐστηροτάτην δοκιμὴν καὶ μετελθὼν ἁπάσας τὰς τῆς Μονῆς διακονίας καὶ ἐπιδείξας ἐν αὐταῖς ὑπακοήν, ὑπομονὴν καὶ ἐπιμονήν, ἀπέκτησεν, ὣς τι τιμαλφέστατον κτῆμα, τὴν ὑψοποιὸν καὶ θείαν ταπείνωσιν. Ἀτυχῶς ὅμως ὀλίγον μόνον χρόνον παρέμεινεν εἰς τὸ ἱερὸν ἐκεῖνο Κοινόβιον ὁ μακάριος, ἀναγκασθεὶς μετ’ ὀλίγον νὰ ἀναχωρήσῃ ἐκεῖθεν λόγῳ τῶν εἰς αὐτὸ δημιουργηθέντων σκανδάλων, ἐκβληθέντος καὶ ἀποδιωχθέντος τοῦ προστάτου αὐτοῦ καὶ Κοινοβιάρχου ἱεροῦ Νικολάου, ὡς μὴ κοινωνήσαντος μετὰ τοῦ νεωστὶ τότε θείᾳ ψήφῳ προβληθέντος ἁγιωτάτου καὶ Ὀρθοδοξοτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Φωτίου Α’ τοῦ μεγάλου. Ἦτο δὲ τότε τὸ σωτήριον ἔτος ωνη’ (858). Ἔφυγε λοιπὸν ἀπ’ ἐκεῖ καὶ ὁ μακάριος Εὐθύμιος, διότι φύσει φιλήσυχος καὶ ἤρεμος κατὰ τὸ πνεῦμα καὶ τὸν νοῦν καὶ φιλέρημος ὤν, δὲν ἠδύνατο νὰ βλέπῃ ἐκείνην τὴν ἀκαταστασίαν εἰς τοσοῦτον περίβλεπτον καὶ περίφημον διὰ τὴν αὐστηρότητα τῶν ἐκκλησιαστικῶν διατυπώσεων ἱερὸν καὶ εὐαγὲς Κοινόβιον καὶ τὴν ἀνωμαλίαν τῆς διακυβερνήσεως, αἵτινες ἐπακολουθοῦσιν εἰς τὰς τοιαύτας ἐκρύθμους περιπτώσεις ἀλλαγῆς Ἡγουμένων καὶ ἐκκλησιαστικῶν διοικήσεων.
Φεύγει ἀπὸ τὸ Κοινόβιον, διὰ τὴν αἰτίαν τὴν ὁποίαν ὡς ἄνω ἐξιστορήσαμεν, καὶ ἀποφασίζει, χάριν περισσοτέρας ἡσυχίας καὶ μεγαλυτέρας ἀσκήσεως, ν’ ἀπέλθῃ ἐκ τοῦ Ὀλύμπου εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος τοῦ Ἄθωνος, περὶ τῆς ἐρημικότητος καὶ τῆς ἡσυχίας τοῦ ὁποίου εἶχε λάβει πρὸ πολλοῦ θετικὰς πληροφορίας, καθότι ὁ Ἄθως εἶχε πανταχοῦ τῆς οἰκουμένης διαφημισθῆ διὰ ταύτας. Ἀλλ’ ἐν τούτοις ἐλυπεῖτο σφόδρα ὁ Ὅσιος, διότι ἦτο εἰσέτι ἀτελὴς ὡς πρὸς τὸ ἱερὸν σχῆμα τῶν Μοναχῶν, ἐπειδὴ ἦτο ἀκόμη Σταυροφόρος, καθότι ὁ μὲν ἀνάδοχος καὶ Γέροντάς του Ἰωάννης ὁ χαριτώνυμος εἶχε πρὸ πολλοῦ ἐκδημήσει ἀπὸ τῆς προσκαίρου ταύτης ζωῆς, ὁ δὲ Ἅγιος Καθηγούμενος καὶ Κοινοβιάρχης ἱερὸς Νικόλαος εἶχεν ἐκδιωχθῆ τῆς Μονῆς αὐτοῦ. Ἐνῷ δὲ περὶ τούτου ἠπόρει, τοῦ ἦλθε θεῖός τις λογισμός, ὅστις τὸν ἐνεδυνάμωσε, τὸν ἐφώτισε καὶ τὸν ἔπεισε νὰ μεταβῇ πρὸς τὸν ἐν τῷ ὄρει ἐκείνῳ τοῦ Ὀλύμπου ἐνασκούμενον καὶ διὰ πολλῶν ἀρετῶν περικεκοσμημένον Ἀσκητὴν Θεόδωρον.