Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Μητροπολίτου Πενταπόλεως τῆς ἐν Αἰγύπτῳ καὶ κτίτορος τῆς ἐν Αἰγίνῃ Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος, τῶν Μοναζουσῶν, κοιμηθέντος ὁσίως κατὰ τὸ ἔτος αϡκ’ (1920).

Ὅπου ἐπεκαλέσθησαν καὶ ἐπικαλοῦνται τὸν Ἅγιον ταχέως ἔφθασε καὶ φθάνει πάντοτε ἡ σωτήριος αὐτοῦ ἀντίληψις· δαιμονιῶντας ἰάτρευσε, παραλύτους συνέσφιγξε, χωλοὺς ἠνώρθωσε, τοὺς ἐν θαλάσσῃ κινδυνεύοντας διέσωσε, καὶ εἰς πᾶσαν θλῖψιν εὑρίσκεται ταχύτατος βοηθὸς καὶ ἐπίκουρος. Πανταχοῦ τὸ ἅγιον ὄνομά του ἐγένετο γνωστόν, ἡ δὲ χάρις τῶν θαυμάτων του ἔφθασε μέχρι τῶν περάτων τῆς γῆς. Καὶ ἐν ξηρᾷ καὶ θαλάσσῃ καὶ ἐν νήσοις καὶ ἐν Εὐρώπῃ καὶ ἐν Ἀμερικῇ οἱ εὐσεβεῖς ἐπικαλοῦνται τὸν Ἅγιον, καὶ ἡ παρ’ αὐτοῦ βοήθεια ταχυτάτη εἰς πάντας. Καὶ «ἐν ὀνείροις φαινόμενος» βοηθεῖ τοὺς ἔχοντας ἀνάγκην. Πλήθη συρρέουν εἰς τὴν Ἱερὰν αὐτοῦ Μονὴν ἐξ ὅλων τῶν μερῶν, καὶ ἄπειρα ἀναθήματα βλέπει τις ἐν αὐτῇ ἀποκείμενα, μαρτυροῦντα τὸ πλῆθος τῶν θαυμάτων αὐτοῦ καὶ τῶν λοιπῶν ποικίλων ἀντιλήψεων.

Εἰς πολλοὺς Ναοὺς καὶ πλείστας εὐσεβεῖς οἰκίας ὑπάρχουν εἰκόνες τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, εἰς δὲ τὰ Χανιὰ τῆς Κρήτης ἱδρύθη ἐπ’ ὀνόματί του ἐνοριακὸς Ναός, ἔνθα ὁ Ἅγιος θαυματουργεῖ εἰς τοὺς ἐπικαλουμένους αὐτόν, καὶ πολλοὶ ὑπάρχουν οἱ ἐκεῖ τυχόντες τῆς παρ’ αὐτοῦ εὐεργεσίας, ὡς μαρτυροῦν τὰ τελούμενα ἐκεῖσε θαύματα, μετὰ θερμῆς δὲ εὐλαβείας ἐδέχθησαν τὸν μετενεχθέντα ἐκεῖ σπόνδυλον ἐκ τῶν τιμίων λειψάνων τοῦ Ὁσίου, ἐπελθόντος πρὸς τοῦτο τοῦ Ἀρχιερέως, ἐνδεδυμένου τὴν ἀρχιερατικὴν αὐτοῦ στολὴν μετὰ πλείστου ἱεροῦ Κλήρου καὶ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς πόλεως Χανίων. Παρεκκλήσιον ἐπ᾽ὀνόματι αὐτοῦ καθιερώθη καὶ εἰς τὰ νέα οἰκοδομήματα τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ριζαρείου Σχολῆς.

Τῇ δὲ 2ᾳ Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 1963 ἐγένετο ἡ ἀνακομιδὴ τῶν τιμίων καὶ μυριπνόων αὐτοῦ λειψάνων ὑπὸ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ὕδρας, Σπετσῶν καὶ Αἰγίνης κ. Προκοπίου, παρισταμένων τοῦ Μητροπολίτου πρῴην Ἠλείας Ἀντωνίου, τῶν Μοναχῶν τῆς Μονῆς, τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καὶ τῶν ἀρχῶν τῆς νήσου, ὡς καὶ τοῦ συμβούλου τῆς Ἐπικρατείας κ. Μερτικοπούλου. Παρισταμένων πάντων τούτων μετὰ κατανύξεως καὶ εὐλαβείας ἠνοίχθη ὁ τάφος ἐκ τοῦ ὁποίου ἐξῆλθεν ἄρρητος εὐωδία «ὑπὲρ πάντα τὰ ἀρώματα», κατὰ τὸ Γραφικόν, τὰ δὲ ἱερὰ καὶ κροκοβαφῆ τοῦ Ἁγίου λείψανα συλλεγέντα «ὁσίαις χερσὶν» ἐναπετέθησαν ἡ μὲν ἁγία Κάρα ἐντὸς ἐπιχρύσου θήκης, ἐχούσης σχῆμα ἀρχιερατικῆς μίτρας, κατασκευασθείσης διὰ τοῦ τμήματος τιμαλφῶν τῶν προσκυνητῶν καὶ λοιπῶν αὐτῶν δωρεῶν,


Ὑποσημειώσεις

[1] Βλέπε περὶ τούτου εἰς Τόμον Δʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».

[2] Ὁ ὑπὸ τοῦ Ὁσιολογιωτάτου Πατρὸς Γερασίμου Μικραγιαννανίτου συγγραφεὶς Βίος περιέχει καὶ πλῆθος ἄλλο θαυμάτων τοῦ Ἁγίου, τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι δυστυχῶς δυνατὸν νὰ συμπεριληφθοῦν ἐνταῦθα ἐλλείψει χώρου. Ὁ Βίος ὅμως οὗτος πρόκειται νὰ ἐκδοθῇ προσεχῶς ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς τοῦ Ἁγίου Μονῆς εἰς ἰδιαίτερον τεῦχος, ὁπότε θὰ δυνηθῶσιν οἱ βουλόμενοι νὰ προμηθευθῶσιν αὐτόν. Πλὴν τούτου δύνανται οἱ ποθοῦντες νὰ γνωρίσωσι καλύτερον τὸν Ἅγιον νὰ προμηθευθῶσι τὸ εἰς δευτέραν ἔκδοσιν κυκλοφορῆσαν ἐσχάτως βιβλίον τοῦ κ. Δ. Παναγοπούλου «Οὐδὲν ἀνίατον διὰ τὸν Ἅγιον Νεκτάριον», εἰς ὃ πλὴν τοῦ πλατυτέρου Βίου αὐτοῦ περιέχονται καὶ 158 θαύματα τοῦ Ἁγίου, ὡς καὶ ὁ Παρακλητικὸς Κανὼν αὐτοῦ, ὁ ὑπὸ τοῦ Πατρὸς Γερασίμου συντεθείς.