Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς Ὁσίας Μητρὸς ἡμῶν ΜΑΤΡΩΝΗΣ.

Εἶδε λοιπὸν εἰς τὸ ὅραμά της, ὅτι εὑρίσκετο εἰς περιβόλιον πολὺ ὡραιότατον, ἔχον δένδρα διάφορα καὶ βρύσεις γλυκυτάτων ὑδάτων, τόσον ὥστε ὅστις ἔβλεπε τοιοῦτον τόπον τερπνὸν καὶ εὐφρόσυνον, ἐλάμβανε πολλὴν ἀγαλλίασιν. Εἰς τὸν τόπον αὐτὸν ἦσαν γυναῖκες τινές, τῶν ὁποίων τὰ σημεῖα τῆς ἀρετῆς ἐδεικνύοντο εἰς τὰ πρόσωπα, αὗται δὲ τῆς ἔδειξαν οἰκίαν μὲ κάλλος καὶ ὡραιότητα ἄρρητον, τὰ ὁποῖα ἡ χεὶρ ἀνθρώπου δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ ποιήσῃ, οὔτε γλῶσσα νὰ διηγηθῇ· λέγουσι δὲ εἰς αὐτὴν αἱ νεάνιδες· «Αὕτη ἡ οἰκία ἀφιερώθη εἰς σὲ διὰ κατοικίαν». Ὅταν λοιπὸν ἐξύπνησεν ἡ Ἁγία ἠννόησε τὴν δήλωσιν τῆς ὀπτασίας καὶ ἑτοιμασθεῖσα, ὡς ἔπρεπεν, ἐπῆρεν ἀπὸ τὰς ἀδελφὰς συγχώρησιν διὰ τὴν ἀναχώρησιν καὶ τελευταίαν ἀποδημίαν, καὶ οὕτω παρέδωκε τὴν μακαρίαν ψυχήν της εἰς χεῖρας Θεοῦ, ζήσασα ἔτη ἑκατόν, ἀπὸ τὰ ὁποῖα μόνον δέκα πέντε ἐπέρασεν εἰς τὸν κόσμον, τὰ δὲ ἐπίλοιτα ἐδαπάνησεν εἰς πνευματικοὺς ἀγῶνας, κατὰ δαιμόνων πολεμοῦσα γενναίως καὶ ἀνδρικώτατα, εἰς δόξαν Πατρός, Υἱοῦ καὶ Ἁγίου Πνεύματος τῆς Ὁμοουσίου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος, ᾗ πρέπει κράτος, τιμὴ καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

                                       

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ


Ὑποσημειώσεις

[1] Παμφυλία, Κιλικία καὶ Ἰσαυρία εἰναι ἀρχαίαι ὀνομασίαι περιοχῶν τῆς νοτίου Μικρᾶς Ἀσίας. Παμφυλία ὠνομάζετο ἡ περιοχή, ἥτις βρέχεται ἀπὸ νότου ἀπὸ τὰ ὕδατα τοῦ κόλπου τῆς Ἀτταλείας· πρωτεύουσα τῆς Παμφυλίας ἦτο ἡ Πέργη, τῆς ὁποίας μόνον ἐρείπια σῴζονται νῦν περὶ τὰ 10 χιλιόμετρα βορείως τῆς Ἀτταλείας. Πρωτεύουσα νῦν τῆς Παμφυλίας εἶναι ἡ Ἀττάλεια. Ἡ Κιλικία ἐπεξετείνετο πρὸς ἀνατολὰς τῆς Παμφυλίας ἔχουσα πρὸς νότον τὴν Μεσόγειον θάλασσαν ἕδρα αὐτῆς εἶναι νῦν τὰ Ἄδανα, Ἰσαυρία ἐκαλεῖτο ἡ πρὸς βορρᾶν τῆς Κιλικίας ἐκτεινομένη περιοχή.

[2] Ἡ Μονὴ τοῦ Βασσιανοῦ ἱδρύθη ἐν Κωνσταντινουπόλει κατὰ τὴν ἐνταῦθα ἀναφερομένην ἐποχὴν (μέσα τοῦ Εʹ αἰῶνος) καὶ διετηρήθη μέχρι τῶν ἀρχῶν τοῦ ΙΓʹ αἰῶνος. Αὕτη ἔφερε τὸ ὄνομα τοῦ ἱδρυτοῦ της Ὁσίου Βασσιανοῦ ὅστις ἡγίασε καὶ ἑορτάζεται κατὰ τὴν ιʹ (10ην) τοῦ Ὀκτωβρίου. Βλέπε ἐν τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».

[3] Ἡ εὕρεσις αὕτη τῆς Τιμίας Κεφαλῆς τοῦ Προδρόμου ἑορτάζεται εἰς τὴν κδʹ (24ην) Φεβρουαρίου. Βλέπε περὶ τούτου εἰς Τόμον Βʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».

[4] Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Λαυρεντίου ἐπιτελεῖται τὴν ιʹ (10ην) Αὐγούστου. Βλέπε ἐν τόμῳ Ηʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».