Ὅθεν ἐπῆγεν εἴς τινας Ὁσίους, οἵτινες κατῴκουν ἐκεῖ πλησίον, καὶ ἐκ νεαρᾶς των ἡλικίας διέτριβον εἰς τὰς ἐρήμους ἕως εἰς τὰ γηρατεῖα των, καὶ τοὺς ἐφανέρωσε τὴν φωνήν, τὴν ὁποίαν ἤκουε, διὰ νὰ μάθῃ ἀπὸ αὐτοὺς τὶ πρέπει νὰ κάμῃ· πληροφορηθεὶς δὲ ἀπὸ αὐτούς, ὅτι ἡ φωνὴ ἐκείνη ἦτο ἐκ θείας προνοίας, ἀνεχώρησεν ἀπὸ ἐκεῖ καὶ ἐπῆγεν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ λαμβάνων εἰς συνοδείαν Μοναχόν τινα ἐνάρετον, Παῦλον ὀνόματι, ἐπῆγεν ἕως τὴν Σεβάστειαν· ἐκεῖ δὲ χωρισθέντες, ὁ μὲν Παῦλος ἐπῆγεν εἰς Τραπεζοῦντα, ὁ δὲ Ὅσιος Λάζαρος ἀνεχώρησε διὰ τὴν Ρώμην, διότι πρὸ πολλοῦ ἐπόθει νὰ ὑπάγῃ διὰ νὰ προσκυνήσῃ τοὺς δύο κορυφαίους Ἀποστόλους.

Πηγαίνων δὲ μὲ πολλὴν προθυμίαν καὶ διερχόμενος ἀπὸ φάραγγά τινα, ἀπήντησε δύο ἄρκτους μεγάλας καὶ ἐφοβήθη πολύ· μὴ ἔχων δὲ ποῦ νὰ κρυφθῇ διὰ νὰ διαφύγῃ τὸν κίνδυνον, κατέφυγεν εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἄρας τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ τὰς χεῖρας εἰς τὸν οὐρανὸν εἶπε τὰ τοῦ Δαβίδ· «Κύριε, μὴ ἀποστῇς ἀπ’ ἐμοῦ, ὅτι θλῖψις ἐγγὺς καὶ ὁ βοηθήσων οὐδείς· σῶσόν με, Δέσποτα, ἐκ στόματος αἱμοβόρων θηρίων καὶ ἐκ θανάτου ἅρπασον τὴν ψυχήν μου» [2]. Καὶ ὤ τοῦ θαύματος! βλέπει παρευθὺς τὰς ἄρκτους νὰ κλίνουν κάτω τὰς κεφαλάς των καὶ νὰ στρέφουν πρὸς τὸ ἕνα μέρος τοῦ δρόμου μὲ συστολήν, δίδουσαι οὕτω τόπον εἰς τὸν Ὅσιον, ὡς εἰς αὐθέντην των, νὰ διέλθῃ ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος· διότι ἡ ἀρετὴ καὶ εἰς αὐτὰ τὰ θηρία ἀκόμη εἶναι πρᾶγμα αἰδέσιμον.

Καίτοι δὲ ἐφυλάχθη ἀβλαβὴς ἀπὸ τὰ αἰσθητὰ θηρία ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὅμως τὸ νοητὸν θηρίον, ὁ διάβολος, βλέπων ταῦτα, δὲν ὑπέφερεν, ἀλλὰ μετεσχηματίσθη ὡς μέγας κύων μαῦρος καὶ κατεδίωκε τὸν Ὅσιον καὶ πότε μὲν ἐπήγαινεν ἐμπρὸς εἰς τὴν ὁδὸν καὶ τὸν ἐφοβέριζε νὰ τὸν καταξεσχίσῃ μὲ τοὺς ὀδόντας του, πότε ἐπήγαινεν ἀπὸ ὀπίσω καὶ τὸν ἐγαύγιζεν ἄγρια, δίδων εἰς αὐτὸν ὑποψίαν, ὅτι τὸν ἥρπασεν ἀπὸ τοὺς πόδας· καὶ ταῦτα πάντα ἔκαμνεν ὁ κατάρατος εἰς διάστημα τριῶν ἡμερῶν. Ὅταν δὲ ἠθέλησε νὰ ὑπάγῃ ὁ Ἅγιος εἰς χωρίον τι, διὰ νὰ λάβῃ ὀλίγην ζωοτροφίαν διὰ τὴν ὁδόν, διότι δὲν εἶχε μαζί του κανένα ἄρτον, οὐδὲ ἐφρόντιζε ποτὲ διὰ τὴν αὔριον, τὸν ἠμπόδιζεν ὁ ἄσπλαγχνος, διότι μὲ τὰ πολλὰ γαυγίσματα, τὰ ὁποῖα ἔκαμνεν, ἐμάζευε πλησίον καὶ τοὺς ἀληθινοὺς κύνας, οἵτινες ἦσαν εἰς τὰ χωρία καὶ τοὺς ἐξηγρίωνε κατὰ τοῦ Ἁγίου, αὐτὸς πρῶτος ὁρμῶν κατ’ ἐπάνω του, ἔχων ὀπίσω καὶ ἐκείνους οἵτινες τὸν ἠκολούθουν·