Ἡμέραν τινὰ τοῦ ἦλθε ὁ λογισμὸς νὰ ὑπάγῃ εἴς τινα Ναὸν εὑρισκόμενον εἰς τὰ μέρη ἐκεῖνα, νὰ προσκυνήσῃ τὸν εἰς αὐτὸν τιμώμενον Ἅγιον, καὶ ἐκεῖ ἔτυχε στρατιώτης τις φίλος του, ὅστις ἰδὼν αὐτὸν τὸν ἐγνώρισεν ἀπὸ τὸ μέγα ἀνάστημα τοῦ σώματος καὶ τοὺς χαρακτῆρας τῆς ὄψεως καὶ ἐπιπεσὼν εἰς τὸν τράχηλον τοῦ Ἁγίου ἀπὸ τὴν χαράν του ἔχυνε δάκρυα, ἐπειδὴ εὗρε τὸν παλαιόν του φίλον Ἰωννίκιον. Ἀφοῦ λοιπὸν ἀνεγνωρίσθησαν καὶ ὡμίλησαν ἐπ’ ὀλίγον, ἀνεχώρησεν ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος διὰ νὰ ὑπάγῃ πρὸς τοὺς ἄλλους φίλους του καὶ νὰ τοὺς δώσῃ εἴδησιν περὶ τοῦ ποῦ εὑρίσκετο ὁ Ἰωαννίκιος. Ἐκεῖνος ὅμως φεύγων τὸν ἀνθρώπινον ἔπαινον, ἐπῆγεν εἰς τὰ ὄρη τῆς Κουντουρίας καὶ εἰσερχόμενος εἰς Ἐκκλησίαν τινά, τὴν ὁποίαν εὗρεν εἰς τὴν ὁδόν, ἔτυχεν ἐκεῖ ἀνδρόγυνόν τι, τὸ ὁποῖον ἤθελε νὰ λειτουργήσωσιν, ἰδόντες δὲ ἐκεῖνοι ἐξαίφνης τοιοῦτον ἄνδρα γιγαντιαῖον, ἀνυπόδητον καὶ μακρύμαλλον, ἐφοβήθησαν καὶ ἔφευγον. Ὁ δὲ Ἅγιος μὲ πρᾳεῖαν καὶ ἥμερον φωνὴν τοὺς ἠρώτησε νὰ τοῦ δείξωσι τὴν ὁδόν, ἐκεῖνοι δὲ τοῦ ἔδειξαν ποταμόν τινα, τὸν ὁποῖον ἔμελλε νὰ διαβῇ, ὅστις ἦτο πλημμυρισμένος ἀπὸ τὰς βροχὰς τοῦ χειμῶνος καὶ ἦτο δυσκολοπέραστος· ὁ δὲ Ὅσιος ἠγέρθη τὸ μεσονύκτιον καὶ ποιήσας εὐχήν, (ὤ τοῦ θαύματος!) διέβη τὸν ποταμὸν ἀβρόχως. Οὕτω δὲ βαδίζων ἔφθασεν εἰς τὴν Ἔφεσον καὶ ἐλθὼν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ ἠγαπημένου μαθητοῦ Ἰωάννου, αἱ θύραι αὐτοῦ ἤνοιξαν μόναι των καὶ ἀφοῦ ἐποίησε τὴν προσευχήν του, πάλιν ἐσφάλισαν.

Ἐπιστρέφων ἐκεῖθεν πρὸς Κουντουρίαν ὁ Ὅσιος, τὸν ὑπήντησαν εἰς τὴν ὁδὸν δύο Μοναχαί, μήτηρ καὶ θυγάτηρ, εἶχε δὲ ἡ θυγάτηρ πειρασμόν, ὅστις τὴν παρεκίνει πρὸς πορνείαν καὶ τῆς ἔδιδε μεγάλον πολὺ καὶ ἀνυπομόνητον σκάνδαλον, τόσον ὥστε ἡ γραῖα δὲν ἠδύνατο πλέον νὰ τὴν ἐμποδίσῃ ἀπὸ τὸ κακὸν μὲ νουθεσίας καὶ παραδείγματα· ὅθεν ἰδοῦσα τὸν Ὅσιον, τὸν παρεκάλεσε νὰ τῆς ἀναγνώσῃ εὐχήν, νὰ λυτρωθῇ ἀπὸ τὸν πειράζοντα. Ὁ δὲ Ὅσιος ὡς συμπαθὴς ἐσυμπόνεσε τὴν κόρην καὶ τῆς λέγει νὰ βάλῃ εἰς τὸν τράχηλόν του τὴν χεῖρά της καὶ τότε ἐποίησεν εὐχὴν πρὸς Θεὸν, δεόμενος νὰ λυτρωθῇ ἡ κόρη ἀπὸ τὸ σκάνδαλον καὶ νὰ ὑπάγῃ τὸ κακὸν εἰς τὸν Ἅγιον καὶ οὕτως αὐτὴ μὲν λυτρωθεῖσα τελείως τοῦ πειρασμοῦ ἐπέστρεψε σωφρονισμένη εἰς τὸ Μοναστήριόν της, ὁ δὲ Ἅγιος ἔμεινεν εἰς μέγαν καὶ δεινότατον πόλεμον. Ἐβασάνιζον λοιπὸν τὸν Ἅγιον λογισμοὶ αἰσχροὶ καὶ ἄπρεποι καὶ τὸν παρεκίνουν εἰς πορνείαν, τόσον δὲ σκάνδαλον τοῦ ἔδωσαν, ὥστε εἰσῆλθεν εἰς σπήλαιον διὰ νὰ εὕρῃ θηρίον νὰ τὸν φάγῃ καὶ νὰ διασωθῇ ἀπὸ τὸν ψυχικὸν θάνατον.