οἱ δὲ ἐμαστίγωσαν αὐτὸν χαλεπώτερα τόσον, ὥστε ἐξεσχίσθησαν ὅλαι αἱ σάρκες του καὶ συνετρίβησαν ὅλα του τὰ ὀστᾶ ἀπὸ τὴν ὠμότητα τῶν μαστιγούντων καὶ τὴν τοῦ ξύλου βαρύτητα. Ἀφοῦ δὲ ταῦτα ἔπραξαν, τὸν ἤγειραν, ἐπειδὴ δὲν ἠδύνατο πλέον νὰ περιπατήσῃ, καὶ τὸν ἔρριψαν εἰς τὴν φυλακήν, εἰς τὴν ὁποίαν ἦσαν οἱ ἄλλοι δύο Ἅγιοι.
Μετὰ πέντε ἡμέρας ὡδήγησαν τοὺς τρεῖς Ἁγίους δεδεμένους εἰς τόπον τινὰ καλούμενον Παράδεισον, ἔνθα ἦτο ναὸς τοῦ πυρός, τὸν ὁποῖον ἐσέβοντο, καὶ ἐκεῖ καθήσας ὁ μιαρὸς τοὺς ἠρώτησεν ἐὰν ἐπιμένουν εἰς τὴν προτέραν ἀπείθειαν ἢ ἔστεργον νὰ πράξωσι κατὰ τὴν γνώμην του. Οἱ δὲ Ἅγιοι παρευθὺς ὡς ἐξ ἑνὸς στόματος ἀπεκρίθησαν· «Γίνωσκε, ὅτι ἡμεῖς μίαν καὶ τὴν αὐτὴν ἀμετάθετον γνώμην ἔχομεν, ἕνα Θεὸν προσκυνοῦμεν καὶ αὐτὸν μόνον Κύριον τῶν ἁπάντων καὶ Κτίστην γινώσκομεν». Τότε ὀργισθεὶς προστάσσει πάλιν νὰ τοὺς ζώσωσιν ἀπὸ τὴν μέσην, ἀπὸ τὰς μασχάλας καὶ ἀπὸ τοὺς μηρούς, νὰ τοὺς σφίγξωσιν ὅσον ἠδύναντο, ἔπειτα νὰ στρέψωσι μὲ ξύλον τὸ σχοινίον ἕως νὰ τοὺς κατασπάσωσι. Τούτου δὲ γενομένου ἔλαβον ὀδύνην ἀνείκαστον καὶ δακρύων ἀξίαν οἱ τρισμακάριοι, διότι ὅλα των τὰ ὀστᾶ συνετρίβησαν καὶ ὁ γδοῦπος τῆς συντριβῆς ἠκούετο ἀπὸ μακρόθεν. Ἐκαρτέρησαν λοιπὸν ἀπὸ τρίτης ὥρας ἕως τῆς ἕκτης εἰς ταύτην τὴν πανώλεθρον βάσανον, καὶ τότε κατεβίβασαν αὐτοὺς ὡς τεθνηκότας καὶ τοὺς ἐπανέρριψαν εἰς τὴν φυλακήν· προσέταξε δὲ ὁ ἀνηλεὴς δικαστὴς νὰ μὴ τολμήσῃ τις νὰ τοὺς δώσῃ τροφὴν ἢ ποτὸν ἢ ἄλλην τινὰ βοήθειαν, διότι ἄλλως θὰ τιμωρῆται μὲ θάνατον.
Διέμειναν λοιπὸν πεφυλακισμένοι οἱ Ἅγιοι ἐπὶ τρία ὁλόκληρα ἔτη μὲ μεγάλην στενοχωρίαν καὶ κάκωσιν, μὴ ἔχοντες οὐδεμίαν, παραμυθίαν ἔξωθεν τῆς φρουρᾶς διὰ τὸν φόβον τοῦ τυράννου, διότι οἱ φύλακες ἐλυποῦντο μὲν αὐτοὺς διὰ τὴν γηραιὰν ἡλικίαν των, ἀλλὰ ἐφοβοῦντο τὸν τύραννον, δὲν ἔδιδαν δὲ εἰς αὐτοὺς τίποτε, ἀλλὰ μόνον οἱ ἄλλοι φυλακισμένοι τοὺς εὐσπλαγχνίζοντο ἐνίοτε, καίπερ εἰδωλολάτραι, καὶ τοὺς ἔδιδον ὀλίγον τι βρώσιμον εὐτελέστατον καὶ αὐτὸ ἀπόκρυφα. Μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς ἐξέβαλαν καὶ παρέστησαν εἰς ἄλλον δικάζοντα Ἀρδασαβώριον ἐπονομαζόμενον, ὅστις ἦτο πρῶτος ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄρχοντας· καὶ ἰδὼν αὐτοὺς ὅτι ἦσαν ἀδύνατοι καὶ μαραμένη ἡ ὄψις των ἀπὸ τὴν πολυχρόνιον κακοπάθειαν, εἶπεν εἰς αὐτοὺς διαφόρους λόγους δῆθεν πρὸς συμβουλήν, νὰ κάμωσι τὸ συμφέρον των, προτοῦ νὰ τοὺς δώσῃ πικρότατα κολαστήρια.