ἐνήργει τὰ θαύματα ταῦτα ἐν τῷ Χριστῷ καὶ διὰ τοῦ Χριστοῦ· ἢ ὁ Χριστὸς μένων καὶ ζῶν ἐν τῷ Γεωργίῳ, Αὐτὸς μᾶλλον ἐνήργει ταῦτα σὺν τῷ Γεωργίῳ, καὶ διὰ τοῦ Γεωργίου, καθὼς καὶ ὁ Παῦλος ἔλεγεν· «οὐκ ἐγὼ δέ, ἀλλ’ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σὺν ἐμοὶ» (Α’ Κορινθ. ιε’ 10). Διότι τοῦτο εἶναι τὸ ἰδίωμα τῆς θείας χάριτός τε, ἑνώσεως καὶ ἀγάπης: τὸ νὰ εὑρίσκηται ὁ Θεὸς εἰς τοὺς Ἁγίους καὶ φίλους Αὐτοῦ, καὶ ἐφ’ ὅσον οὗτοι εὑρίσκονται εἰς τὴν παροῦσαν ζωὴν καὶ τὸ νὰ εὑρίσκωνται, ἀντιστρόφως, οἱ Ἅγιοι ἐν τῷ Θεῷ· καὶ ὁ εἷς νὰ γίνηται εἰς τὸν ἕτερον καὶ τόπος καὶ μονὴ καὶ κατοικία, καθὼς εἶπεν ὁ Κύριος· «ὁ μένων ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν αὐτῷ» (Ἰωάν. ιε’ 5). Λέγει δὲ καὶ ὁ Μέγας Βασίλειος· «οἱονεὶ τόπος χωρητικός ἐστι τῶν Δικαίων ὁ Κύριος, ἐν ᾧ τὸν γενόμενον πᾶσα ἀνάγκη εὐθυμεῖσθαι καὶ εὐφραίνεσθαι». Γίνεται καὶ ὁ Δίκαιος τόπος τῷ Κυρίῳ, λαμβάνων αὐτὸν ἐν ἑαυτῷ. Καὶ ἦτο τότε νὰ ἴδῃ τις εἰς τὸ Λείψανον τοῦ Γεωργίου ἀληθεύουσαν τὴν προφητείαν τοῦ Ἡσαΐου· «Τότε ἀνοιχθήσονται ὀφθαλμοὶ τυφλῶν, καὶ ὦτα κωφῶν ἀκούσονται· τότε ἁλεῖται ὡς ἔλαφος ὁ χωλός, τρανὴ δὲ ἔσται γλῶσσα μογγιλάλων» (Ἡσαίας λε’ 5-6).

Καὶ καθὼς ἕνας βασιλεὺς ὤν περικεκλεισμένος πρότερον, εἰς στενόν τινα τόπον, ἀφοῦ νικήσῃ τοὺς ἐχθρούς του, ὕστερον δὲ ἐλευθερωθεὶς ἀπὸ τὸν ἐγκλεισμὸν ἐκεῖνον, ἐπιστρέψῃ εἰς τὸ βασιλικὸν αὐτοῦ παλάτιον, διαμοιράζει δωρεὰς καὶ χαρίσματα εἰς τοὺς ὑπηκόους του, διὰ τὴν χαρὰν καὶ τὴν νίκην τὴν ὁποίαν ἐπέτυχε κατὰ τῶν ἐχθρῶν, τοιουτοτρόπως καὶ ὁ Μάρτυς Γεώργιος, περικεκλεισμένος ὤν, διὰ τοῦ Λειψάνου του, μέσα εἰς τὸν τάφον τόσους χρόνους, καὶ ἐκεῖ νικήσας τοὺς νόμους τῆς διαφθορᾶς καὶ τῆς δυσωδίας, ὡσὰν ἄλλους ἐχθρούς, σήμερον δὲ ἐλευθερωθεὶς ἀπὸ τὸν ἄχαρον τάφον, καὶ φερόμενος μετὰ παρρησίας εἰς τὸν ἐν Λύδδῃ Ναόν, ὡσὰν εἰς βασιλικὸν παλάτιον, μοιράζει πλούσια τὰ χαρίσματα τῶν ἰαμάτων εἰς ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους, διὰ τὴν χαρὰν καὶ νίκην του ταύτην. Ἤ, διὰ νὰ εἴπω προσφυέστερον ὁμοίωμα, καθὼς ὁ αἰσθητὸς οὗτος ἥλιος, ἀφοῦ διαπεράσῃ τὸ ὑποκάτω τῆς γῆς ἡμισφαίριον τοῦ οὐρανοῦ, εἰς τὸ ὁποῖον διέτριβεν ὅλον τὸ διάστημα τῆς νυκτός, καὶ ἀνατείλῃ εἰς τὸν ὁρίζοντα τοῦ ἐπάνω τῆς γῆς ἡμισφαιρίου εὐεργετεῖ καὶ ἀνθρώπους καὶ νῶα καὶ φυτά καὶ ὅλην τὴν αἰσθητὴν κτίσιν, τόσον μὲ το φῶς, ὅσον καὶ μὲ τὴν θερμότητά του, τοιουτοτρόπως καὶ ὁ μέγας Γεώργιος, ὁ τῶν Μαρτύρων νοητὸς καὶ πάμφωτος ἥλιος, ἀφοῦ διεπέρασε τοσούτων χρόνων διάστημα ὑποκάτω εἰς τὴν γῆν κεκρυμμένος,