Ὅταν δὲ ἔλαμψεν ἡ εὐσέβεια εἰς τὸν κόσμον καὶ ἐβασίλευσεν ὁ Μέγας καὶ Ἰσαπόστολος Κωνσταντῖνος, τότε οἱ Χριστιανοὶ οἵτινες κατῴκουν εἰς τὴν κωμόπολιν, ἤτοι εἰς τὴν μικρὰν πόλιν τῆς Λύδδης, ἔχοντες πολλὴν εὐλάβειαν καὶ ἀγάπην εἰς τὸν Μεγαλομάρτυρα Γεώργιον, ἔκτισαν θαυμαστὸν καὶ ὡραιότατον Ναὸν εἰς τὴν πόλιν των ἐπ᾽ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου, ὅστις νῦν εἶναι κατηδαφισμένος καὶ μόνον τὸ ἅγιον Βῆμα αὐτοῦ σῴζεται. Ἀφοῦ δὲ ἐτελείωσεν ὁ μεγαλοπρεπὴς οὗτος Ναός, ὁ τότε Ἀρχιερεύς, παραλαβὼν τὸν Κλῆρον ὅλον καὶ τὸν λαόν, ἐπῆγαν καὶ ἀνεκόμισαν τὸ ἀθλητικώτατον Σῶμα τοῦ Μάρτυρος ἀπὸ τὸν τάφον, καὶ τὸν ἀφανῆ τόπον ἐκεῖνον μέσα εἰς τὸν ὁποῖον τὸ εἶχε κρύψει ὁ δοῦλος του, καί, ὤ τοῦ θαύματος! εὑρέθη τοῦτο σῶον καὶ ὁλόκληρον, καὶ εὐωδίαν ἀναπέμπον οὐράνιον. Καὶ λοιπόν, μὲ θυμιάματα πολλά, μὲ λαμπάδας καὶ φωτοχυσίας, μὲ ᾄσματα καὶ δοξολογίας, μὲ μεγάλην παρρησίαν καὶ προπομπήν, μὲ πολλὴν εὐλάβειαν ἡνωμένην μὲ ἄλλην τόσην πνευματικὴν χαράν, τὸ ἐσήκωσαν καὶ τὸ ἐπῆγαν εἰς τὸν ρηθέντα Ναόν, καὶ ἐκεῖ κατέθεσαν αὐτὸ ἐν πολυτίμῳ καὶ ὡραίᾳ θήκῃ ἐντὸς τοῦ Ἁγίου Βήματος ὑποκάτω τῆς Ἁγίας Τραπέζης, καθὼς εἶναι συνήθεια νὰ κατατίθηνται τὰ Μαρτυρικὰ Λείψανα εἰς τῶν θείων Ναῶν τὰ ἐγκαίνια. Καὶ οὕτως ἐπιτελέσαντες τὰ ἐγκαίνια τοῦ νέου Ναοῦ κατὰ τὴν σήμερον ἡμέραν, ἐδόξασαν τὸν Θεὸν καὶ τὸν τούτου Μεγαλομάρτυρα Γεώργιον. Ἀπὸ τότε δὲ καὶ ὕστερα τὸ Ἅγιον αὐτὸ Λείψανον δὲν ἔπαυεν ἀπὸ τοῦ νὰ ἐνεργῇ πολλὰ θαύματα καὶ ἰατρείας εἰς τοὺς ἀσθενεῖς ἐκείνους, οἵτινες ἤθελον προσκυνήσει αὐτὸ εὐλαβῶς, καὶ ἐπικαλεσθῆ τὸν Ἅγιον μὲ πίστιν θερμὴν καὶ ἀδίστακτον.
Τοιαύτη, ὡς ἐν συντόμῳ, ἐστάθη, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἡ τότε γενομένη ἀνακομιδὴ ὁμοῦ καὶ κατάθεσις τοῦ σώματος τοῦ Ἁγίου καὶ πανενδόξου Μεγαλομάρτυρος καὶ τροπαιοφόρου Γεωργίου, καὶ διὰ τὴν τοιαύτην ὑπόθεσιν παρέλαβε νὰ ἑορτάζῃ σήμερον ὅλη ἡ Ὀρθόδοξος καὶ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία. Καὶ ἡμεῖς δὲ ἅπαντες διὰ τοῦτο ἐσυνάχθημεν, διὰ νὰ πανηγυρίσωμεν καὶ νὰ δοξολογήσωμεν τὸν μέγαν Γεώργιον· καὶ μὲ κάθε δίκαιον τροπον. Διότι ἀνίσως πᾶσα ἡ ἄνω θριαμβεύουσα Ἐκκλησία τῶν πρωτοτόκων καὶ μακαρίων, ἔχουσα εἰς τὸ μέσον της τὴν παναγίαν ψυχὴν καὶ τὸ μακάριον πνεῦμα τοῦ Γεωργίου, πανηγυρίζει μὲ ὅλας τὰς τάξεις τῶν Ἀποστόλων, τῶν Προφητῶν, τῶν Μαρτύρων, τῶν Ἱεραρχῶν, τῶν Ὁσίων, καὶ μὲ ὅλας τὰς χοροστασίας τῶν ἀΰλων Ἀγγέλων,