ὑποδοχὴ δὲ Μάρτυρος, τὸ συνελθεῖν εἰς τὴν ἐκείνου μνήμην, τοῦ κοινωνῆσαι τῆς διηγήσεως τῶν ἄθλων· τὸ θαυμάσαι τὰ γεγενημένα· τὸ ζηλῶσαι τὴν ἀρετήν· τὸ εἰς ἑτέρους ἐξενεγκεῖν τὰς ἀνδραγαθίας τὰς ἐκείνου. Τοιαῦτα τῶν Μαρτύρων τὰ ξένια· οὕτω τούτους τις ὑποδέχεται». Τὶ λέγω; Ἐὰν κατὰ τὸ δυνατὸν εἰς ἡμᾶς μιμώμεθα τὸ μαρτύριον τοῦ θείου Γεωργίου, καὶ μέχρι τέλους ὑπομένωμεν τὰς θλίψεις τὰς ἐξ ἀνθρώπων καὶ τῶν ἀσθενειῶν τοῦ σώματος, ὅσον καὶ τὰς νοουμένας τῶν λογισμῶν, καὶ ἡμεῖς ἔχομεν νὰ στεφανωθῶμεν παρομοίως μὲ τὸν Γεώργιον καὶ τοὺς Μάρτυρας.
Ἀλλ’ ὦ Μεγαλομάρτυς, καὶ μονομάχε, καὶ τροπαιοφόρε τοῦ Χριστοῦ Γεώργιε, τῶν Μαρτύρων πάμφωτε ἥλιε, τῶν Ἀθλητῶν πρωτοκορυφαῖε καὶ ταξίαρχε, τοῦ Χριστοῦ πρωταθλητάρχα, τῶν Ἁγίων πάντων ὁ κοσμήτωρ, ὁ στολισμὸς τῆς Ἐκκλησίας, τὸ γλυκύτατον εἰς ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους καὶ πρᾶγμα καὶ ὄνομα, Σοῦ δεόμεθα καὶ Σὲ παρακαλοῦμεν εἰς μὲν τὴν παροῦσαν ζωὴν λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπὸ κάθε βλάβην ψυχικὴν καὶ σωματικὴν τῶν ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν· εἰς δὲ τὴν μέλλουσαν ἀξίωσαι ἡμᾶς, διὰ τῶν πρεσβειῶν σου, τῆς ποθουμένης σωτηρίας καὶ τῆς ἀτελευτήτου μακαριότητος. Ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν Χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. ᾯ ἡ δόξα καὶ ἡ λατρεία καὶ τὸ κράτος, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.