Ἔλαβεν ὁ Γεώργιος σιδηρᾶ καὶ πυρακτωμένα ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας; ἂς λάβωμεν καὶ ἡμεῖς ὀλίγον κόπον προσφέροντες μικρὰν ὑπηρεσίαν δι’ ἀγάπην του ἀδελφοῦ μας. Ἐδέθη ἐκεῖνος εἰς τὸν αἰσθητὸν τροχόν; ἂς εἴμεθα καὶ ἡμεῖς ὡσὰν δεδεμένοι εἰς τὸν νοητὸν τροχὸν τοῦ ἀεικινήτου τούτου κόσμου, καὶ οὔτε εἰς τὰς εὐτυχίας του νὰ χαίρωμεν, οὔτε εἰς τὰς δυστυχίας του νὰ λυπώμεθα, ἀλλ’ ἐπίσης νὰ ἔχωμεν καὶ τὰ δύο. Ὑπέφερεν ἐκεῖνος τὸ πῦρ τῆς ἀσβέστου; ἂς ὑποφέρωμεν καὶ ἡμεῖς τὰς θλίψεις καὶ τὸ ἔμφυτον πῦρ τῆς σαρκικῆς ἐπιθυμίας. Ἔκλινεν ἐκεῖνος τὸν αὐχένα ὑποκάτω εἰς τὸ ξίφος; ἂς κλίνωμεν καὶ ἡμεῖς τὸν αὐχένα καὶ ἂς ὑπακούωμεν μετὰ χαρᾶς εἰς τοὺς προεστῶτάς μας.
Καὶ διὰ νὰ εἴπω μὲ συντομίαν: Ἀπετμήθη τὴν κεφαλὴν ὁ Γεώργιος; ἂς κόψωμεν καὶ ἡμεῖς τὴν φιλαυτίαν, τὴν ὑπερηφανίαν καὶ τὸ θέλημα τῆς σαρκός, τὰ ὁποῖα εἶναι ἀρχὴ καὶ ρίζα καὶ κεφαλὴ ὅλων τῶν παθῶν, καὶ ἂς παραστήσωμεν καὶ ἡμεῖς, καθὼς μᾶς παραγγέλλει ὁ Θεολόγος (Α’ Ἰωαν. α’ 2), ἀλλὰ καὶ ὁ θεῖος Παῦλος, τὰς ψυχὰς ἡμῶν καὶ τὰ σώματα θυσίαν ζῶσαν, ἁγίαν, εὐάρεστον τῷ Θεῷ, τὴν λογικὴν ταύτην λατρείαν ἡμῶν. Τελευταῖο δέ, καθὼς ἐγκαινιάσθη σήμερον ὁ ἐν Λύδδῃ Ναὸς διὰ τοῦ Λειψάνου τοῦ Γεωργίου, οὕτω ἂς ἐγκαινιάσωμεν καὶ ἡμεῖς τὸν Ναὸν τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος ἡμῶν. Πῶς; «Ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ’ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν», (Κολ. γ’ 9-10) καὶ «μεταμορφούμενοι τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοὸς ὑμῶν» (Ρωμ. ιβ’ 2), κατὰ τὴν διδασκαλίαν τοῦ Ἀποστόλου, καὶ τὴν εἰς τὰ καλὰ ἀλλοίωσιν ἀλλοιούμενοι.
Ἐὰν ταῦτα πάντα σπουδάσωμεν νὰ φυλάξωμεν, ἀδελφοί, ὄντως τιμῶμεν τὸν μέγαν Γεώργιον, καὶ τὴν ἡμέραν τῶν ἐγκαινίων τοῦ Ναοῦ του, ὄντως κατὰ Χριστὸν πανηγυρίζομεν. Ἐὰν διὰ τὸν σκοπὸν αὐτὸν συνεκεντρώθημεν καὶ συνετρέξαμεν εἰς τὴν παροῦσαν πανήγυριν, ὄντως κατὰ Χριστὸν ἡ πανήγυρις, ὄντως τοὺς Μάρτυρας «τετιμήκαμεν, ἢ τιμήσομεν» ὡς λέγει ὁ γρήγορος νοῦς τῆς Θεολογίας Γρηγόριος. Ὄντως τὸν μισθὸν τῆς διὰ τῶν ἔργων μιμήσεως ἔχομεν νὰ λάβωμεν ἀπὸ τὸν θεῖον Γεώργιον, καθὼς βεβαιοῖ ἡμᾶς ὁ χρυσοῦς ρήτωρ τῆς Ἐκκλησίας, λέγων· «ὁ δεχόμενος Μάρτυρα εἰς τὸ ὄνομα Μάρτυρος, μισθὸν Μάρτυρος λήψεται·