πῶς δὲν εἶναι δίκαιον νὰ συμπανηγυρίζῃ ὁμοῦ καὶ πᾶσα ἡ κάτω στρατευομένη τῶν πιστῶν Ἐκκλησία, μὲ ὅλα τὰ τάγματα τῶν Πατριαρχῶν, Ἀρχιερέων, Ἱερέων, Μοναχῶν, Βασιλέων, Ἀρχόντων καὶ πάντων τῶν λαῶν, ἔχουσα εἰς τὸ μέσον της καὶ ἀπολαμβάνουσα τὸ θαυματουργικώτατον καὶ ζωομύριστον σῶμα τοῦ Γεωργίου καὶ οὕτω νὰ γίνηται μία κοινὴ πανήγυρις οὐρανίων καὶ ἐπιγείων; Διότι ἡ αὐτὴ Χάρις τοῦ Θεοῦ, ἥτις ἐνοικοῦσα εἰς τὴν ψυχὴν τoῦ Γεωργίου ἐν οὐρανοῖς, μακαρίαν αὐτὴν ἐποίησεν, ἡ αὐτὴ ἐνοικοῦσα καὶ εἰς τὸ σῶμα τοῦ Γεωργίου ἐπὶ τῆς γῆς, Ἅγιον αὐτὸ καὶ πηγὴν ἰαμάτων ἀνέδειξε. Καὶ ἂν ἡ Ἁγία Τριάς, ὁ ἄναρχος Πατήρ, ὁ συνάναρχος Υἱός, καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ἐδόξασε τὸν Γεώργιον, ὄχι μόνον ζῶντα ἀλλὰ καὶ μετὰ θάνατον, πῶς δὲν εἶναι δίκαιον νὰ τὸν δοξάζωμεν παρομοίως καὶ ἡμεῖς οἱ καθ’ ἑκάστην ἀπολαμβάνοντες τὰς αὐτοῦ χάριτας; Καὶ ἂν ὁ Θεὸς ἐτίμησε μὲ τόσα θαύματα τὸν Γεώργιον, ὄχι μόνον εἰς τὴν ἄθλησίν του, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν σημερινὴν ἀνακομιδὴν τοῦ λειψάνου του, πῶς δὲν εἶναι δίκαιον νὰ τιμήσωμεν καὶ ἡμεῖς τὴν αὐτὴν ἀνακομιδήν του μὲ τοὺς κατὰ δύναμιν ἐπαίνους καὶ τὰ ἐγκώμια;

Θέλεις νὰ καταλάβῃς μὲ ποῖα θαύματα ἐτίμησεν ὁ Θεὸς τοῦ Γεωργίου τὸ πανάγιον Λείψανον; Ἀκολούθει μοι νὰ ὑπάγωμεν εἰς τὸν Παράδεισον τῆς τρυφῆς. Ἔφθασες ἐδῶ; Ἄκουσον ποία ἀπόφασις καὶ καταδίκη ἐξεφωνήθη ἀπὸ τὸ ἴδιον στόμα τοῦ Πλάστου καὶ Δημιουργοῦ, μετὰ τὴν παράβασιν, ἐναντίον τοῦ Προπάτορος Ἀδὰμ καὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ: «Γῆ εἶ, καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ» (Γεν. γ’ 19), ὅπερ θέλει νὰ εἴπῃ, ὅτι: κατεδικάσθη ὁ ἄνθρωπος νὰ ἀποθνῄσκῃ πρῶτον, χωριζομένης τῆς ψυχῆς ἀπὸ τοῦ σώματος· ἔπειτα νὰ ἐνταφιάζηται τὸ σῶμα του εἰς τὴν γῆν. Ἐκεῖ λοιπὸν μέσα γίνεται κατ’ ἀρχὰς ἡ καλουμένη ἀπὸ τοὺς φυσικοὺς ἀνάζεσις, ἤτοι ὁ ἀναβρασμὸς ὅλων τῶν ὑγρῶν. Ἀκολούθως γίνεται σῆψις· καὶ μετὰ τὴν σῆψιν, φθορὰ ὅλων τῶν σαρκῶν καὶ ἁπαλῶν μελῶν καὶ μερῶν τοῦ σώματος. Μετὰ τὴν φθοράν, γίνεται διαφθορὰ τῶν νεύρων, τῶν ἀρτηριῶν καὶ ὅλων τῶν μερῶν· καὶ μετὰ τὴν διαφθοράν, ἡ καταφθορά, ἤτοι ἡ διάλυσις καὶ αὐτῶν τῶν ὀστέων. Μὲ ἕνα λόγον, ἀπόφασιν ἔδωκεν ὁ Θεὸς νὰ διαλύηται ὅλον τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου εἰς τὰ ἐξ ὧν συνετέθη στοιχεῖα, καὶ μάλιστα εἰς τὴν γῆν ἐξ ἧς ἐπλάσθη· «Γῆ εἶ, καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ» (ἐνθ. ἀνωτ.) Ἡ ἀπόφασις αὕτη εἶναι ἀμετάθετος· ἡ καταδίκη αὕτη ἔγινε νόμος κοινὸς καὶ ἀμετασάλευτος εἰς ὅλην τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν, καὶ ὅλοι ὅσοι ἐγεννήθησαν ἀπὸ τοῦ Πρωτοπλάστου Ἀδάμ εἶναι φυσικῶς ὑποκείμενοι εἰς τοῦτον τὸν νόμον.