Διὰ τὰ θαύματα τέλος τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, εὐλογημένοι Χριστιανοί, ἀρκετὸς εἶναι εἰς ἡμᾶς ὁ λόγος· τοῦτο δὲ μόνον θὰ σᾶς ἀναφέρω, ὅτι εἶναι πρέπον νὰ συλλογισθῶμεν, ὦ εὐσεβέστατοι Χριστιανοί, διατὶ μὲν ἐπὶ τῶν ἀρχαίων καιρῶν οἱ ἄνθρωποι ἡγίαζον εὐκόλως, τὴν σήμερον δὲ ἐποχὴν δυσκόλως δυνάμεθα νὰ εὕρωμεν ἄνθρωπον ἐνάρετον. Μήπως ἄλλος Θεὸς ἦτο τότε καὶ ἄλλος τώρα; μήπως τὰ ἔτη, οἱ μῆνες, αἱ ἡμέραι καὶ αἱ ὧραι ἤλλαξαν; μήπως τὰ τέσσαρα στοιχεῖα τῆς φύσεως μετεβλήθησαν, ἡ γῆ δηλαδή, τὸ ὕδωρ, ὁ ἀὴρ καὶ ὁ αἰθήρ; Μήπως ἄλλο Εὐαγγέλιον ἤκουσαν ἐκεῖνοι καὶ ἄλλο ἀκούομεν ἡμεῖς; οὐχί, οὐχί· ὅλα εὑρίσκονται ὅπως ὁ Θεὸς ἀπ’ ἀρχῆς ἐποίησεν αὐτὰ καὶ τοιαῦτα θὰ διαμένωσι μέχρι τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Τί λοιπὸν εἶναι τὸ αἴτιον; ἡμεῖς ἠλλάξαμεν τὴν γνώμην ἡμῶν, ἡμεῖς ἠγριώθημεν καὶ ἡμεῖς πταίομεν, διότι δὲν παρακινοῦμεν ὁ εἷς τὸν ἄλλον εἰς ἐναρέτους πράξεις, ἀλλὰ ἀλληλοκτονούμεθα, ἀλληλοκλεπτόμεθα καὶ μυρία ὅσα ἀντιχριστιανικὰ πράττομεν. Λέγετέ μοι, μὲ τοιούτου εἴδους ἔργα εἶναι δυνατὸν νὰ εὐαρεστήσωμεν τὸν Θεόν; εἶναι δυνατὸν νὰ ὀνομασθῶμεν τέκνα του; εἶναι δυνατὸν νὰ μιμηθῶμεν τοὺς Ἁγίους καὶ νὰ φανῶμεν ἄξιοι ἀπόστολοι καὶ ἡμεῖς τοῦ Χριστοῦ; Οὐχὶ βεβαίως. Λοιπὸν παρακαλῶ ὑμᾶς, εὐλογημένοι ἀδελφοί μου, διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ δι’ ἡμᾶς σταυρωθέντος, ἂς φροντίζωμεν καὶ διὰ τὴν ψυχὴν ἡμῶν, ἡ ὁποία δὲν ἐζαγοράζεται μὲ ὅλα τὰ πλούτη τοῦ κόσμου· ἂς συλλογιζώμεθα συνεχῶς τὰ μέλλοντα· ἂς ἀποφεύγωμεν τὰ μάταια πράγματα καὶ ἂς ζητῶμεν τὰ αἰώνια· ἂς μὴ δαπανῶμεν τὴν ζωὴν ἡμῶν χάσκοντες διὰ τὰς ματαιότητας τοῦ κόσμου τούτου, ἀλλ’ ἂς τὴν χρησιμοποιῶμεν εἰς ἔργα θεάρεστα· ἂς μὴ ραθυμῶμεν εἰς τὰ καλά· ἂς μὴ ἀναβάλλωμεν τὰς ὅσας καλὰς πράξεις σκοποῦμεν νὰ πράξωμεν· σήμερον ἐνεθυμήθης νὰ πράξῃς μίαν ἀγαθὴν πρᾶξιν, ἂν δύνασαι, σήμερον πρᾶξον αὐτήν· οὐ γὰρ οἶδας τὶ τέξεται ἡ ἐπιοῦσα.
Ἕως πότε θὰ εἴμεθα ὀκνηροὶ καὶ ἀμελεῖς εἰς τὰς παραγγελίας τοῦ Θεοῦ; δὲν θὰ ἐξυπνήσωμεν ποτὲ ἀπὸ τὸν βαθὺν τῆς ραθυμίας ὕπνον; δὲν θὰ προσέχωμεν ποτὲ νὰ συλλογισθῶμεν ποῦ εἶναι οἱ πάπποι ἡμῶν, ποῦ οἱ πατέρες ἡμῶν; ποῦ εἶναι οἱ ἄρχοντες καὶ βασιλεῖς; ποῦ εἶναι οἱ δυνατοὶ τῆς γῆς; ποῦ οἱ πλούσιοι; ποῦ οἱ εὔμορφοι; ποῦ οἱ ὑπερήφανοι; ποῦ οἱ ἄδικοι; ποῦ οἱ μέθυσοι; ποῦ οἱ πόρνοι καὶ τόσοι ἄλλοι; Δὲν ἦσαν καὶ ἐκεῖνοί ποτε εἰς τὸν κόσμον; δὲν ἐχάρησαν; δὲν ἔκαμον τὰς ὀρέξεις των; ἀλλὰ τώρα ποῦ εὑρίσκονται; χῶμα μόνον καὶ οὐδὲν πλέον, κόκκαλα ξηρὰ καὶ ἐκεῖνα καταπατημένα.