Τότε ἔφεραν εἰς τὸ μέσον τὸν Ἀλέξανδρον καὶ λέγει πρὸς τὸν δῆμον ὁ Ἅγιος· «Ἰδοὺ ἔχετε Ἀρχιερέα πανάριστον καὶ δὲν ἐσφάλατε οὐδόλως εἰς τὴν δικαίαν ταύτην κρίσιν, τὴν ὁποίαν ἐκάματε, διότι μὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐλανθάνεσθε καὶ μὲ τὴν γλῶσσαν ἄκοντες ὡμολογήσατε τὴν ἀλήθειαν». Τότε ἐχειροτόνησεν αὐτὸν κατὰ τάξιν Ἀρχιερέα, προστάσσων αὐτὸν νὰ κάμῃ καὶ διδαχὴν εἰς κοινὴν ὠφέλειαν. Ὁ δὲ Ἀλέξανδρος ὑπακούσας ἐδίδαξε μὲ τόσην σοφίαν καὶ σύνεσιν, ὥστε ἐθαύμασαν ἅπαντες καὶ ἐπῂνεσαν τὴν δικαίαν ψῆφον τὴν ὁποίαν ἐτέλεσεν ὁ Ἅγιος.
Τῇ ἐπαύριον, ὅταν ἐπέστρεφεν εἰς τὸν θρόνον του ὁ Ἅγιος, ἰδόντες αὐτὸν δύο Ἑβραῖοι εἰς τὴν ὁδόν, συνεφώνησαν νὰ τὸν περιπαίξουν γνωρίζοντες ὅτι ἦτο πολὺ ἐλεήμων καὶ εὔσπλαγχνος. Ἔπεσε λοιπὸν ὁ εἷς ὡς ἀποθαμένος, ὁ δὲ ἕτερος προσεποιεῖτο ὅτι ἔκλαιε διὰ τὸν αἰφνίδιον θάνατον τοῦ συγγενοῦς του. Ἐνῷ λοιπὸν ἐπέρνα ὁ Ἅγιος, τοῦ εἶπεν ὁ Ἰουδαῖος· «Σπλαγχνίσου, Δέσποτα Ἅγιε, τοῦτον τὸν δυστυχῆ, ὅστις ἀπέθανεν αἰφνιδίως καὶ δὲν ἔχω κἂν ἕνα ἱμάτιον νὰ τὸν ἐνταφιάσω κατὰ τὸ σύνηθες». Ὁ δὲ Γρηγόριος ἐξέβαλε τὸν ἔξωθεν μανδύαν, ἤτοι τὴν διπλοΐδα, καὶ τὴν ρίπτει ἐπάνω εἰς τὸν ψευδόνεκρον. Ἀφοῦ δὲ ἀπεμακρύνθη ὁ Ἅγιος, μεταβαλὼν ὁ ψεύστης ἐκεῖνος τὸν θρῆνον εἰς γέλωτα, ἐφώνει τὸν σύντροφον νὰ ἐγερθῇ, ἵνα τὸ κέρδος μοιράσωσιν. Ἀλλ’ ὤ τοῦ θαύματος! εὑρέθη νεκρὸς κατ’ ἀλήθειαν, καὶ οὔτε πλέον ποσῶς ἠγέρθη· ὅθεν μεταβαλὼν πάλιν τὸν γέλωτα εἰς ἀληθῆ θρῆνον, ἐνεταφίασε τὸν συγγενῆ, διότι ὁ Θεὸς δὲν θέλει νὰ περιγελῶσι τοὺς δούλους του. Καιρὸν δέ τινα διαλεγόμενος ὁ Ἅγιος εἰς τὴν ἀγορὰν πρὸς ὠφέλειαν, ἐθαύμαζον οἱ ἀκούοντες τὰ διδάγματα. Τότε παιδίον τι εἶπεν εἰς αὐτοὺς ὅτι «Ὁ διδάσκαλος δὲν ὁμιλεῖ ἀφ’ ἑαυτοῦ του τὰ λόγια, ἀλλὰ ἕτερος παρεστέκει εἰς αὐτὸν πλησίον καὶ τὸν καθοδηγεῖ». Ἀπὸ τὰ λόγια ταῦτα ἐγνώρισεν ὁ Ἅγιος ὅτι τὸ παιδίον εἶχε δαιμόνιον καὶ ἐκβαλὼν τὸ ὠμοφόριόν του, τὸ ἔβαλεν εἰς τὸ στόμα τοῦ παιδὸς καὶ εὐθὺς τὸν ἐτάραξεν ὁ δαίμων καὶ πεσὼν κατὰ γῆς ἐκυλίετο ἀφρίζων τὸ στόμα καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς διαστρέφων. Ὁ δὲ Ἅγιος τὸν ἰάτρευσε καὶ ἠγέρθη ὁ παῖς τεθεραπευμένος.
Ἐντὸς ὀλίγου καιροῦ ἀπὸ τῆς χειροτονίας τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου ἐκηρύχθη εἰς ὅλην τὴν ἐπαρχίαν αὐτοῦ τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον καὶ πάντες προσῆλθον εἰς τὴν ἀλήθειαν. Τοὺς βωμοὺς τῶν εἰδώλων ἠδάφισαν καὶ πανταχοῦ ᾠκοδόμησαν Ἐκκλησίας εἰς δόξαν Θεοῦ.