Ἀλλὰ δὲν ὑπέφερεν ὁ φθονερὸς δαίμων νὰ βλέπῃ τὴν ἀπάτην αὐτοῦ πεπατημένην καὶ τὴν ἀλήθειαν ἀναθάλλουσαν· ὅθεν πάλιν ἐξήγειρεν εἰς τὴν Ρώμην εἰδωλολάτρην ἡγεμόνα, ὅστις ἔστειλε πανταχοῦ προστάγματα εἰς τοὺς ἄρχοντας, νὰ κολάζουν τοὺς Χριστιανούς, ὅσους δὲν προσκυνήσουν τὰ εἴδωλα καὶ νὰ τοὺς δίδουν σκληρότατον θάνατον. Λοιπὸν ἐρευνῶντες διαφόρους τόπους καὶ Ἀσκητήρια, ἔσυρον τοὺς πιστοὺς βιαίως νὰ τελέσουν τὸ προστασσόμενον καὶ ἦτο εἰς τὸν λαὸν ὅλον μεγάλη σύγχυσις καὶ ἐπρόδιδεν ὁ εἷς τὸν ἄλλον συγγενεῖς καὶ φίλοι διὰ νὰ κερδίσωσι χρήματα. Βλέπων λοιπὸν τὸν κίνδυνον καὶ συμβουλευθεὶς μετά τινων Κληρικῶν, ἀνεχώρησε μὲ τὸν μαθητήν του εἰς τι ὄρος, ἕως νὰ παύσουν τὰ σκάνδαλα, ὄχι διὰ δειλίαν θανάτου, ἀλλὰ μόνον διὰ νὰ φυλαχθῇ ὑγιής, νὰ σωθοῦν καὶ ἕτεροι διὰ μέσου του.
Οἱ δὲ ἀσεβεῖς, ὁδηγηθέντες ἀπό τινα κάκιστον, ἐπῆγαν εἰς ἐκεῖνο τὸ ὄρος ζητοῦντες τὸν Ἅγιον, ὅστις ἰδὼν αὐτοὺς ἀπὸ μακρόθεν, λέγει εἰς τὸν Διάκονόν του, ὅστις ἦτο ὁ νεωκόρος· «Σταμάτησον, τέκνον, μετὰ πίστεως, ὕψωσον τὰς χεῖρας πρὸς τὸν οὐρανὸν καὶ προσεύχου μετ’ ἐμοῦ ἀδιστάκτως, μὴ σαλεύσῃς ἀπὸ τὸν τόπον σου, κἂν ἰδῇς αὐτοὺς πλησιάζοντας». Οὕτω λοιπὸν αὐτοὶ μὲν προσηύχοντο δεόμενοι τοῦ Κυρίου νὰ τοὺς φυλάττῃ ἀπὸ τὸν κίνδυνον, ἐὰν ἦτο εὐάρεστον εἰς αὐτόν, εἰ δὲ καὶ ἦτο συμφερώτερον διὰ τὴν ψυχήν των νὰ ἀποθάνουν, νὰ γίνῃ τὸ θέλημά του τὸ ἅγιον. Οἱ δὲ στρατιῶται τοὺς ἐζήτουν μετὰ μεγάλης ἐπιμελείας εἰς ὅλον τὸ ὄρος· ἀλλὰ ὁ Θεὸς τοὺς ἐσκέπασε καὶ δὲν τοὺς ἐγνώρισαν οἱ διώκοντες, νομίζοντες ὅτι ἦσαν δένδρα· ὅθεν καταβαίνοντες ἐκ τοῦ ὄρους εἶπον ὅτι ἠρεύνησαν ἐπιμελῶς καὶ δὲν εἶδον οὐδένα ἄνθρωπον μόνον δύο δένδρα, τὸ ἕνα ἀπὸ τὸ ἄλλο ὀλίγον ἀπέχοντα. Ταῦτα ἀκούσας ὁ καταδότης κατενύχθη, κατανοήσας τὸ γενόμενον θαυμάσιον καὶ ἀνελθὼν ἔπεσεν εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ἁγίου αἰτῶν συγχώρησιν καὶ πιστεύσας ὁλοψύχως εἰς τὸν Χριστὸν ἐγένετο Χριστιανὸς ὁ πρῴην διώκτης καὶ ἀσεβέστατος. Ἀλλὰ ἀκούσατε καὶ ἄλλο θαυμασιώτερον.
Οὗτος ὁ παναοίδιμος μὲ τὸν προορατικὸν τῆς ψυχῆς ὀφθαλμὸν ἔβλεπεν ἀπ’ ἐκεῖνο τὸ ὄρος ὅσα ἐγίνοντο εἰς τὸ θέατρον, τους ἄθλους, λέγω, καὶ τὰ κολαστήρια, ὅσα ἐλάμβανον οἱ Μάρτυρες διὰ τὴν ὁμολογίαν τῆς πίστεως καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ὁλοψύχως ἐδέετο.