Ποῖα δὲ ἦσαν τὰ μετὰ τὴν χειροτονίαν ἔργα τοῦ Ἁγίου; Διδαχαὶ καθ’ ἑκάστην, διδασκαλίαι, παραινέσεις πρὸς τοὺς Χριστιανούς, ἐξηγήσεις τῆς θείας Γραφῆς, ἑρμηνεῖαι τῶν ἀπορρήτων, τόσον ὥστε οἱ Ἀντιοχεῖς ἐκ τῆς γλυκύτητος τῶν λόγων οἱ μὲν τὸν ὠνόμαζον στόμα Χριστοῦ, ἄλλοι δεύτερον Παῦλον, ἄλλοι δὲ Χρυσόστομον, καὶ αὐτὸ τὸ ὄνομα ἐπεκράτησε, τὸ Χρυσόστομος, καὶ λέγεται ἕως σήμερον. Ἀλλά, εὐλογημένοι Χριστιανοί, παρακαλῶ τὴν ἀγάπην σας, ἀκούσατε καὶ μερικὰ θαύματα ἀπὸ ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἅγιος τότε Ἱερεὺς ὢν καὶ διδάσκων εἰς τὴν Ἀντιόχειαν· διότι ἁμαρτίαν θέλομεν ἔχει, ἐὰν διηγούμενοι περὶ τῆς πολιτείας τοῦ Ἁγίου ἀφήσωμεν αὐτὰ ἀνεκδιήγητα.
Εἰς τὴν Ἀντιόχειαν ἦτο γυνή τις, Εὔκλεια ὀνόματι, πλουσία καὶ ἀπὸ γένος εὐγενικόν, ἥτις εἶχε πέντε υἱούς· καὶ οἱ μὲν τέσσαρες ἀπέθανον, ὁ δὲ πέμπτος ἐκινδύνευεν ἐκ πυρετοῦ εἰς θάνατον· ἀκούουσα δὲ τοὺς χρυσοῦς λόγους τοὺς ὁποίους διηγεῖτο ὁ Ἅγιος πῶς ἡ Χαναναία ἐκείνη, τὴν ὁποίαν ἀναφέρει τὸ ἅγιον Εὐαγγέλιον, ἔπεσεν εἰς τοὺς πόδας τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐδεήθη νὰ ἰατρεύσῃ τὴν δαιμονιζομένην της θυγατέρα, ἔπεσε καὶ αὐτὴ εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ἁγίου καὶ μετὰ δακρύων ἐδέετο νὰ ποιήσῃ ἔλεος εἰς τὸν μονογενῆ της υἱόν. Ὁ δὲ Ἅγιος, γινώσκων ὅτι ἀπὸ ἁμαρτίας γονέων ἠσθένει ὁ υἱός των, τῆς εἶπε· «Γινώσκετε, ὅτι ἀπὸ τὰς ἰδικάς σας ἁμαρτίας ἀφῄρεσεν ὁ Θεὸς τὴν ζωὴν τῶν ἄλλων τεσσάρων παίδων· καὶ ἰδοὺ θέλει ἀποθάνει καὶ αὐτὸς ὁ πέμπτος, ἐὰν δὲν μετανοήσητε ἐξ ὅλης ψυχῆς, νὰ ἀφήσητε τὰς προτέρας ἁμαρτίας· ἐὰν ὑπόσχεσθε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ νὰ μετανοήσητε, θέλετε τὸν κερδήσει». Ταῦτα ἀκούσαντες οἱ γονεῖς τοῦ παιδίου, μετὰ δακρύων ὑπεσχέθησαν νὰ διορθώσωσι τὰ ἁμαρτήματά των· ὁ δὲ Ἅγιος προσέταξε νὰ τοῦ φέρωσιν ὕδωρ, τὸ ὁποῖον εὐλογήσας ἔδωκε τρὶς καὶ ἔπιε τὸ παιδίον καὶ παρευθὺς ἰατρεύθη.
Ὁ ἔπαρχος, τοῦ καιροῦ ἐκείνου τῆς Ἀντιοχείας ἦτο αἱρετικὸς καὶ θέλων νὰ στερεώσῃ τὰ δόγματα τοῦ αἱρετικοῦ Μαρκίωνος, ἠνώχλει πολὺ τοὺς Χριστιανούς· ὁ δὲ Μαρκίων ἦτο παλαιὸς αἱρετικός, ὅστις ἐκτὸς τῶν πολλῶν βλασφημιῶν, εἶχε καὶ τοῦτο: ἐφρόνει ὅτι τέσσαρες θεοὶ εἶναι· ὁ εἷς εἶναι ἀγαθὸς καὶ δὲν δύναται ἄνθρωπος νὰ τὸν γνωρίσῃ καὶ ὀνομάζεται Πατήρ· ὁ δεύτερος εἶναι ἐκεῖνος ὅστις ἐδημιούργησε τὰ τέσσαρα στοιχεῖα, τὴν γῆν, τὸν ἀέρα, τὸν αἰθέρα καὶ τὸ ὕδωρ καὶ ὀνομάζεται δημιουργός· ὁ τρίτος εἶναι δίκαιος καὶ ἐδανείσθη ἀπὸ τὸν δεύτερον τὰ τέσσαρα στοιχεῖα καὶ ἐποίησε τὸν κόσμον ὅλον καὶ τὸν ἄνθρωπον, καὶ ὀνομάζεται πονηρός· ὁ τέταρτος εἶναι ὁ Χριστός, κάτωθεν τῶν ἄλλων τριῶν θεῶν [3].