Ὁμοίως ἄρχοντας καὶ πτωχούς, ἀνάγκη εἶναι νὰ τοὺς διδάσκω καὶ νὰ τοὺς διορθώνω. Μεγάλην ἁμαρτίαν θέλω ἔχει εἰς τὸν Θεόν, ἐὰν εὑρισκόμενος εἰς τοῦτο τὸ ὕψος τῆς Ἀρχιερωσύνης σιωπῶ, βλέπων τὰ παράνομα». Ταῦτα καὶ ἄλλα περισσότερα διδάσκοντος τοῦ Ἁγίου καὶ τοῦ Θεοῦ θέλοντος νὰ δοξάσῃ τὸν Ἅγιον καὶ νὰ φανερώσῃ τὴν ἀρετὴν αὐτοῦ, τί θαῦμα συνέβη; Ἄνθρωπός τις πρὸ καιροῦ ἔχων πονηρὸν δαιμόνιον, αἰφνιδίως ἔπεσεν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ ἀφρίζων καὶ κυλιόμενος· τοῦτο ἰδόντες ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ λοιποὶ παρεκάλεσαν τὸν Ἅγιον νὰ κάμῃ ἔλεος εἰς ἐκεῖνον, καὶ νὰ δεηθῇ τοῦ Θεοῦ περὶ τῆς θεραπείας αὐτοῦ. Ὁ δὲ Ἅγιος δεηθεὶς τοῦ Θεοῦ, καὶ σφραγίσας αὐτὸν διὰ τοῦ τύπου τοῦ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, παρευθὺς ἐποίησεν αὐτὸν ὑγιᾶ. Ταῦτα δὲ ἔγιναν κατὰ τὴν ἰδίαν ἐκείνην ἡμέραν τῆς χειροτονίας του.
Εὑρισκόμενος εἰς τὴν Πατριαρχείαν ὁ Ἅγιος ἔγραψε λόγον, ὅστις ἐπιγράφεται κατὰ Συνεισάκτων, ἤτοι κατὰ τῶν Ἀρχιερέων καὶ Ἱερέων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι λόγῳ συγγενείας καὶ ὑπηρεσίας εἶχον γυναῖκας εἰς τὰς κατοικίας των νὰ τοὺς ὑπηρετῶσι· καὶ ἀποδεικνύει ἐκεῖ ὁ Ἅγιος, ὅτι ὅσοι ποιοῦσιν αὐτὸ ἁμαρτάνουσι περισσότερον ἀπὸ ἐκείνους, οἵτινες πορνεύουσι φανερά. Διότι ἐκεῖνοι μέν, ἴσως ἰδιῶται ὄντες καὶ κοσμικοί, μόνον τὴν ἰδίαν αὐτῶν ψυχὴν βλάπτουσιν, οὗτοι δὲ γίνονται πρόσκομμα καὶ αἰτία σκανδάλου πρὸς ὅλον τὸν λαόν. Ἔπειτα ἔγραψε καὶ κατὰ τῆς ἀδίκου πλεονεξίας καὶ κατηγορεῖ τοὺς ἁρπάζοντας τὰ ἀλλότρια, τοὺς ἀδικοῦντας, τοὺς πλεονεκτοῦντας. Μετὰ ταῦτα ἔγραψε κατὰ τῶν ἀσώτων, οἵτινες σκορπίζουσι τὰ ὑπάρχοντά των εἰς φαγοπότια καὶ ἀσωτείας· ἐδίδασκε κατὰ τῆς ὑπερηφανείας, τῆς κενοδοξίας καὶ τῆς ἀργολογίας· ὠνείδιζεν ὅλους ἐκείνους οἵτινες ἐκαλλώπιζον ἑαυτοὺς καὶ τοὺς οἴκους των, τὴν δὲ ἀθάνατον ψυχήν των ἠμέλουν· κατεδίκαζε τοὺς λαμβάνοντας ὅρκους ἀληθεῖς ἢ ψευδεῖς, ἐδίδασκε δὲ καὶ παρεκίνει νὰ μὴ κατακρίνῃ τις καὶ νὰ μὴ ψεύδηται. Περὶ δὲ τῆς χριστομιμήτου ἐλεημοσύνης τί ἄλλο χρειάζεται νὰ εἴπωμεν; ὅτι καθ’ ἑκάστην ἐδίδασκε τοὺς ἀνελεήμονας καὶ τοὺς ἀσυμπαθεῖς ἔπειθε μὲ τοὺς χρυσοῦς του λόγους καὶ μὲ τὸ καλὸν παράδειγμά του νὰ ἀναγνωρίζωσιν ὡς κέρδος τὴν πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπην· διότι τίς ἄλλος ἐπῄνεσε τοσοῦτον τὴν ἐλεημοσύνην, ὅπως αὐτός; Τίς ἄλλος ὕψωσε τὴν ταπείνωσιν; ἄλλος τίς τὴν παρθενίαν ἐνεκωμίασε; τίς τὴν σωφροσύνην; τί νὰ λέγω τὰ κατὰ μέρος;