Ἐφάνη λοιπὸν εἰς αὐτὸν ὅτι τοῦ ἔδωκε τὸ τετυλιγμένον χαρτίον, καὶ τοῦ εἶπε· «Ἐγὼ εἶμαι ὁ Θεολόγος καὶ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης καὶ λάβε τοῦτο τὸ χαρτίον, τὸ ὁποῖον σοῦ δίδω· ἀπὸ σήμερον δὲ θὰ ἀνοιχθῇ ἡ διάνοιά σου νὰ ἐννοῇς τὴν ἔννοιαν ὅλην τῆς θείας Γραφῆς». Ὁ δὲ Ἅγιος ἔλεγεν· «Δὲν εἶμαι ἄξιος ἐγὼ τοιαύτης Χάριτος». Ἐκεῖνος δὲ ποιήσας εἰς αὐτὸν τὸν τύπον τοῦ Σταυροῦ καὶ φιλήσας αὐτὸν καὶ δίδων εἰς αὐτὸν θάρρος, ἀνελήφθη.
Αὐτὰ ἰδὼν ὁ διορατικὸς ἐκεῖνος Γέρων, ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας ἦτο πεφοβισμένος καὶ θαυμάζων τὸ ὅραμα· βλέποντες δὲ αὐτὸν συλλογιζόμενον τινὲς τῶν Μοναχῶν, τὸν ἠρώτησαν καὶ ἔμαθον τῆς αἰτίαν τῆς ὀπτασίας. Τοὺς εἶπε δὲ καὶ τοῦτο ὁ Γέρων· «Τηρεῖτε σιωπήν, νὰ μὴ τὸ μάθῃ αὐτὸς καὶ φεύγων τὴν τιμὴν τῶν ἀνθρώπων ἀναχωρήσῃ ἀπὸ τὸ Μοναστήριόν μας». Οἱ δὲ Μοναχοί, ἐκπλαγέντες εἰς τοὺς λόγους τοῦ Γέροντος, ἀνέμενον νὰ ἴδωσι τὸ ἀποβησόμενον· διότι ἤλπιζον, ὅτι μεγάλα καὶ παράδοξα πράγματα θέλουσι συμβῆ εἰς τὸν Ἅγιον, τὰ ὁποῖα καὶ ἐτελειώθησαν, καθὼς θέλετε ἀκούσει μετ’ ὀλίγον.
Ἄνθρωπός τις Ἀντιοχεύς, τὸ γένος εὐγενής, βαθύπλουτος, ἠσθένησε βαρέως· διότι τὸ ἓν μέρος τῆς κεφαλῆς του τόσον ἐπόνεσεν, ὥστε ἐξῆλθεν ὁ εἷς τῶν ὀφθαλμῶν του. Ἔδραμε λοιπὸν οὗτος εἰς τὸ Μοναστήριον τοῦ Ἁγίου καὶ πεσὼν εἰς τοὺς πόδας του τὸν παρεκάλει νὰ τὸν ἰατρεύσῃ. Ὁ δὲ Ἅγιος εἶπεν εἰς αὐτόν· «Τοῦτο ἔπαθες, διότι δὲν ἐπίστευες εἰς τὸν Χριστὸν ἐξ ὅλης σου ψυχῆς καὶ διότι ἔχεις ἔργα ἁμαρτίας. Ἐὰν μὲ ὅλην σου τὴν καρδίαν προσεύχησαι καὶ ὑπόσχεσαι νὰ λείψῃς ἀπὸ τὰ κακά, εὔκολον εἶναι νὰ ἰατρευθῇς». Τότε μετὰ δακρύων ὡμολόγησεν ὁ ἄρχων ἐκεῖνος τὸν Χριστὸν Θεὸν ἀληθινὸν καὶ ὑπεσχέθη νὰ λείψῃ ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας· καὶ κρατήσας τὸ ράσον τοῦ Ἁγίου, ἔτριψε τὴν κεφαλήν του καὶ παρευθὺς καὶ ὁ πόνος τῆς κεφαλῆς ἔπαυσε καὶ ὁ ὀφθαλμός του ἰατρεύθη, ὡς πρότερον.
Ἕτερος δὲ μέγας πλούσιος, Ἀρχέλαος ὀνόματι, ἦτο εἰς τὴν Ἀντιόχειαν ἀσθενής, πλὴν ἔκ τινων περιστάσεων, τὰς ὁποίας δὲν πρέπει νὰ εἴπῃ τις, ἐδαπάνησε χρῆμα πολὺ εἰς τοὺς ἰατροὺς διὰ νὰ θεραπευθῇ· ἀλλὰ ὁ μὲν πλοῦτος του ἠλαττοῦτο, ἡ δὲ ἀσθένεια ηὔξανε. Μόλις δὲ ἐνεθυμήθη τὸν Ἅγιον καὶ προσδραμὼν εἰς τὸ Μοναστήριον ἔπεσεν εἰς τοὺς πόδας του, ὁ δὲ Ἅγιος διδάξας αὐτὸν καὶ παραινέσας νὰ ἀπέχῃ ἀπὸ ἁμαρτίας, ἐξ ὧν προέρχονται αἱ ἀσθένειαι τοῦ σώματος, τοῦ εἶπε νὰ νιφθῇ διὰ τοῦ ὕδατος ὅπερ ἔπιναν οἱ Πατέρες καὶ παρευθύς, ὅτε ἐνίφθη, ὤ τοῦ θαύματος! ἰατρεύθη.