Τότε ὁ Θεόφιλος στέλλει τρεῖς Ἐπισκόπους του καὶ τοὺς δίδει κεφάλαιόν τι, τὸ ὁποῖον εἶχον γράψει ποτὲ οἱ ἀρειανοί, διὰ νὰ καθαιρέσωσι τὸν μέγαν Ἀθανάσιον· ἐπεκαλεῖτο δὲ καὶ τὸν δ’ Κανόνα τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου, ὅστις λέγει ὅτι, «Ὅποιος Ἐπίσκοπος ἢ Πρεσβύτερος, δικαίως ἢ ἀδίκως καθαιρεθῇ καὶ ἔλθῃ πάλιν εἰς τὸν θρόνον του δίχως Συνόδου Ἐκκλησιαστικῆς, ἐκεῖνον νὰ μὴ τὸν ἀκούουν, ἐὰν ἔχῃ καὶ δικαίωμά τι νὰ λέγῃ».

Ταῦτα ἔγραψε καὶ ἀπέστειλεν ὁ Θεόφιλος, θέλων νὰ στερεώσῃ τὴν προτέραν του ἀποφασιν. Ὁ δὲ Ἅγιος ἀπολογούμενος ἔλεγεν, ὅτι «Οὐδὲ εἰς τὴν πρώτην ἐκείνην Σύνοδον μὲ ἐδέχθητε νὰ ἀπολογηθῶ, οὐδὲ τώρα μὲ τὴν θέλησίν μου ἦλθα ἀπρόσκλητος· ἀλλὰ καθὼς εἰς τὴν ἀρχὴν μὲ βασιλικὴν διαταγὴν ἀδίκως ἐξωρίσθην, οὕτω πάλιν ἐπανῆλθον μετὰ βασιλικῆς προσταγῆς καὶ ὅτι αὐτὸ τὸ κεφάλαιον δὲν εἶναι δεκτόν, διότι τὸ ἔγραψαν οἱ ἀρειανοί, διὰ νὰ καθαιρέσωσι τὸν μέγαν Ἀθανάσιον». Ὁ βασιλεὺς ἐκάλεσεν ἀμφότερα τὰ μέρη τῶν Ἀρχιερέων καὶ τοὺς συμπαραστάτας τοῦ Ἁγίου καὶ τοὺς ἐναντίους αὐτοῦ καὶ τοὺς ἠρώτησε, τί λέγουσι διὰ τοῦτο τὸ κεφάλαιον τοῦ Νόμου. Οἱ δὲ βοηθοὶ τοῦ Ἁγίου ἔλεγον, ὅτι ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι συγγεγραμμένον καὶ δὲν εἶναι δεκτόν, οἱ δὲ ἔλεγον ὅτι ἀπὸ ἁγίους ἄνδρας εἶναι συντεθειμένον. Τέλος ἐπειδὴ δὲν εἶχον ἄλλο τι ἵνα ἰσχύσωσιν οἱ βοηθοὶ τοῦ Ἁγίου, εἶπον πρὸς τὸν βασιλέα· «Ἂς γράψωσιν οὗτοι, οἵτινες λέγουσιν ὅτι ἀπὸ τοὺς Ἁγίους εἶναι γεγραμμένον τὸ κεφάλαιον αὐτό, ὅτι εἶναι τῆς αὐτῆς πίστεως καὶ τῆς αὐτῆς φατρίας μετ’ ἐκείνων, οἵτινες τὸ ἔγραψαν καὶ τότε δεχόμεθα νὰ γίνηται ἡ ἀπόφασις παρ’ αὐτῶν».

Ἡ γνώμη αὕτη ἤρεσεν εἰς τὸν βασιλέα, οἱ δὲ ἐπίβουλοι τοῦ Ἁγίου ἐδέχθησαν μὲν εἰς τὸ φανερὸν νὰ ὑπογράψωσιν, ὅτι εἶναι τῆς αὐτῆς πίστεως καὶ τῆς αὐτῆς μερίδος μετὰ τῶν γραψάντων τὸ κεφάλαιον αὐτό, πλὴν φοβούμενοι ἕνεκεν ἀμφιβολίας, δὲν ἐτόλμησαν νὰ τὸ τελειώσωσιν, ἵνα μὴ εὑρεθῶσιν ὕστερον ἀρειανοὶ καὶ καθαιρεθῶσιν. Ὁ δὲ βασιλεὺς βαρυνθεὶς τὰ σκάνδαλα, διότι οἱ Ἀρχιερεῖς ἐκεῖνοι συχνάκις τὸν διέβαλον, ὅταν ἦλθεν ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, τελειωθέντος ἑνὸς ἔτους μετὰ τὴν πρώτην ἐξορίαν, ἔστειλεν ὑπασπιστὴν εἰς τὸν Ἅγιον καὶ τοῦ εἶπε νὰ μὴ διδάξῃ πλέον, οὔτε νὰ λειτουργήσῃ. Ἀπεκρίθη ὁ Ἅγιος· «Ἐγὼ ἐτάχθην ἐκ Θεοῦ ποιμὴν εἰς τὸν λαον τοῦτον, καὶ ἔχω κρῖμα μὲ τὸ θέλημά μου νὰ τὸν ἀφήσω· ἀλλ’ ἂν θέλῃ ὁ βασιλεύς, ἂς μὲ ἐμποδίσῃ, νὰ μὴ ἔχω ἁμαρτίαν εἰς τὸν Θεόν».