Τότε ἔστειλεν ἄλλον ἀπεσταλμένον ὁ βασιλεὺς καὶ ἐξέβαλε τὸν Ἅγιον βιαίως ἀπὸ τὸν θρόνον του· τόσην δὲ μόνον διορίαν τοῦ ἔδωκεν, νὰ μένῃ εἰς τὸ δωμάτιον τοῦ Πατριαρχείου, ἕως νὰ σκεφθῇ ὁ βασιλεὺς τί νὰ ἀποφασίσῃ. Ἀφοῦ δὲ ἔφθασε τὸ Μέγα Σάββατον, ὁ βασιλεὺς ἐκάλεσε τοὺς ἐναντίους τοῦ Ἁγίου Ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς λέγει· «Τί λέγετε περὶ τοῦ Πατριάρχου Ἰωάννου; εἶναι δίκαιον νὰ ἐξορισθῇ πάλιν ἢ ὄχι;». Λέγουσιν ἐκεῖνοι· «Ἄξιος ἐξορίας εἶναι, βασιλεῦ». Λέγει ὁ βασιλεύς· «Ἀθῷος νὰ εἶμαι ἐγὼ ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν ταύτην». Ἀπεκρίθησαν οἱ Ἀρχιερεῖς· «Ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἡμῶν ἡ τοῦ Ἰωάννου καθαίρεσις»· καὶ τοῦτο εἰπόντων ἐκείνων τῶν μιαρῶν, διέταξεν ὁ βασιλεὺς νὰ ἐκτελεσθῇ ἡ ἐξορία του.

Παρευθὺς λοιπὸν ἔστειλαν πλῆθος στρατιωτῶν νὰ ἐκβάλωσι βιαίως τὸν Ἅγιον ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖον. Ἀλλὰ τίς δύναται νὰ διηγηθῇ πόσα δυστυχήματα ἐγένοντο κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, πόσαι συγχύσεις, πόσοι φόνοι, διότι ἔτυχον καὶ γυναῖκες τινὲς γυμναί, αἵτινες ἤθελον νὰ βαπτισθῶσι κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν, ὡς εἶχον τότε συνήθειαν νὰ βαπτίζωνται τὸ Μέγα Σάββατον καὶ ἰδοῦσαι τοὺς στρατιώτας μὲ τὰ ξίφη, ἄλλαι μὲν δὲν ἐπρόφθασαν νὰ ἐνδυθῶσι τὰ φορέματά των, ἄλλαι δὲ κατεπατήθησαν ὑπὸ τοῦ λαοῦ, ὡς καὶ τὰ Ἄχραντα Μυστήρια, ἅτινα ἔτυχον κρατοῦντες οἱ Ἱερεῖς καὶ μεταλαμβάνοντες τὸν λαόν, ἐχύθησαν καὶ κατεπατήθησαν ὑπὸ τοῦ λαοῦ· καὶ πάντων τούτων ἦσαν αἴτιοι οἱ μιμηταὶ τοῦ Ἄννα καὶ Καϊάφα. Τούτων οὕτω γεγενημένων, ὑπάγει φίλος τις τοῦ Ἁγίου καὶ τοῦ λέγει· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, ὁ θεοκατάρατος Λούκιος, ὁ πρῶτος τῶν τοῦ βασιλέως στρατιωτῶν, ἵσταται ἔξω τῆς Ἐκκλησίας μὲ πλῆθος ὡπλισμένων στρατιωτῶν· εἴ τις δὲ ἀντισταθῇ εἰς τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλέως καὶ ποιήσῃ σύγχυσιν νὰ μὴ σὲ ἐξορίσωσι, θὰ τὸν φονεύσωσι πρὶν λοιπὸν γένηταί τι καὶ συμβῶσι καὶ φόνοι, διάταξον ὅ,τι ἔχεις νὰ ποιήσῃς».

Τότε ὁ Ἅγιος ὑψώσας τὰς χεῖράς του εἰς τὸν Θεὸν εἶπεν· «Εἰς χεῖράς σου παραδίδω, Θεὲ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, τὸν λαὸν τοῦτον καὶ τὴν Ἐκκλησίαν ταύτην, νὰ τὴν φυλάξῃς ἀβλαβῆ ἀπὸ τὰς αἱρέσεις». Καὶ ταῦτα εἰπὼν ὁ Ἅγιος ἐξῆλθε κρυφίως, ἀποχαιρετήσας ὀλίγους τῶν συνευρεθέντων Ἐπισκόπων καὶ λαϊκῶν, διότι δὲν τὸν ἀφῆκαν νὰ βραδύνῃ διὰ τὴν σύγχυσιν τοῦ λαοῦ. Ἀλλ’ οἱ ἐχθροὶ τοῦ Ἁγίου λυκοποιμένες ἐπλήρωσαν δολοφόνον τινὰ νὰ φονεύσῃ τὸν Ἅγιον, καταβαίνοντα εἰς τὸ πέρασμα· ἀλλ’ ἀκούσατε πῶς ὁ Θεὸς τὸ ἐφανέρωσεν·