θ’ ὅτι κατέκρινε τρεῖς Διακόνους, Ἀκάκιον, Ἐδάφιον καὶ Ἰωάννην ὅτι ἔκλεψαν τὸ ράσον του· ἔλεγε δὲ ὅτι δι’ ἄλλην ὑπόθεσιν τὸ ἔκλεψαν, ἥτις δὲν δύναται νὰ φανερωθῇ· ι’ ὅτι Ἀντώνιόν τινα, ἐνῷ κατηγορήθη ὡς τυμβωρύχος καὶ ὅτι ἔκλεψε τὰ κοσμήματα ἀποθανούσης γυναικός, αὐτὸς τὸν ἐχειροτόνησεν Ἐπίσκοπον· ια’ ὅτι κατὰ τὰς ἡμέρας τῆς πατριαρχείας τοῦ Ἁγίου ἐγένετο σύγχυσις μεγάλη καὶ φόνοι πολλοὶ ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν τοῦ βασιλέως, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἦτο καὶ ὁ κόμης Ἰωάννης, ἐνῷ δὲ οὐδεὶς ἐγνώριζε τοὺς ὑποκινητὰς τῶν φόνων, ὁ Ἅγιος ἔδειξεν εἰς τὴν βασιλείαν, ὅτι ὁ Ἰωάννης ἦτο ὁ αἴτιος καὶ τὸν ἀπηγχόνισαν· ιβ’ ὅτι ἐμβῆκεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ δὲν προσεκύνησε· ιγ’ ὅτι δίχως θυσιαστηρίου ἐποίησε χειροτονίας Διακόνων καὶ Ἱερέων· ιδ’ ὅτι ἐν μιᾷ χειροτονίᾳ ἐποίησε τέσσαρας Ἐπισκόπους· ιε’ ὅτι, ὅταν ὑπάγῃ γυνὴ νὰ τοῦ ὁμιλήσῃ, ἐξάγει ὅλους καὶ μένει μόνος μετὰ τῆς γυναικός· ιϛ’ ὅτι γυνή τις πλουσία ὀνόματι Θέκλα ἐδωρήσατο τὴν κληρονομίαν της εἰς Ἐκκλησίαν καὶ αὐτὸς τὴν ἔδωκεν εἴς τινα Θεόδουλον καὶ τὴν ἐπώλησεν· ιζ’ ὅτι τὰ εἰσοδήματα τῆς Ἐκκλησίας δὲν γνωρίζουσι τὶ γίνονται· ιη’ ὅτι ἐχειροτόνησεν εἰς Ἱερέα τὸν Διάκονόν του Σεραπίωνα, ὁ ὁποῖος ἦτο κατηγορημένος δι’ ἐγκλήματα· ιθ’ ὅτι ἔβαλε Χριστιανούς τινας εἰς τὴν φυλακὴν διὰ τὸ πεῖσμα του, ἕως οὗ ἐτελεύτησαν ἐκεῖ, καὶ κἂν νὰ τοὺς ἐνταφιάσωσι δὲν ἀφῆκεν· κ’ ὅτι τὸν Βερροίας Ἀκάκιον ὕβρισε καὶ δὲν ἠθέλησε οὔτε κἂν νὰ ὁμιλήσῃ μετ’ αὐτοῦ· κα’ ὅτι Ἱερέα τινά, ὀνόματι Πορφύριον, παρέδωκεν εἰς τὸν Εὐτρόπιον νὰ τὸν ἐξορίσῃ· κβ’ ὅτι παρέδωκεν ὁμοίως καὶ Ἱερέα τινὰ ὀνόματι Βενέριον· κγ’ ὅτι ἔχει λουτρὸν καὶ ἐμβαίνει μόνος του καὶ λούεται, καὶ ὁ Ἱερομόναχος Σεραπίων κλειδώνει τὸ λουτρὸν ἐκεῖνο, ὥστε οὐδεὶς εἶδε τὶ εἶναι μέσα εἰς τὸ λουτρόν· κδ’ ὅτι ἐχειροτόνησε πολλοὺς δίχως συμμαρτυρίας τῶν Κληρικῶν· κε’ ὅτι ποτέ του δὲν ἔφαγε μετ’ ἄλλου τινός· κϛ’ ὅταν ἀποφασίζῃ εἰς τὸ κριτήριον, δὲν ζητεῖ μάρτυρας, ἀλλὰ μόνος του γίνεται κατήγορος, μάρτυς καὶ κριτής, ὡς τὸ ἔκαμε δῆθεν εἰς τὸν Πρωτοδιάκονόν του, Μαρτύριον ὀνόματι, καὶ εἰς τὸν Ἐπίσκοπον Λυκίας Προαιρέσιον, τοὺς ὁποίους καθήρεσε δίχως Συνόδου καὶ μαρτύρων· κζ’ ὅτι ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας, εἰς τὴν ὥραν τοῦ κοινωνικοῦ, ἐκτύπησε διὰ γρόνθου τὸν Διάκονον Μέμνονα, καὶ ρέοντος τοῦ αἵματος ἐκ τοῦ στόματός του τὸν ἐκοινώνησε τὰ Ἅγια Μυστήρια· κη’ ὅτι δὲν ὑπάγει εἰς τὸ ἅγιον Βῆμα, ὅταν τελειώσῃ τὴν θείαν Λειτουργίαν νὰ ἐκδυθῇ τὴν Ἀρχιερατικὴν στολήν, ἀλλὰ καθήμενος ἔξω εἰς τὸν θρόνον του ἐκδύεται καὶ τοῦ φέρουσι καὶ γλυκίσματα ἐκεῖ καὶ τρώγει·