Προσκαλέσας λοιπὸν αὐτοὺς ὁ Ἅγιος, ἀφοῦ τοὺς παρήγγειλε πολλὰ καὶ τοὺς ἐνουθέτησε καθὼς ἔπρεπε, τοὺς εἶπε· «Μὴ λυπεῖσθε, τέκνα μου, διὰ τὴν ἀνομβρίαν καὶ αὔριον θέλει σᾶς ἐξαποστείλει ὁ Κύριος βροχὴν καθὼς ἐπιποθεῖτε». Ἔπειτα κάμνων προσευχὴν εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἀφιερώνων αὐτοὺς εἰς τὴν σκέπην του, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ τῇ δεκάτῃ [2] τοῦ Νοεμβρίου μηνός. Τότε συνήχθησαν ἀπὸ τὰ πλησιόχωρα μέρη ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποι καὶ οἱ Ἱερεῖς ὁμοῦ μὲ ὅλον τὸν Κλῆρον καὶ τοὺς Χριστιανοὺς καὶ ποιήσαντες ἀγρυπνίαν ὅλην τὴν νύκτα, τὴν αὐγὴν ἦραν τὸ ἅγιον λείψανον καὶ πορευθέντες μετὰ λαμπάδων, θυμιαμάτων καὶ ψαλμῳδιῶν ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν, μακρὰν ἕως ἕνα μίλιον, τὸ ἐνεταφίασαν εἰς ἕνα Ναὸν μαρτυρικόν· ὅταν ἐπέστρεψαν εἰς τὴν πόλιν, ἐγέμισεν ἀπὸ νέφη ὁ οὐρανὸς καὶ ἤρχισαν ἀστραπαὶ καὶ βρονταί, ἔβρεξε δὲ βροχὴν πολλὴν εἰς ὅλον ἐκεῖνον τὸν τόπον, καθὼς ὑπεσχέθη ὁ Ἅγιος· ἀπὸ τότε ἕως τὴν σήμερον γίνονται εἰς τὸν τάφον τοῦ Ἁγίου θεραπεῖαι πολλαὶ εἰς ἐκείνους οἵτινες προσέρχονται εἰς αὐτὸν μετὰ πίστεως εἰς δόξαν Θεοῦ· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.