Κηρύττομεν λοιπόν, ὦ εὐλογημένη Παρθένε, ὅλῃ ψυχῇ καὶ καρδίᾳ τὰ μεγαλεῖα Σου ταῦτα τὰ μεγάλα καὶ ἀσύγκριτα. Κηρύττομεν τὰς ἀπείρους Σου ἀρετὰς καὶ τὰς ἀνεκλαλήτους χάριτας, τὰς ὁποίας ἐχαρίσατο εἰς Σὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, Κηρύττομεν τὴν ταπείνωσιν καὶ τὴν ὑπακοήν, μὲ τὴν ὁποίαν ἐλάλησας σήμερον πρὸς τὸν Γαβριὴλ τό· «Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμά σου» (Λουκ. α’ 38), καὶ διὰ τὴν ὁποίαν ταπείνωσην, βλέποντές Σε σήμερον νοερῶς ἀναβιβαζομένην ἐπάνω εἰς τὸν ὑψηλότατον θρόνον τοῦ Υἱοῦ Σου, στεφανωμένην Βασίλισσαν Ἀγγέλων τε καὶ ἀνθρώπων, τρέχομεν ὅλοι μὲ εὐλάβειαν καὶ πόθον καὶ προσκυνοῦντες τὴν Βασιλείαν Σου, δοξολογοῦμεν καὶ λέγομεν· «Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, Σὲ μεγαλύνομεν». Ποῖος τώρα θέλει ἀμφιβάλλει, ὅτι ἡ Παρθένος ἠξιώθη νὰ λάβῃ τόσα μεγαλεῖα ἀπὸ τὴν ὑπακοὴν τὴν ὁποίαν ἔδειξε σήμερον; Ποῖος; Ἂς ἔλθῃ· ἂς ἔλθῃ καὶ ἂς ἀκούσῃ ἀπὸ Αὐτὴν τὴν Κεχαριτωμένην Παρθένον μὲ τὸ ἅγιόν της στόμα τί λέγει. «Ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ» (αὐτ. 48) καὶ διὰ τοῦτο «ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ Δυνατὸς καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα Αὐτοῦ» (αὐτ. 49).
Ναί, ἐδῶ εἰς τὴν ταπείνωσιν τῆς Παρθένου Μαρίας, λέγει ὁ προάναρχος Πατήρ, ηὐδόκησα νὰ πέμψω τὸν μονογενῆ μου Υἱόν, διὰ νὰ γίνῃ ἄνθρωπος ταπεινός, ταπεινὸς μέχρι θανάτου, διὰ τὴν σωτηρίαν σας, ἄνθρωποι. Ἐδῶ εἰς τὴν ταπεινωμένην Μαρίαν ἐνατενίζω ἐγὼ ὁ Ὕψιστος Θεὸς τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ ἐδῶ ἐκχέω ὅλον τὸν πλοῦτον τῶν χαρίτων μου, διότι εἰς αὐτὴν εὑρίσκεται ὅλος ὁ πλοῦτος τῶν ἀρετῶν. Ἐδῶ εἰς τὴν ἐκλελεγμένην νύμφην μου, παρακινοῦμαι, ὡς φύσει ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος, νὰ ἐκκενώσω ὅλα τὰ μεγαλεῖα τῆς θεϊκῆς μου δόξης. Ἡ ταπείνωσίς της μὲ παρεκίνησε νὰ συμφιλιωθῶ μὲ ὑμᾶς τοὺς ἐχθρούς μου καὶ νὰ σᾶς στείλω τὸν προαιώνιον Λόγον μου καὶ Υἱόν, διὰ νὰ σᾶς κάμω καὶ πάλιν, ὅσοι πιστεύσετε εἰς Αὐτὸν καὶ εἰς τὴν Μητέρα Αὐτοῦ, υἱοὺς καὶ κληρονόμους τῆς Βασιλείας μου. Ἡ ἄκρα ὑπακοή, τὴν ὁποίαν δεικνύει εἰς τὸν ὑπ’ ἐμοῦ πεμφθέντα Γαβριήλ, ἵνα τῆς εὐαγγελίσῃ τὸ χαῖρε, μὲ κάμνει νὰ τὴν ὑψώσω ἐπάνω ἀπὸ τοὺς Θρόνους καὶ τὰς Δυνάμεις καὶ τὰς Ἐξουσίας, αἵτινες μὲ δοξολογοῦσιν, ἐπάνω τῶν Χερουβὶμ καὶ τῶν Σεραφίμ, τὰ ὁποῖα μὲ προσκυνοῦσιν, ἐπάνω τῶν Κυριοτήτων καὶ τῶν Ἀρχῶν, αἵτινες μὲ ὑμνολογοῦσιν, ἐπάνω τῶν Ἀρχαγγέλων καὶ Ἀγγέλων οἵτινες μὲ διακονοῦσι. Θέλω αὐτή, ἥτις ἐταπεινώθη, νὰ εἶναι τιμιωτέρα τῶν Χερουβὶμ καὶ ἐνδοξοτέρα τῶν Σεραφίμ.