Ἀν ἐξετάζετε διὰ τὴν παρθενίαν της, σκεφθῆτε ὅτι διὰ τὴν ἀγνότητά της κατεδὲχθη νὰ γεννηθῇ ἐξ αὐτῆς ὁ ἀναμάρτητος Θεός, χωρὶς πεῖραν ἀνδρός εὐδοκίᾳ μόνῃ Πατρὸς ἀϊδίου καὶ ἐπελεύσει τοῦ Παναγίου Πνεύματος, μένουσα καὶ ἐν τόκῳ Παρθένος καὶ μετὰ τόκον Παρθένος, καθὼς καὶ πρὸ τόκου ἦτο Παρθένος. Ἂν ἐξετάσετε διὰ τὴν δικαιοσύνην Της, μετρήσατε λέγοντες, ποῖος ἄλλος δικαιότατος, ὡς τὸν Θεόν, ὅστις ἐξ αὐτῆς ἔγινεν ἄνθρωπος; Λοιπὸν καὶ ἡ Παρθένος, ἥτις ἐγέννησε τὸν Θεόν, δικαία ἔπρεπε νὰ ἦτο ὡς Μήτηρ Θεοῦ.
Ἂν πάλιν ἐξετάζετε διὰ τὴν ἀνδρείαν τῆς Παρθένου, ἂν ζητήσετε νὰ μάθετε διὰ τὴν ἐλεημοσύνην Αὐτῆς, ἂν περιεργασθῆτε ἐξετάζοντες διὰ τὴν ἀγάπην, διὰ τὴν συμπάθειαν, διὰ τὴν φρόνησιν, διὰ τὴν σωφροσύνην, διὰ τὴν ἐγκράτειαν, διὰ τὴν ταπείνωσιν καὶ διὰ τὰ πλήθη ὅλα τῶν ἀρετῶν τῆς Παρθένου, θὰ ἴδητε, ὅτι εἰς Αὐτὴν μόνην ἐβλάστησαν, εἰς Αὐτὴν μόνην ἐκαρποφόρησαν, εἰς Αὐτὴν μόνην ηὔξησαν καὶ ἐπερίσσευσαν τόσον, ὥστε δὲν εὑρίσκετο καμμία παραμικρὰ ἁμαρτία εἰς τὴν καθαρὰν καὶ ἄμωμον ψυχήν της. Ἐκ τούτων λοιπὸν καὶ Αὐτὴ μόνη ἔλαβε τὴν χάριν νὰ συμφιλιώσῃ τὸ ἀνθρώπινον γένος μὲ τὸν ποιητήν του Θεόν, τὸ ὁποῖον ἐμίσησε καὶ ἐχθρεύθη ὁ Θεός, διὰ τὴν παρακοὴν τοῦ πρωτοπλάστου Ἀδάμ. Αὐτὴ ἤνοιξε τὸν Παράδεισον, διὰ νὰ ἐμβάλῃ εἰς αὐτὸν ὅλην τὴν ἐξορισθεῖσαν ἀδαμιαίαν φύσιν. Αὐτὴ μόνη ἐνέκλεισε τὸν ἀντάρτην διάβολον εἰς τὴν ἐζοφωμένην φυλακὴν τῆς κολάσεως καὶ τοῦ κατεκρήμνισε τὸ βασίλειον τῆς τυραννίας Αὐτὴ ἐλύτρωσε τοὺς προπάτορας ὅλους ἀπὸ τὴν πολυχρόνιον τυραννίαν τοῦ Ἅδου καὶ τῆς κολάσεως· Αὐτὴ μόνη ἥρπασε τὰ ἀπὸ τόσων ἐτῶν αἰχμάλωτα γένη τῶν ἀνθρώπων· Αὐτὴ μόνη κατεβίβασε τὸν Θεὸν ἀπὸ τὸν οὐρανὸν εἰς τὴν γῆν· Αὐτὴ ἔδωκε τὴν πάσχουσαν σάρκα εἰς τὸν ἀπαθῆ Θεόν, διὰ νὰ λυτρώσῃ ἡμᾶς ἀπὸ τὰ πάθη καὶ τὰς ἁμαρτίας· Αὐτὴ τέλος ἔλαβε τόσα μεγαλεῖα καὶ Χάριτας, ὅσας δὲν ἔλαβον ὅλα τὰ τάγματα τῶν ἀΰλων Ἀγγέλων καὶ Ἀρχαγγέλων, ὅλα τὰ πλήθη τῶν Προφητῶν καὶ Ἀποστόλων, ὅλα τὰ στίφη τῶν θεοπνεύστων Διδασκάλων, Ἱεραρχῶν, Μαρτύρων τε καὶ Ὁσίων. Τὸ λέγει μόνη της ἡ Παρθένος, δοξολογοῦσα τὸν Κύριον· «ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ Δυνατὸς καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ» (Λουκ. α’ 49).