Χαῖρε Σύ, ἥτις μὲ θαυμάσιον τρόπον συλληφθεῖσα ἀπὸ ἄγονον μήτραν, ἔλαμψας εἰς τὴν κοιλίαν τῆς Μητρός, ὡς μαργαρίτης εἰς κόχλον. Ἐγεννήθης ὡς ὄρθρος, στολισμένη μὲ ἄνθη οὐρανίων ἀρετῶν, ηὔξανες ὡς Ἥλιος, στεφανωμένη μέ τὰς ἀκτῖνας τῆς θείας Χάριτος· καὶ ἔζησες ὡς φοίνιξ, μονοφυὲς θαῦμα τῆς φύσεως ἐν γεννητοῖς γυναικῶν. Χαῖρε Σύ, ἥτις μόνη ἀπὸ ὅλας τὰς γυναῖκας κατηξιώθης νὰ γίνῃς Μήτηρ τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ βαστάσῃς εἰς τὸν κύκλον τῆς καθαρᾶς Σου γαστρὸς Ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος εἰς τὴν παντοδύναμον παλάμην Του βαστάζει ὅλον τοῦτον τὸν οἰκουμενικὸν κύκλον. Χαῖρε … Ἀλλὰ τί νὰ εἴπω περισσότερον; Καὶ ποῖος ρήτωρ, ἔστω καὶ ἂν ἔχῃ εἰς τὸ στόμα του ὅλον τὸν χρυσόροουν ποταμὸν τῆς εὐγλωττίας, δύναται ποτὲ νὰ διηγηθῇ τὰς δόξας εἰς τὰς ὁποίας Σὲ ὕψωσεν ὁ Θεός; Ἢ τὰς χάριτας μὲ τὰς ὁποίας ὁ οὐρανὸς σὲ ἐπλούτισε; Ποία ἀνθρωπίνη γλῶσσα ἠμπορεῖ νὰ ἐξηγήσῃ τὰ μεγαλεῖα μὲ τὰ ὁποῖα ἐστόλισε τὴν ἱεράν σου ψυχὴν τὸ Πανάγιον Πνεῦμα; Τόσον εἶναι βαθὺ καὶ ἄπλευστον τῶν ἀπείρων Σου ἐπαίνων τὸ πέλαγος, ὥστε εἰς αὐτὸ καὶ ὁ νοῦς τῶν μακαρίων Ἀγγέλων βυθίζεται. Διὰ τοῦτο καὶ ἐγώ, Κεχαριτωμένη Παρθένε, ἀντιπαρέρχομαι μὲ σιωπὴν τὰς θαυμαστάς Σου ἀρετάς, θαυμάζων αὐτὰς μόνον μὲ τὴν διάνοιαν. Καὶ πίπτων εἰς τοὺς παναχράντους Σου πόδας, ἄλλο δὲν ἐπιθυμῶ ἀπὸ Σέ, παρὰ τὴν ἄμαχόν Σου προστασίαν, πρὸς βοήθειαν τοῦ φιλοχρίστου στρατοῦ, πρὸς διωγμὸν καὶ ἐξολόθρευσιν τοῦ ἀντιθέου τυράννου.
Ἕως πότε, πανάμωμε καὶ πανακήρατε Κόρη, τὸ δύστηνον γένος τῶν Ἑλλήνων θέλει εὑρίσκεται εἰς τὰ δεσμὰ μιᾶς ἀνυποφόρου δουλείας; Ἕως πότε νὰ τοῦ πατῇ τὸν εὐγενικὸν λαιμὸν ὁ βάρβαρος Θράξ; Ἕως πότε ἔχουσι νὰ βασιλεύωνται ἀπὸ τὴν ἡμισέληνον αἱ χῶραι ἐκεῖναι, εἰς τὰς ὁποίας ἀνέτειλεν εἰς ἀνθρωπίνην μορφήν, ἀπὸ τὴν ἡγιασμένην σου γαστέρα, ὁ μυστικὸς τῆς δικαιοσύνης Ἥλιος; Ὦ Παρθένε! Ἐνθυμήσου, πῶς εἰς τὴν Ἑλλάδα πρότερον, παρὰ εἰς ἄλλον τόπον, ἔλαμψε τὸ ζωηφόρον φῶς τῆς ἀληθινῆς Πίστεως. Τὸ ἑλληνικὸν γένος ἐστάθη τὸ πρῶτον, ὅπου ἤνοιξε τὰς ἀγκάλας, καὶ ἐδέχθη τὸ θεῖον Εὐαγγέλιον τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ· τὸ πρῶτον, ὅπου σὲ ἐγνώρισε δι’ ἀληθινὴν Μητέρα τοῦ θεανθρώπου Λόγου· τὸ πρῶτον, ὁποῦ ἀντεστάθη εἰς τοὺς τυράννους, οἱ ὁποῖοι μὲ μύρια βάσανα ἐγύρευαν νὰ ἐκριζώσωσιν ἀπὸ τὰς καρδίας τῶν πιστῶν τὸ σεβάσμιόν Σου ὄνομα.