ἵνα δὲ βεβαιωθῇς ἀκόμη περισσότερον, ἰδοὺ καταπατῶ καὶ τὸ σημεῖον τῆς ἀνόμου καὶ ἀθέου θρησκείας σου». Ὁμοῦ δὲ μὲ τὸν λόγον ἐκβαλὼν ἀπὸ τὴν κεφαλήν του τὸ πράσινον σαρίκιον καὶ ρίψας αὐτὸ κατὰ γῆς τὸ κατεπάτησε, λέγων· «Ἀναθεματίζω τὸν ἀντίχριστον Μωάμεθ, τὸν ψευδοπροφήτην σας».

Ταῦτα βλέπων καὶ ἀκούων ὁ βεζύρης ἔμεινεν ἔκπληκτος, διότι ἔβλεπεν ἕνα εἰκοσαετῆ νὲον νὰ παρουσιάζεται ἐνώπιόν του μὲ τόσον θάρρος καὶ νὰ ὑβρίζῃ τὴν θρησκείαν του μὲ τόσην τόλμην, νὰ ὀνομάζῃ δὲ τὸν προφήτην του ἀντίχριστον. Ἐπέπληξε τότε μετ’ ὀργῆς τοὺς παρισταμένους ὑπηρέτας, διότι ἄφησαν νὰ φθάσῃ μέχρις αὐτοῦ τοιοῦτος ἄνθρωπος· ἐπρόσταξε δὲ τὸν πρῶτον τῶν ὑπηρετῶν του νὰ ἐξετάσῃ μήπως ὁ νέος ἦτο μεθυσμένος ἢ τρελλός. Ἀλλ’ ὁ Μάρτυς εἷπεν· «Ὄχι, πολὺ καλὰ ἔχω εἰς τὰς φρένας μου καὶ διὰ τοῦτο ὁμολογῶ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν μου Θεὸν ἀληθινὸν καὶ ποιητὴν τοῦ παντός· ὁμολογῶ δὲ καὶ ἐμαυτὸν Χριστιανὸν καὶ θέλω νὰ ἀποθάνω διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ μου». Λέγει τότε πρὸς τὸν Μάρτυρα ὁ Βεζύρης· «Εἶσαι μεθυσμένος». Ἀπεκρίθη ὁ Μάρτυς· «Ὄχι». Τότε ὁ βεζύρης ἐπρόσταξε νὰ ρίψωσι τὸν Μάρτυρα εἰς τὴν φυλακήν. Παραλαβόντες λοιπὸν τὸν Ἅγιον οἱ ὑπηρέται τοῦ ἀσεβοῦς ἔρριψαν αὐτὸν εἰς σκοτεινήν τινα φυλακὴν καὶ ἔκλεισαν τοὺς πόδας του εἰς τὸ ξύλον τῆς ποδοκάκης, δέσαντες δύο ἁλύσεις, μίαν εἰς τὰς χεῖρας καὶ ἄλλην εἰς τοὺς πόδας.

Μετὰ μίαν ὥραν ἐκάλεσε καὶ πάλιν αὐτὸν ὁ κριτὴς εἰς δευτέραν ἐξέτασιν. Ὅταν δὲ παρουσιάσθη ὁ Μάρτυς ἠρώτησεν αὐτὸν ὁ βεζύρης, λέγων· «Ἦλθες εἰς τὸν ἑαυτόν σου, ἢ μένεις ἀκόμη εἰς τὴν προτέραν σου πλάνην;». Ἀπεκρίθη ὁ Μάρτυς· «Ἐγὼ σοῦ εἶπον, ὦ ἡγεμών, ὅτι Χριστιανὸς εἶμαι καὶ Χριστιανῶν γονέων υἱός πιστεύων τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν Θεὸν ἀληθινόν, ὅστις ἔγινεν ἄνθρωπος διὰ τὴν σωτηρίαν ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων καὶ ὅστις μέλλει πάλιν νὰ ἔλθῃ, ἵνα κρίνῃ τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἀποδώσῃ εἰς ἕκαστον κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ». Τότε ὁ βεζύρης εἶπεν· «Ἄφες αὐτὰς τὰς ματαιολογίας καὶ ἐλθὲ εἰς τὴν πίστιν ἡμῶν, εἰς τὴν ὁποίαν ἦσο καὶ πρότερον, διὰ νὰ λάβῃς ἀπ’ ἐμοῦ μεγάλας τιμὰς καὶ πλούτη». Ὁ Μάρτυς ὅμως ἀπήντησε· «Μὴ γένοιτο, ἡγεμών, νὰ ἀρνηθῶ ἐγὼ τὸν ἀληθινὸν Θεόν, τὸν γλυκύτατόν μοι Ἰησοῦν καὶ νὰ ἔλθω εἰς τὴν ἰδικήν σας πίστιν, ἥτις δὲν εἶναι ἄλλο τι, εἰ μὴ μυθολογίαι καὶ ἀτοπήματα, τὰ ὁποῖα σᾶς τὰ ἐδίδαξεν ἐκεῖνος ὁ ἀντίχριστος Μωάμεθ».