Βλέπων λοιπὸν ὁ ἡγεμὼν τὸ ἀμετάθετον τῆς Ἁγίας ἐπρόσταξε νὰ τὴν ἐκδύσουν ἕως τὴν μέσην καὶ νὰ ξεσχίσωσι τὰς πλευρὰς αὐτῆς τέσσαρες ἄνδρες, ἕως ὅτου φανῶσι τὰ σπλάγχνα της. Κατ’ αὐτὸν δὲ τὸν τρόπον ἐβασάνιζαν τὴν Ἁγίαν ἐπὶ δύο ὥρας προξενοῦντες εἰς αὐτὴν δριμυτάτους πόνους μὲ ἐκεῖνα τὰ δεινὰ κολαστήρια, οἱ ἀκόλαστοι. Τότε λέγει πάλιν πρὸς αὐτὴν ὁ ἡγεμών· «Λυπήσου, γύναι, τὰ κάλλη σου. Θυσίασον τοῖς θεοῖς, ἵνα μὴ ἀπολεσθῇ κακῶς ἡ ὡραιότης σου». Ἀποκρίνεται ἡ Ἁγία· «Ἐὰν ἤσουν ἄνθρωπος γνωστικὸς καὶ ἔκρινες δικαίως, ἤθελες γνωρίσει καὶ σὺ τὸ συμφέρον σου καὶ θὰ ἐπίστευες εἰς τὸν ἀληθινὸν Θεὸν διὰ νὰ συγχωρήσῃ τὰς ἀνομίας σου, ὡς εὔσπλαγχνος· ἀλλ’ ἐπειδὴ ἡ συνείδησίς σου σὲ κατακρίνει εἰς θάνατον, σὲ ἀναμένει τοῦ αἰωνίου πυρὸς ἡ ἀπόλαυσις».
Θυμωθεὶς τότε ὁ ἡγεμὼν περισσότερον ἐπρόσταξε νὰ ἐκδύσουν ἐντελῶς τὴν Ἁγίαν καὶ οὕτω γυμνὴν νὰ τὴν κρεμάσουν εἰς τὸ ξύλον καὶ νὰ τὴν δέρωσιν ἰσχυρότερον. Ἐνῷ δὲ οἱ στρατιῶται ἐπεχείρουν νὰ τὴν γυμνώσουν, εὗρον τὸ κυτίον, εἰς τὸ ὁποῖον εἶχε τὸν Ἅγιον Ἄρτον καὶ λαβόντες αὐτὸ τὸ ἔδωσαν εἰς τὸν ἡγεμόνα, ὅστις ἐνῷ ἐπεχείρει νὰ τὸ ἀνοίξῃ, παρευθὺς ἐξῆλθεν ἐξ αὐτοῦ φλόξ, ἥτις κατέκαυσε τοὺς περιεστῶτας, ἔπληξε δὲ καὶ ὁλόκληρον τὸ ἀριστερὸν μέρος τοῦ ἡγεμόνος καὶ τὸν κατέστησεν ἡμίξηρον, δηλαδὴ ἡμιπαράλυτον. Πεσὼν τότε οὗτος εἰς τὴν γῆν ὠδύρετο δεινῶς καὶ ἐβόα λέγων· «Ἰάτρευσόν με, θεὲ ἥλιε, καὶ βοήθησόν με νὰ κατακαύσω τὴν μάγισσαν ταύτην». Ταῦτα εἰπὼν ἦλθεν εὐθὺς ἀστραπὴ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὸν κατέκαυσεν. Ὅθεν ἔπεσε νεκρὸς δικαίως ὁ ἄδικος. Συνήχθη τότε ὅλη ἡ πόλις καὶ ὅλοι ἔκλαιον τοῦ ἡγεμόνος τὸν θάνατον.
Τότε εἷς ἐκ τῶν στρατιωτῶν εἶδε νέον τινὰ ἀστραπόμορφον ἐνδεδυμένον ἐνδύματα λευκά, ὅστις συνωμίλει μετὰ τῆς Ἁγίας καὶ τὴν ἐσκέπαζε διὰ λεπτοῦ καὶ ὡραίου μανδηλίου, ὥστε νὰ μὴ φαίνωνται αἱ σάρκες της. Ταῦτα βλέπων ὁ στρατιώτης προσεκύνησε τὴν Ἁγίαν λέγων· «Δέξαι με μετανοοῦντα, δούλη τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὅτι εἰς αὐτὸν πιστεύω καὶ ἐγὼ ὁ ἀνάξιος καὶ σὲ παρακαλῶ εὐπλαγχνίσου τὸν ἡγεμόνα καὶ ἀνάστησον αὐτόν, διὰ νὰ πιστεύσουν καὶ ἄλλοι πολλοὶ εἰς τὸν Δεσπότην Χριστὸν διὰ μέσου σοῦ». Ταῦτα δὲ εἰπὼν ἔλυσεν αὐτὴν ἀπὸ τοῦ ξύλου καὶ τὴν κατεβίβασε μετ’ εὐλαβείας.