Τῇ Α’ (1ῃ) τοῦ μηνὸς Μαρτίου μνήμη τῆς Ἁγίας Ὁσιομάρτυρος ΕΥΔΟΚΙΑΣ τῆς ἀπὸ Σαμαρειτῶν.

Ἔκαμε λοιπὸν ὁ βασιλεὺς διὰ τὴν χαρὰν τοῦ υἱοῦ του μεγάλην τράπεζαν καὶ διεμοίρασε πολλὴν ἐλεημοσύνην εἰς τοὺς πτωχούς. Ἔπειτα, προσκαλέσας τὸν Ἀρχιερέα τῆς πόλεως ἐβαπτίσθη μὲ ὅλους τοὺς συγγενεῖς καὶ δούλους του καὶ ἀπέστειλε πρὸς τὴν Ἁγίαν πλῆθος χρυσίου διὰ νὰ τὸ ἐξοδεύσῃ εἰς τὸ Μοναστήριον, πολλάκις δὲ τῆς ἔστελλε γράμματα καὶ δῶρα βασιλικά.

Εἰς ὀλίγον καιρὸν ὁ βασιλεὺς καὶ ἡ σύζυγός του καλῶς ἐτελεύτησαν, ὁ δὲ υἱὸς αὐτοῦ ὁ νεκρέγερτος ἐχειροτονήθη Διάκονος καὶ ὅταν ἐτελεύτησεν ὁ Ἀρχιερεὺς τῆς πόλεως, ἐχειροτόνησαν αὐτὸν ὡς ἄξιον. Οὗτος εἶχε καὶ ἀδελφήν, Γελασίαν ὀνόματι, ἥτις ἀφοῦ παρέλαβε τὴν ἀνήκουσαν εἰς αὐτὴν κληρονομίαν ἀπῆλθε μετὰ δύο εὐνούχων αὐτῆς εἰς τὴν Μονὴν τῆς Ὁσίας καὶ ἐμόνασεν. Ἐπίσης καὶ οἱ εὐνοῦχοι μεταβάντες εἰς τὴν ἀνδρικὴν Μονὴν ἐμόνασαν ἐν αὐτῇ καὶ ἐκεῖ ἐτελείωσαν τὸν βίον αὐτῶν θεαρέστως. Μετὰ δὲ τὸν θάνατον τοῦ βασιλέως ἔγινεν ἄλλος βασιλεὺς εἰδωλολάτρης, ὅστις ἐψήφισεν ἡγεμόνα εἰς τὴν Ἡλιούπολιν σκληρόν τινα καὶ ἀπάνθρωπον, Διογένην ὀνομαζόμενον, ὁ ὁποῖος ἦτο μεμνηστευμένος μὲ τὴν Γελασίαν τὴν θυγατέρα τοῦ βασιλέως. Ἐπειδὴ δὲ οὗτος δὲν ἠθέλησε νὰ βαπτισθῇ, δὲν τοῦ τὴν ἔδωσεν ὁ βασιλεὺς διὰ γυναῖκά του. Αὐτὸς δέ, ἐν ὅσῳ ἔζη ὁ βασιλεύς, εἶχεν ὑπομονήν· κατόπιν ὅμως, ὅταν ἔλαβε τὴν ἡγεμονίαν, ἐπειδὴ ἡ μακαρία Γελασία ἀπῆλθε πρὸς τὸν Νυμφίον αὐτῆς τὸν οὐράνιον, ἐσκέφθη νὰ κακοποιήσῃ, ἀντ’ αὐτῆς τὴν Ὁσίαν, ἡ ὁποία τὴν ἐκούρευσε Μοναχήν.

Παρευθὺς λοιπὸν στέλλει πεντήκοντα, στρατιώτας, ἵνα ὁδηγήσωσι τὴν Ἁγίαν ἔμπροσθέν του. Τότε πάλιν ἐφάνη εἰς αὐτὴν ὁ Δεσπότης Χριστὸς ἐν ὁράματι καὶ τῆς λέγει· «Ἀγρύπνα, Εὐδοκία, καὶ ἀγωνίζου διὰ τὴν ἀληθινὴν Πίστιν, ἵνα λάβῃς τὸν στέφανον, διότι ἦλθεν ὁ καιρὸς τοῦ Μαρτυρίου σου. Καὶ ἰδοὺ ἔρχονται κατὰ σοῦ ἀλλόφυλοι καὶ θηρία ἄγρια· ἀλλὰ μὴ δειλιάσῃς οὐδόλως εἰς τὰ κολαστήρια, διότι ἐγὼ εἶμαι μαζί σου εἰς ὅλας τὰς θλίψεις σου». Ὅταν δὲ ἔφθασαν οἱ στρατιῶται εἰς τὸ Μοναστήριόν της εἰσῆλθεν ἡ Ἁγία εἰς τὸ Ἅγιον Βῆμα, καὶ λαβοῦσα ἐκ τοῦ ἱεροῦ τῆς Ἁγίας Τραπέζης κιβωτίου μικρὰν μερίδα ἀπὸ τὸ τίμιον Σῶμα τοῦ Χριστοῦ τὸ ἐβάστα ἐπάνω της εἰς κυτίον μικρότατον, ἵνα ἔχῃ τοῦτο εἰς σκέπην αὑτῆς καὶ βοήθειαν.


Ὑποσημειώσεις

[1] Ἡ Ἡλιούπολις ἦτο ἀρχαία πόλις τῆς Συρίας εἰς τοὺς πρόποδας τοῦ Ἀντιλιβάνου, 65 χλμ ἀπὸ τῆς Δαμασκοῦ. Πολλάκις κατεστράφη ὑπὸ διαφόρων ἐπιδρομέων, ἀλλὰ πάντοτε ταχέως ἀνελάμβανε, λόγῳ τῆς θέσεώς της, ὡς ἐμπορικοῦ κέντρου. Σήμερον καλεῖται Μπάαλμπεκ, σώζονται δὲ παρ’ αὐτὴν σπουδαῖα ἐρείπια ἀρχαίων ναῶν.