Συλλαβόντες λοιπὸν οἱ στρατιῶται τὴν Ἁγίαν τὴν ὡδήγουν εἰς τὸν ἡγεμόνα χαίροντες χαίρουσαν καὶ διὰ νὰ φθάσουν ταχέως περιεπάτουν ὅλην τὴν νύκτα κατὰ τὴν προσταγήν. Ἀλλὰ ὁ θεῖος Ἄγγελος, ὁ φύλαξ αὐτῆς, ἐπροπορεύετο κρατῶν λαμπάδα ἀνημμένην, διὰ τῆς ὁποίας ἐφώτιζεν ἀοράτως τὴν ὁδὸν χωρὶς νὰ βλέπωσιν οἱ στρατιῶται τοῦτο τὸ θαυμάσιον. Ὅταν ἔφθασαν εἰς τὴν πόλιν, ἐπρόσταξεν ὁ ἡγεμὼν νὰ τὴν ρίψουν εἰς τὴν φυλακήν, νὰ μὴ τολμήσῃ δὲ κανεὶς νὰ τῆς δώσῃ ἄρτον ἢ ὕδωρ ἢ ἄλλην τροφὴν οὐδόλως. Τὴν τετάρτην ἡμέραν τὴν ἔφεραν εἰς τὸ κριτήριον μὲ κεκαλυμμένον τὸ πρόσωπον, ὅταν δὲ ἀπεκάλυψαν τοῦτο, ἐξῆλθεν ἐξ αὐτοῦ λάμψις τις ὡς ἀστραπὴ καὶ πάντες ἐξέστησαν, περισσότερον δὲ ὁ ἡγεμών. Ἐκάλεσε δὲ οὗτος τὴν Ἁγίαν νὰ εἴπῃ τὴν καταγωγήν, τὴν Πίστιν καὶ τὴν ἐπωνυμίαν της.
Ἀτενίσασα τότε πρὸς τὸν ἡγεμόνα ἡ Ἁγία ἀπεκρίθη πρὸς αὐτὸν μετὰ θάρρους· «Τὸ μὲν ὄνομά μου λέγεται Εὐδοκία· εἶμαι δὲ Χριστιανὴ καὶ ἠξιώθην νὰ ὀνομάζωμαι δούλη Αὐτοῦ τοῦ μόνου ἀγαθοῦ καὶ εὐσπλάγχνου Θεοῦ, εἰς τὸ ὁποῖον ἐπίστευσα ἐξ ὅλης καρδίας μου τόσον, ὥστε δὲν δύναται κανὲν πρᾶγμα νὰ μὲ χωρίσῃ ἀπὸ τὴν ἀγάπην του. Μὴ λοιπὸν δαπανᾷς τὸν καιρόν σου ἐρωτῶν με ἄλλο τίποτε, μόνον πράττε ὅ,τι σκέπτεσαι, διὰ νὰ ἀπαλλαγῇς ἀπὸ ταύτην τὴν φροντίδα τὸ συντομώτερον». Λέγει τότε πρὸς αὐτὴν ὁ ἡγεμών· «Διατί ἀφῆκες τὴν πόλιν σου καὶ ἐπῆγες εἰς τόπον ἔρημον καὶ ἐξώδευσες ματαίως τόσην βασιλικὴν περιουσίαν;». Ἀπεκρίθη ἡ Ἁγία· «Ἂς ἔλθουν οἱ συκοφάνται εἰς τὸ μέσον νὰ τοὺς ἐλέγξω· διότι ἐγὼ οὐδόλως καὶ παρ’ οὐδενὸς ἔλαβον δημόσια χρήματα. Ἐὰν λοιπὸν ἔχῃς νὰ ὁμιλήσῃς δι’ ἄλλην ὑπόθεσιν, εἰπὲ ὅ,τι νομίζεις».
Ἀποκαλύψας τότε ὁ ἡγεμὼν τὴν αἰτίαν τῆς προσαγωγῆς τῆς Ἁγίας εἰς τὸ κριτήριον, λέγει πρὸς αὐτήν· «Οἱ προεστοὶ τῆς πόλεως ταύτης σὲ ἐνεκάλεσαν κατηγοροῦντες σε, ὅτι ἀφῆκες τοὺς παλαιοὺς θεοὺς καὶ προσκυνεῖς ἄλλον νεώτερον καὶ ὅτι εἰς τὸν Ναὸν τούτου ἐξώδευσας ὅλα τὰ χρήματα, τὰ ὁποῖα ἀνήκουν εἰς τὸ βασιλικὸν ταμεῖον. Λοιπόν, χωρὶς περιττολογίαν, κάμε ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ τρία· ἢ τοὺς θεοὺς προσκύνησον, ἢ ἐπίστρεψε πάλιν εἰς τὴν προτέραν σου πολιτείαν ἤ, τοὐλάχιστον, δῶσε εἰς ἡμᾶς τὰ χρήματα νὰ τὰ βάλωμεν εἰς τὸ δημόσιον ταμεῖον, πρὶν τὸ μάθῃ ὁ βασιλεὺς καὶ θυμωθῇ κατ’ ἐμοῦ». Ἀπεκρίθη ἡ Ἁγία· «Ἐγὼ ἀργύρια βασιλικὰ οὐδόλως ἔλαβον, αὐτοὶ δὲ ἀπὸ τὸν φθόνον των καὶ μόνον μὲ ἐνεκάλεσαν. Ἀλλὰ μήτε τοὺς ψευδωνύμους θεούς σας προσκυνῶ ποτέ, ἀφοῦ ἠξιώθην νὰ γίνω δούλη τοῦ ἀληθινοῦ καὶ παντελεήμονος Θεοῦ, τὸν ὁποῖον δὲν ἀπαρνοῦμαι ἔστω καὶ ἂν μὲ ὑποβάλῃς εἰς μύρια παιδευτήρια».