Διότι ἐκεῖνοι ἐξουσίασαν πόλεις καὶ τόπους καὶ ἐφόνευσαν ἀνθρώπους, δι’ ὀλίγον καιρόν. Οἱ ἐνάρετοι ὅμως δοῦλοι τοῦ Θεοῦ νικῶσι τὰ πάθη τῆς σαρκὸς καὶ φονεύουσι δαίμονας. Ὅθεν καὶ δικαίως παρὰ Θεοῦ ἀντιδοξάζονται, ἀπολαμβάνοντες παρ’ αὐτοῦ Βασιλείαν ἀδιάδοχον, μένουσαν εἰς τὸν αἰῶνα. Τούτου τοῦ θαυμασίου Ἀλεξίου τὸν Βίον, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἐπιθυμῶ νὰ σᾶς διηγηθῶ σήμερον καὶ προσέχετε, ὥστε πολὺ νὰ ὠφεληθῆτε. Διότι οὐδεὶς ἕτερος Βίος Ἁγίου εἰναι ὡραιότερος τούτου καὶ κατανυκτικώτερος.
Κατὰ τοὺς χρόνους τῶν εὐσεβεστάτων βασιλέων Ἀρκαδίου (395-408) καὶ Ὀνωρίου (395-423), ἦτο εἰς τὴν Ρώμην ἄρχων τις ὀνόματι Εὐφημιανός, πρῶτος τῆς Συγκλήτου καὶ φρόνιμος ἄνθρωπος, πλουσιώτατος ἀπὸ σωματικὰ ἀγαθά, κατὰ δὲ τὴν ψυχὴν πλουσιώτερος καὶ πολὺ ἐνάρετος καὶ θαυμάσιος, τὸ δὲ, σπουδαιότερον ἦτο ἐπιμελὴς καὶ ἄοκνος ἐργάτης τοῦ μυστικοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, τοῦ ὁποίου πάσας τὰς ἐντολὰς ἐφρόντιζε νὰ φυλάττῃ αὐστηρῶς, ἰδίως δὲ τὴν ἐλεημοσύνην, εἰς τὴν ὁποίαν ἦτο ἀμίμητος, μὲ τὸ νὰ προσφέρῃ καθ’ ἑκάστην ἀφθόνως, εἰς τοὺς ἔχοντας ἀνάγκην, τὸν πλοῦτόν του. Ἔτρεφε τοὺς πεινῶντας, ἐνέδυε τοὺς γυμνούς, ὑπεδέχετο τοὺς ξένους καὶ τοὺς ἐφιλοξένει εὐεργετῶν αὐτοὺς πλουσιοπαρόχως καί, ἁπλῶς εἰπεῖν, ὁ εὐλογημένος τούτου οἶκος ἦτο διὰ τοὺς πένητας λιμὴν καὶ καταφύγιον. Εἶχε δὲ καὶ ὑπηρέτας πολλοὺς χρυσοζώνους καὶ ἐνδεδυμένους ἱμάτια λαμπρὰ καὶ πολύτιμα. Αὐτὸς δὲ ὁ ἀείμνηστος ἔτρωγε, πάντοτε μετὰ τὴν ἐνάτην ὥραν, μίαν φορὰν τὴν ἡμέραν, ἀφοῦ πρῶτον ἔφερεν ἀπὸ τὴν ἀγορὰν ὅσους πτωχοὺς εὕρισκε καὶ ἑτοιμάζων τὴν τράπεζαν, τοὺς ὑπηρέτει μόνος, διὰ νὰ ἔχῃ μισθὸν περισσότερον.
Συγγενεῖς δέ τινες καὶ φίλοι τοῦ Εὐφημιανοῦ κατέκριναν αὐτὸν πολλάκις ὡς ἀπερίσκεπτον καὶ τοῦ ἔλεγον, ὅτι δὲν ἦτο πρέπον νὰ ὑπηρετῇ τοὺς πένητας μόνος εἷς τόσον ἐπιφανὴς ἄρχων, ἀλλὰ νὰ προστάσσῃ νὰ τελῶσιν οἱ δοῦλοι τὰ ἀπαιτούμενα. Ὁ ἄρχων ὅμως Εὐφημιανὸς ἀπεκρίνετο πανσόφως πρὸς αὐτοὺς, ταῦτα καὶ μὲ ταπείνωσιν· «Αὐτοὶ εἶναι οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου μου, Ὅστις διὰ τοῦ Ἱεροῦ Αὐτοῦ Εὐαγελίου παραγγέλλει εἰς ἡμᾶς νὰ τοὺς ἀγαπῶμεν, δι’ ὅσην δὲ εὐεργεσίαν προσφέρομεν εἰς αὐτούς, θέλει καὶ Ἐκεῖνος ἀνταποδώσει εἰς ἡμᾶς τὴν Χάριν Του πλουσιοπαρόχως.