Οὕτως ὁ Θεὸς ἀντιδοξάζει ἐκείνους οἵτινες τὸν δοξάζουσιν ἐδῶ εἰς τὸν κόσμον, μὲ ἀρετὰς καὶ καλὰ ἔργα, ὡς λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. «Δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ» (Α’ Κορ. ϛ’ 20). Δηλαδὴ τιμήσατε τὸν Θεὸν μὲ τὸ σῶμα σας καὶ μὲ πνεῦμα σας, τὰ ὁποῖα εἶναι τοῦ Θεοῦ.

Ἀκούσατε δὲ πῶς τιμῶμεν τὸν Θεὸν μὲ τὸ σῶμα μας καὶ μὲ τὸ πνεῦμα μας. Ὅταν ὁ διάβολος μᾶς φέρῃ εἰς λογισμοὺς τῆς πορνείας καὶ ἄλλων κακῶν καὶ ἡμεῖς δὲν τοὺς δεχόμεθα, τότε τιμῶμεν τὸν Θεόν· ὅταν μᾶς ἐμβάλλῃ φθόνον κατὰ τῶν ἀδελφῶν καὶ ὁμοπίστων μας Χρισιανῶν καὶ γειτόνων μας καὶ ἡμεῖς δὲν τοὺς φθονοῦμεν, τότε τιμῶμεν τὸν Θεόν· ὅταν μᾶς συγχύζῃ καὶ μᾶς κινῇ εἰς ἔχθραν κατά τινων καὶ ἡμεῖς δὲν τοὺς ἐχθρευόμεθα, τότε καταισχύνεται ὁ διάβολος, τότε δοξάζεται ὁ Θεός· ὅταν δὲν ἁπλώνωμεν τὰς χεῖράς μας εἰς ἀδικίας καὶ κλοπάς, τότε δοξάζεται ὁ Θεὸς καὶ καταισχύνεται ὁ διάβολος· ὅταν μὲ τὰς χεῖράς μας δίδωμεν ἐλεημοσύνην καὶ μὲ τὸ στόμα μας προσευχόμεθα, τότε δοξάζεται ὁ Θεός· ὅταν μετὰ προσευχῆς ἀκούωμεν τὰς Θείας Γραφὰς καὶ τὸ Ἅγιον Εὐαγγέλιον, τότε δοξάζομεν τὸν Θεὸν μὲ τὸ πνεῦμα μας καὶ μὲ τὸ σῶμα μας, μὲ ὅλα δηλαδὴ τὰ μέλη μας, τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι ἰδικά μας, ἀλλὰ τοῦ Θεοῦ, ὡς ὁ ἴδιος ὁ θεῖος Παῦλος ἀλλοῦ λέγει· «Ὑμεῖς δὲ ἐστὲ σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους» (Α’ Κορ. ιβ’ 27). Διότι ὁ Θεὸς τὰ ἔπλασε, τὰ ἀνεγέννησε μὲ τὸ Ἅγιον Βάπτισμα, τὰ ὑπερέλαμψε καὶ μὲ τὰς θείας Αὐτοῦ Χάριτας, τὰ ἀπεθέωσε μὲ τὴν ἔνσαρκον Αὐτοῦ οἰκονομίαν, μὲ τὰ Πάθη του τὰ Ἅγια καὶ μὲ τὴν Θείαν του Ἀνάστασιν.

Αὐτὰς τὰς θείας καὶ ἱερὰς παραγγελίας τοῦ Εὐαγγελίου ἀκούσασα ἐξετέλεσεν ἡ μακαρία Θεοδώρα καὶ καταφρονήσασα ὅλα τὰ ἐπίγεια, ἠξιώθη καὶ ἀπέλαβε τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν. Ταῦτα λοιπὸν ἂς ἐπιδιώξωμεν καὶ ἡμεῖς ὡς καλὰ καὶ ὠφέλιμα διὰ τὴν ψυχήν μας. Μάλιστα τώρα, ὅτε εἶναι ἡ ἁγία Τεσσαρακοστή, ἂς φροντίσωμεν περισσότερον νὰ δοξάσωμεν τὸν Θεὸν μὲ τὰ μέλη μας καὶ μὲ τὸ σῶμά μας καὶ καθὼς ἀφίσαμεν τὰ ὀψάρια καὶ τὰ ἄλλα ἀρτύματα, οὕτως ἂς διώξωμεν ἀπὸ τὸν ἑαυτόν μας καὶ τὰ ἄλλα κακά, τὴν κατάκρισιν, τὴν συκοφαντίαν, τὴν ἁρπαγήν, τὴν ἀδικίαν, τὸν φθόνον, τὴν κενοδοξίαν, τὸν φόνον, τὴν ἔχθραν, τὴν ὑπερηφάνειαν, τὴν πορνείαν καὶ τὰ ἄλλα, διὰ νὰ δοξασθῇ ἀπὸ ἡμᾶς ὁ Θεός, τοὐλάχιστον εἰς αὐτὰς τὰς ἁγίας ἡμέρας τῆς ἀποδεκατώσεως τοῦ ὅλου χρόνου, διὰ νὰ καυχηθῶμεν καὶ ἡμεῖς δικαίως καὶ νὰ ἔχωμεν ἐλπίδας καλὰς διὰ τὴν μέλλουσαν ζωήν.