Τὴν φήμην δὲ τοῦ Ἁγίου ἤκουον πολλοὶ ἐκ διαφόρων τόπων Χριστιανοί, οἵτινες ἐπεκαλοῦντο καὶ ἐλάμβανον τὴν βοήθειαν αὐτοῦ, ὅστις διὰ τῶν πρὸς τὸν Θεὸν προσευχῶν καὶ τῆς μετὰ δακρύων ἐπικλήσεως τῆς θείας ἀντιλήψεως ἐθεράπευε τὰς ψυχικὰς καὶ σωματικὰς αὐτῶν ἀσθενείας.
Ὅμως ἡ μεγάλη πληθὺς τῶν καθ’ ἑκάστην προσερχομένων καὶ ἡ πρὸς τοὺς ἀσθενεῖς αὐτῶν συμπάθεια τοῦ Ἁγίου ἐτάραττον, ὡς ἦτο φυσικόν, τὴν πνευματικὴν αὐτοῦ γαλήνην καὶ ὡς ἐκ τούτου ἠμποδίζετο ἀπὸ τοῦ νὰ ἀναπέμπῃ τὰς ἀδιαλείπτους αὐτοῦ προσευχάς, ὡς καὶ νὰ ἀσκῇ τοὺς πνευματικοὺς αὐτοῦ ἀγῶνας. Τοῦτο σφόδρα ἐλύπει τὸν Ὅσιον, ὅστις, ἀκριβῶς διὰ τὸν λόγον τοῦτον, ἐγκατέλειψε τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ καὶ τὸ Μονύδριον, μετὰ δεκαετῆ περίπου ἐν αὐτῷ διαβίωσιν, καὶ μετέβη βορειοδυτικῶς τοῦ Ἑλικῶνος, εἰς δύο ὥρας μακρὰν ἀπὸ τοῦ Μονυδρίου ἀπέχουσαν κορυφήν, τὴν καλουμένην νῦν Κελλὶ τοῦ Ἁγίου, ὅπως εὕρῃ ἐν αὐτῇ τὴν ποθουμένην πνευματικὴν αὐτοῦ ἀνάπαυσιν.
Εἰς τὴν ἀπομεμονωμένην ταύτην κορυφὴν ὡς ὁ Θεσβίτης Ἠλίας προσκαρτερήσας καὶ ἀφοῦ ἐκαθάρισε τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, ἤκουσε παρὰ τοῦ Δεσπότου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ φωνήν, ἥτις ἐκάλει αὐτὸν νὰ ἀφήσῃ τὴν κορυφὴν ἐκείνην καὶ νὰ κατέλθῃ εἰς μέρος ἐπίπεδον καὶ ἐκεῖ νὰ κτίσῃ Μοναστήριον, τὸ ὁποῖον νὰ χρησιμεύσῃ ὡς ἄλλη τις χλοερὰ ὄασις τῆς ἐρήμου τοῦ Ἰορδάνου, ἵνα εὑρίσκωσιν ἐκεῖ πνευματικὸν καταφύγιον οἱ τὴν τύρβην τοῦ κόσμου ἀποφεύγοντες εὐσεβεῖς Χριστιανοί, ἐπιζητοῦντες τὴν ψυχικὴν αὐτῶν σωτηρίαν. Πράγματι, ὡς ἤκουσε τῆς φωνῆς τοῦ Κυρίου, εὐθὺς κατῆλθεν ἀπὸ τῆς κορυφῆς καὶ ἀφοῦ συνήθροισε τοὺς ὀλίγους αὐτοῦ μαθητάς, τοὺς ὁποίους ἄλλοτε εἶχεν ἀφήσει, ἔφερε τεχνίτας οἰκοδόμους καὶ ἤρχισε νὰ κτίζῃ Μοναστήριον, τὸ ὁποῖον ὅμως ἦτο ἀκατάλληλον διὰ τοὺς μεταγενεστέρους Μοναχούς, λόγῳ τῆς φυσικῆς τοῦ τόπου ἀγριότητος καὶ τῆς ἀνηλίου θέσεως αὐτοῦ.
Ἐνῷ λοιπὸν ὁ Ἅγιος ἐφρόντιζε δι’ ὅλων του τῶν δυνάμεων νὰ ἀποπερατώσῃ τὸ ἔργον, ἐνεφανίσθη εἰς αὐτὸν ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος καὶ διέταξεν αὐτὸν νὰ ἐγκαταλείψῃ τὴν περαιτέρω οἰκοδόμησιν τοῦ Μοναστηρίου τούτου, ὡς ὄντος ἀκαταλλήλου διὰ τοὺς μεταγενεστέρους, καὶ νὰ κτίσῃ ἕτερον εἰς τὴν θέσιν ὅπου εὑρίσκετο τὸ χωρίον Δομπός. Ἐκπληρῶν ὅθεν ὁ Ἅγιος τὴν προσταγὴν ταύτην τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, μετέβη πρὸς τοὺς κατοίκους τοῦ χωρίου Δομποῦ, ἀνεκοίνωσε ταύτην καὶ ἔπεισε τούτους νὰ αφήσωσι τὰς καλύβας των καὶ τὸν τόπον αὐτῶν καὶ νὰ ἐγκατασταθῶσιν ἀλλαχοῦ, ἀφοῦ λάβωσι τὸ ἀντίτιμον τῆς ἰδιοκτησίας των.