Εἰς τὸ Μοναστήριον τοῦτο λοιπὸν κατέφυγεν ὁ πιστότατος οὗτος θεράπων τοῦ Χριστοῦ καὶ κατετάγη εἰς τὴν ἀγγελικὴν ἐκείνην χορείαν τῶν Ἀσκητῶν, οἵτινες ἐφημίζοντο διὰ τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν ἄσκησίν των. Παρεδόθη τότε ὅλος εἰς τὰς ἀγκάλας τῆς ποθητῆς παρ’ αὐτοῦ ἀσκήσεως, τὴν ὁποίαν, ὡς διψῶσα ἔλαφος, ἐπεζήτει πολλοὺς ἀλλάσσων τόπους. Τίς δὲ δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς πνευματικοὺς αὐτοῦ ἀγῶνας καὶ κόπους, τοὺς ὁποίους κατέβαλλε νυχθημερὸν ἀγωνιζόμενος, τὰς νηστείας, τὰς ἀγρυπνίας, τὰς προσευχὰς καὶ τὰ δάκρυα; Τὴν ἀπεριόριστον αὐτοῦ ὑπακοὴν πρὸς πάντας, τὴν ὑπομονὴν εἰς τὰς θλίψεις καί, ἵνα δι’ ὀλίγων εἴπωμεν, τὴν πλήρη αὐτοῦ ἀφοσίωσιν εἰς τὴν πνευματικὴν αὐτοῦ καλλιέργειαν; Ἕνεκα τούτων λοιπὸν τῶν ἀρετῶν αὐτοῦ ὁ ταπεινόφρων καὶ πρᾶος Σεραφεὶμ εἰς μικρὸν διάστημα ὑπερέβη πάντας τοὺς συνασκητὰς αὐτοῦ κατὰ τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν ἄσκησιν. Διὰ τοῦτο καὶ ὡς ἀστὴρ φαεινὸς διεκρίνετο ἐν τῷ μέσῳ τῆς πνευματικῆς ἐκείνης τῶν Ἀσκητῶν χορείας καὶ πάντες, ὑπὸ τῶν ἀκτίνων τῶν ἀρετῶν αὐτοῦ φωτιζόμενοι, ἐρρύθμιζον τὴν πνευματικήν των πολιτείαν κατὰ τὸ παράδειγμα αὐτοῦ.
Βλέπων ὁ Ἡγούμενος τὰς ἀρετὰς καὶ τὴν πρὸς τὰ πνευματικὰ πρόοδον τοῦ Ὁσίου καὶ διαισθανόμενος τὴν μετὰ ταῦτα προκοπὴν καὶ ἐπίδοσιν αὐτοῦ εἰς τὰ ἔργα τῆς ἀσκήσεως, ἐκούρευσεν αὐτὸν Μοναχόν, μετονομάσας Σεραφείμ, μετ’ ὀλίγον δὲ ἐχειροτόνησεν αὐτὸν καὶ Διάκονον. Ὁ δὲ ταπεινόφρων Σεραφείμ, μετὰ μεγάλης βίας ἐδέχθη τοῦτο, ἐνδώσας εἰς τὰς θερμὰς παρακλήσεις τοῦ Ἡγουμένου καὶ τῶν ἄλλων Πατέρων, οἵτινες προέβλεπον ὅτι ἔμελλε νὰ γίνῃ σκεῦος ἐκλογῆς τοῦ Παναγίου Πνεύματος καὶ ὁδηγὸς τῶν πλανωμένων καὶ νὰ τεθῇ κατὰ τὸν λέγοντα (Ματθ. ε’ 15), ὡς λύχνος ἐπὶ τὴν λυχνίαν, ἵνα φωτίζῃ τοὺς ἐν τῷ σκότει. Μετὰ πολλὰς δὲ καὶ ἄλλας παρακλήσεις καὶ πιέσεις, ἀπεδέχθη καὶ τὸ ἀξίωμα τῆς Ἱερωσύνης.
Μετὰ τὴν ἀνάδειξιν αὐτοῦ εἰς τὸ ὑψηλὸν τῆς Ἱερωσύνης ἀξίωμα, ἀναλογιζόμενος ὁ Ὅσιος τὴν βαρεῖαν εὐθύνην, τὴν ὁποίαν ἀνέλαβεν ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ ἀναμετρήσας τὰς πνευματικὰς αὐτοῦ δυνάμεις, ὡς ταπεινὸς δὲ τῷ πνεύματι καὶ ἁπλοῦς τὴν καρδίαν, εὑρὼν ταύτας ἀνεπαρκεῖς ὡς πρὸς τὰς ἀνάγκας τῆς Ἐκκλησίας, μεγάλους κατέβαλε κόπους καὶ πολλὰς ἀγρυπνίας καὶ προσευχὰς ἐτέλεσεν, ἵνα φθάσῃ εἰς τὸ μέτρον ἐκεῖνο τῆς τελειότητος, διὰ τοῦ ὁποίου θὰ ἠδύνατο νὰ ἀνταποκριθῇ πρὸς τὰς μεγάλας ὑποχρεώσεις, τὰς ὁποίας ἐπέβαλλεν εἰς τὸν Ὅσιον τὸ ἀξίωμα τοῦτο.