Ἔμεινε δὲ εἰς τὴν Μονὴν ταύτην τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος ὁ θεσπέσιος οὗτος ἀνὴρ δέκα ὁλοκλήρους χρόνους, καθ’ οὓς ἠγωνίζετο τὸν πνευματικὸν τῆς ἀρετῆς ἀγῶνα καὶ ὡς τύπον καὶ ὑπογραμμὸν, παρέχων τὰς ἐναρέτους αὐτοῦ πράξεις εἰς τοὺς συνασκουμένους Μοναχούς, παρ’ αὐτῶν δὲ διδασκόμενος τὰ ὠφέλιμα καὶ σωτήρια.
Κατόπιν, ἐπιθυμῶν νὰ ἀποφύγῃ τὴν φήμην τῶν ἀρετῶν αὐτοῦ, ἥτις ἤρχισεν ἤδη νὰ ἐξαπλοῦται, καθὼς καὶ τοὺς ἀνθρωπίνους ἐπαίνους, ἐζήτησε παρὰ τοῦ Ἡγουμένου τὴν ἄδειαν καὶ ἀφοῦ ἀπεχαιρέτησε τοὺς συνασκητὰς αὐτοῦ καὶ τὸν πνευματοφόρον Γερμανόν, συνασκητὴν τοῦ Ἁγίου Κλήμεντος, τοῦ εἰς τὸ ὄρος Σαγματᾶ ἀσκήσαντος καὶ τελειωθέντος, παρὰ τοῦ ὁποίου πλεῖστα σωτήρια διδάγματα ἔλαβεν, ἐξῆλθε τοῦ Μοναστηρίου σπεύδων νὰ εὕρῃ πνευματικὴν ἡσυχίαν. Μακρὸν δὲ διανύσας δρόμον καὶ πολλὰ ὄρη διελθών, ἔφθασεν είς τὸν δυτικῶς τοῦ Ἑλικῶνος μίαν ὥραν ἄνωθεν τῆς ἀρχαίας Βούλιδος κείμενον λόφον, εἰς τὴν τοποθεσίαν Δομποῦ, ἐκεῖ δέ, ἀφοῦ ἀνήγειρε μικρὸν Ναΐσκον ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Σωτῆρος μετά τινων κελλίων, συνήθροισεν ὀλίγους Μοναχοὺς καὶ μετ’ αὐτῶν παρέμεινεν ἐκεῖ ἐπὶ δέκα ἔτη, ἀσκῶν τὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς καὶ διδάσκων τοὺς μαθητάς του τὰ σωτήρια τῆς μοναδικῆς πολιτείας διδάγματα. Ἐνταῦθα παραμένων ὁ Ἅγιος καὶ ἀκαμάτως ἀσκούμενος, ὡς ἄλλος Ἀντώνιος τῆς Λιβυκῆς ἐρήμου, περικαλύπτων τὴν ἀγγελικὴν αὐτοῦ πολιτείαν, πολλὰς ψυχὰς ἀπολωλότων ἀνθρώπων ὡδήγησεν εἰς τὸν εὔδιον τῆς σωτηρίας λιμένα.
Πλησίον δὲ τοῦ Ἀσκητηρίου τοῦ Ἁγίου, περὶ τὸ τέταρτον τῆς ὥρας, βορειοανατολικῶς, εἰς θέσιν εἰς τὴν ὁποίαν εὑρίσκεται σήμερον τὸ Μοναστήριον, ὑπῆρχον ὀλίγαι οἰκογένειαι ἀλβανικῆς καταγωγῆς, ἠθῶν δὲ σκληρῶν καὶ ἀγρίων, τῶν ὁποίων ὁ τρόπος τοῦ βίου ἦτο λῃστρικὸς καὶ ἐπίφοβος διὰ τοὺς γειτνιάζοντας κατοίκους. Τούτους πλησιάσας ὁ Ἅγιος καὶ διὰ καρποφόρων λόγων κατηχήσας, μετέβαλε τὴν σκληρότητα καὶ ἀγριότητα αὐτῶν εἰς ἡμερότητα, πείσας τούτους νὰ μετανοήσωσι διὰ τὸν πρότερον ἄγριον καὶ σκληρὸν αὐτῶν βίον. Ἐνῷ λοιπὸν οἱ ἄγριοι οὗτοι Ἀλβανοὶ ἔφερον μεθ’ ἑαυτῶν ὅπλα καὶ μαχαίρας καὶ διὰ τούτων ἀνεζήτουν τὴν καθημερινὴν αὐτῶν τροφήν, κλέπτοντες καὶ ἀπειλοῦντες φόνους καὶ κακώσεις, εὐθὺς ὡς ἤκουσαν τὰς ψυχοσωτηρίους συμβουλὰς τοῦ Ὁσίου, ἐγκατέλειψαν τὰ ὅπλα καὶ ἀντ’ αὐτῶν ἔλαβον ἄλλος τὴν ἀξίνην, ἄλλος τὸ ἄροτρον καὶ ἄλλος ἄλλο ἔντιμον βιοποριστικὸν ἔργον καὶ εἰργάζοντο.