Δεῦτε λοιπὸν καὶ ὑμεῖς, φιλόχριστοι ἑορτασταί, οἵτινες μετὰ χριστιανικῆς εὐλαβείας ἀφήσατε τοὺς οἴκους καὶ τὰ ἔργα ὑμῶν, ἵνα τιμήσητε τὸν Ἅγιον Σεραφείμ, δεῦτε, ἀκούσατε μετὰ προσοχῆς καὶ χριστιανικοῦ ἐνδιαφέροντος ὀλίγα τινὰ ἐκ τῶν ἐπιτελεσθέντων παρ’ αὐτοῦ πολλῶν θαυμάτων, τὰ ὁποῖα καὶ ζῶν καὶ μετὰ τὴν μακαρίαν αὐτοῦ μετάστασιν ἐποίησεν, ἵνα, ἀφοῦ ἀποκομίσετε πνευματικὴν ὠφέλειαν, ἐπανέλθετε εἰς τὰς ἑστίας σας χαίροντες καὶ ἀγαλλόμενοι.
Ὁ ἐν Ἁγίοις Ἅγιος καὶ ἐν Ὁσίοις Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν Σεραφείμ, ἀποφεύγων, ὡς εἴπομεν, τοὺς ἀνθρωπίνους ἐπαίνους, δὲν ἠδυνήθη νὰ μείνῃ ἄγνωστος εἰς τοὺς ἀνθρώπους. Διότι αἱ μεγάλαι αὐτοῦ ἀρεταὶ καὶ οἱ διηνεκεῖς πνευματικοὶ ἀγῶνες διέδραμον ὡς αἱ ἡλιακαὶ ἀκτῖνες τὴν οἰκουμένην ἅπασαν καὶ πανταχόθεν συνέτρεχον εὐλαβεῖς Χριστιανοί, πνευματικὴν καὶ σωματικὴν παρὰ τοῦ Ἁγίου ἀπολαμβάνοντες βοήθειαν. Οὕτω λοιπὸν ὁ Ἅγιος, τεθεὶς παρὰ τοῦ Θεοῦ ὡς λύχνος ἐπὶ τῆς λυχνίας καὶ τὸ φῶς αὐτοῦ ἄπλετον διαχέων, ὄχι μόνον ἐφώτιζε τὰς ψυχὰς τῶν εἰς αὐτὸν προσερχομένων διὰ τῶν σωτηρίων αὐτοῦ διδαγμάτων, ἀλλὰ καὶ τὰ σώματα αὐτῶν ἐθεράπευεν ἀπὸ τῶν παντοίων αὐτῶν ἀσθενειῶν.
Πλησίον τῆς Μονῆς καὶ εἰς ἀπόστασιν μιᾶς καὶ ἡμισείας ὥρας ἀνατολικομεσημβρινῶς αὐτῆς, πλησίον τοῦ χωρίου Χώστια, ὑπάρχει Μοναστήριον ἐπ’ ὀνόματι τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν. Ἐν τῷ Μοναστηρίῳ τούτῳ εἰργάζετο νέος τις καλούμενος Γεώργιος· ἀλλ’ ὁ δυστυχὴς οὗτος νέος ἠνωχλεῖτο ὑπὸ τοῦ διαβόλου καὶ πολλοὺς κινδύνους ἕνεκα τούτου διέτρεχε. Διότι ὁ ἐνοχλῶν αὐτὸν διάβολος ἔρριπτεν αὐτὸν πότε ἐντὸς ὕδατος, πότε εἰς τὸ πῦρ καὶ ἄλλοτε εἰς ἀποκρήμνους τόπους, ὅπως θανατώσῃ αὐτόν. Μὴ δυνάμενοι δὲ οἱ Μοναχοὶ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου νὰ βοηθήσωσιν αὐτόν, ἀλλὰ τοὐναντίον φοβούμενοι μὴ ὁ διάβολος ρίψῃ αὐτὸν εἰς κρημνὸν ἢ εἰς πῦρ καὶ ἀποθάνῃ, γινώσκοντες δὲ τὴν θαυματουργὸν δύναμιν τοῦ Ἁγίου Σεραφείμ, ἔφερον καὶ παρέδωκαν αὐτὸν εἰς τὴν προστασίαν τοῦ Ἁγίου. Ἰδὼν ὁ Ἅγιος τὴν ἐλεεινὴν τοῦ νέου κατάστασιν ἐδάκρυσε καὶ ὑψώσας τὰς χεῖρας πρὸς τὰ ἄνω ἐπεκαλέσθη τὴν θείαν συμπάθειαν καὶ τὴν ταχεῖαν τοῦ ἀσθενοῦς θεραπείαν. Εὐθὺς τότε, ὤ τοῦ θαύματος! Μετὰ τὴν ἔνθερμον τοῦ Ἁγίου προσευχὴν ἰάθη ὁ νέος, ὅστις ἐκπληρῶν φόρον εὐγνωμοσύνης ἔμεινε πλησίον τοῦ Ἁγίου ὡς ὑποτακτικός, ὑπηρετῶν αὐτὸν εἰς τὰς καθημερινὰς αὐτοῦ χρείας καὶ ἀγωνιζόμενος μετ’ αὐτοῦ τοὺς πνευματικοὺς τῆς ἀσκήσεως ἀγῶνας.